Alles over Ensemble Studios en haar games
Age of Empires
In 1997 kwam de eerste game van Ensemble studios op de markt. Age of Empires werd uitgegeven door Microsoft en werd goed ontvangen door de pers. Age of Empires werd gezien als een combinatie van het populaire Civilization II en Warcraft II maar had als handelsmerk de historische setting waarin het zich afspeelde.
De game is een Real Time Strategy waarin je kon kiezen uit twaalf verschillende beschavingen met allemaal hun eigen units en gebouwen. De verschillende beschavingen waren ingedeeld in vier groepen met elk hun eigen grafische stijl. De Oost-Aziatische groep bestond uit Gojoseon (oud Korea), Yamato (oud Japan) en Shang (oud China), de Egyptische groep bestond uit Assyrie, Egypte en Sumerië, de Griekse groep bestond uit Griekenland, de Minoïsche beschaving en de Phoeniciërs, en de laatste groep, die van Mesopotamië bestond uit de Babyloniërs, de Perzen en de Hettieten. Al deze verschillende beschavingen hadden hun eigen units, gebouwen en technologieën waardoor er altijd een goede afweging gemaakt moest worden hoe met welke beschaving te spelen.
<\/center>Door de game heen moest voedsel, hout, steen en goud verzameld worden om deze te investeren in je rijk. Een belangrijk onderdeel van de game was het ontwikkelen van de hele beschaving met één specifieke technology. Er waren vier verschillende “ages” die meer units, gebouwen en technologieën beschikbaar maakten. Deze werden steeds duurder om te ontwikkelen en dus was een goede afweging nodig om hierin te investeren of toch je leger te versterken. Er waren verschillende militaire units en villagers te maken. De villagers hadden de taak om grondstoffen te verzamelen door te jagen, te vissen, landbouw te bedrijven, hout te hakken en te minen. Ook hadden ze de taak om verschillende gebouwen te bouwen. De militaire units waren bedoeld om het eigen rijk te beschermen en het rijk van de tegenstanders ten val te brengen. Age of Empires gebruikte over het algemeen het rock-paper-scissorsysteem waarin cavalry sterk was tegen archery, archery sterk was tegen infanterie en die laatste weer sterk was tegen de cavalry. Elke beschaving had dan ook een scala van deze units en sommigen hadden specifieke voordelen die anderen niet hadden. Zo hadden sommige volkeren zeer sterke olifanten en weer anderen hadden boogschutters te paard. Ook waren voor elke beschaving priesters beschikbaar. Deze konden niet vechten maar hadden speciale vaardigheden. Zo kon je met een priester vijandige units converten. Hoe sterker het vijandige unit, hoe langer dit duurde. Het kon erg vervelend zijn als jouw dure en sterke olifant werd overgenomen door een tegenstander.
Voor zijn tijd zag Age of Empires er zeer goed uit. Helemaal als het werd vergeleken met andere strategygames als Civilization II. Er was een grote hoeveelheid energie van de makers gestoken in de details van de gebouwen en de animaties van de units. Ook de AI was voor een strategygame indrukwekkend. De computergestuurde vijanden wisten zich vaak net zo snel als jij te ontwikkelen. In de game zaten een aantal verschillende modes. Er waren vier verschillende campagnes waarin bepaalde missies gehaald moesten worden. Daarnaast was het mogelijk om op een random map tegen computergestuurde tegenstanders te strijden waarbij je kon kiezen welke beschavingen gebruikt mochten worden en in welke tijd de game zou beginnen. Waren deze tegenstanders toch niet opgewassen tegen jouw superioriteit, dan kon de game met acht man tegelijk via LAN gespeeld worden.
De game werd goed ontvangen door de pers met een gemiddelde van 83% op metacritic. Tot het jaar 2000 waren meer dan 3 miljoen exemplaren van de game verkocht.
Age of Empires: The Rise of Rome
Het grote succes van Age of Empires zorgde voor een uitbreiding genaamd Age of Empires: The Rise of Rome. De uitbreiding verscheen in 1998 voor de PC.
De uitbreiding kende een nieuwe groep die werd toegevoegd, de Romeinen, die ook hun eigen grafische kenmerken hadden. In deze groep zaten vier nieuwe beschavingen; De Romeinen, de Macedoniers, de Carthagers en de Palmyriërs. Ook deze beschavingen hadden allemaal hun eigen voor- en nadelen. Naast de nieuwe beschavingen waren er nieuwe units, nieuwe technologieën toegevoegd. Ook waren er een aantal verbeteringen op het gebied van de gameplay. Zo was het nu makkelijker om units te queueën, waren er grotere maps beschikbaar, was de pop-cap verhoogd en kon je met één druk op de knop de villagers opsporen die niets aan het doen waren.
<\/center>De uitbreiding werd iets slechter ontvangen door de pers, met een gemiddelde van 80%. Ook de verkopen liepen iets achter op zijn voorganger want tot het jaar 2000 waren er zo’n één miljoen exemplaren verkocht.
Met de uitbreiding, die liep tot het Romeinse rijk, lieten de makers genoeg ruimte over voor meer delen in de serie. De volgende stap in historische tijdlijn was dan ook de Middeleeuwen met Age of Empires II.
