Gravity Rush 2

Als je het mij vraagt, is Gravity Rush een van de beste games op PlayStation Vita. Toffe graphics, gameplay en een interessant verhaal maakt deze game een van de toppers op de veelgeplaagde handheld. Maar het was vooral de hoofdpersonage Kat die de show steelt. Vrolijk en onschuldig, maar oh zo rechtvaardig en to the point als het erop aankomt. Maar er is een probleem: het verhaal in het eerste deel heeft een open eind en er zijn nog veel vragen over wie de aan geheugenverlies lijdende Kat nu eigenlijk is. Gelukkig doet Sony hier geen Half-Life 2 Episode 3-tje, en heeft ontwikkelaar Japan Studio een tweede deel gemaakt. Laat Gravity Rush 2 je zweven of knal je keihard op de grond neer? Wij trotseerden de zwaartekracht om daarachter te komen.

Het verhaal begint nogal raar. Je hoopt antwoorden te vinden op de vragen die je in het eerste deel had, maar opeens zijn we in Jirga Para Lhao, een compleet nieuwe stad. Kat en Syd werken daar in de mijnen en hebben het er alleen over dat ze terug naar Hekseville, de stad uit het eerste deel, willen. Hierna komen ze in allerlei avonturen terecht, maar niets over het verleden van Kat, Hekseville of andere gebeurtenissen uit het eerste deel. Gelukkig komt dat later wel ruimschoots aan de orde, maar het spel komt in dat opzicht traag op gang.

Het nieuwe verhaal gaat vooral om de scheve situatie in nieuwe stad. Jirga Para Lhao zweeft namelijk in de lucht en bestaat uit verschillende lagen. Helemaal bovenin wonen de rijken, die teren op het harde werk van de allerarmsten, die helemaal onderin wonen. Die mijnwerkers jatten als het maar even kan. Als speler kom je soms voor een keuze te staan: je krijgt een optionele opdracht om bijvoorbeeld iets voor een rijk persoon te doen, wat compleet normaal is. Maar als je brandstof moet halen en hoort hoe de mensen beneden dit amper hebben, kun je ervoor kiezen dit naar hen te brengen. Er zijn meer van dit soort politieke en sociale issues die aan de tand worden gevoeld. Het wordt nooit bloedserieus en het heeft ook geen consequenties voor het spelverloop, maar het is een mooie reflectie van de maatschappij.

Ken je de eerste Gravity Rush, dan is de gameplay vooral in het begin heel copy-paste. Jirga Para Lhao is een stad waar je als Kat doorheen kunt vliegen. Ze heeft haar zwaartekracht-krachten weer terug en ze manipuleert er weer op los, waardoor je overal kunt zoeken naar diamanten om je krachten te upgraden. Gravity Kick, Gravity Sliding en natuurlijk met alles wat los zit smijten naar tegenstanders: het zit allemaal weer in dit vervolg. Zijmissies zijn optioneel te doen om meer te weten te komen van de mensen in de stad, en natuurlijk om nog meer te verdienen en om jezelf te upgraden, zodat je de verhaalmissies en vooral de time-attackmissies succesvol doorloopt.

De vijandige Nevi zijn natuurlijk ook terug, en die aliens moet je weer in elkaar trappen door ze op hun duidelijk zichtbare zwakke plekken aan te vallen. Kat is naast begaafd zwaartekrachtkunstenares ook een superheldin. Zoals gewoonlijk kun je normale comboaanvallen doen, maar die zijn ook op maximale upgrade nog steeds enorm matig ten opzichte van je echte speciale arsenaal aan aanvallen. De standaardassist helpt je nog om te mikken, maar in gevechten met de grotere bazen is de camera een vreselijke dooddoener. Je kunt zelf de camera wel roteren en resetten, maar midden in een gevecht leidt dat alleen maar af.

Maar zelfs in het begin vallen al wat verschillen op. Grafisch is er heel veel veranderd. De stad is veel groter en vooral veel kleurrijker. De kleuren spatten van je scherm en er zijn veel meer details, meer mensen en meer objecten te zien. Het enige dat gruwelijk irritant is, zijn de diamanten die overal in, op, langs en onder gebouwen te vinden zijn. Deze zie je pas verschijnen als je dichtbij bent, dus als je op zoek bent naar upgrademateriaal, zul je echt overal naartoe moeten vliegen. Heel af en toe heb je een hik in de framerate, maar die zijn op een hand te tellen, dus over het algemeen presteert de game snel. Wat natuurlijk moet, als je wil inleven dat je virtueel met de zwaartekracht aan het rommelen bent.

Gravity Rush 2 opent pas echt wanneer je twee nieuwe stijlen leert. Kat kan naast haar al bekende krachten ook in Lunar- of Jupiter-stijl bewegen en vechten. Lunar maakt haar nog lichter, waardoor ze verder en hoger kan springen. Ze is wel zwakker in deze vorm, maar heeft de mogelijkheid speciale aanvallen te doen die eerst niet mogelijk waren. In Jupiter-stijl is ze juist zwaarder, dus lastiger om mee te bewegen. Het pluspunt is dan weer dat ze sterker is met haar aanvallen. De gevechten worden dan een stuk interessanter, tenminste als je wil. Niets moet, je mag de stijlen eigenlijk ook vergeten. Ze maken je het wel makkelijker, dus even wat oefenen en je eigen taktieken ermee vormen loont de moeite. Zelfs het mijnen dat je kunt doen heeft nut, want je vindt zo nu en dan zogenaamde talismannen, die je extra bonussen geven. Door er tot drie om te doen kun je Kat meer naar jouw speelstijl upgraden, en wil je wat anders dan wissel je gewoon van talismannen.

Er zijn veel meer zijmissies die verschijnen in de stad naarmate je verder bent in het verhaal. Sommige lijken simpele fetch quests, andere missies zijn races in de lucht waarbij je om de hoogste score te halen wel moet weten hoe het parkoers in elkaar steekt en hoe je met je krachten om moet gaan. Heel veel missies zijn leuk, alleen begrijp ik die stealthmissies niet echt. Ze zijn echt te simpel. Je mag niet gedetecteerd worden, en als je vliegt dan ben je natuurlijk zo gespot. Maar vliegen langs huizen of de rand van een gebouw is dan weer geen probleem. Daar had meer in gezeten door vliegen echt onmogelijk te maken. Er zijn zwevende politiewagens, maar net zoals in Nederland is er blijkbaar niet veel blauw op en boven de straat in Jirga Para Lhao.

Er zijn ook challenges zoals in het eerste deel met bizar sterke Nevi, maar waarom ze je die eigenlijk al meteen geven is me een raadsel, die zijn gedoemd om te mislukken als je niet een stuk sterker bent. Leuker zijn de uitdagingen die je voor je kiezen krijgt met de nieuwe camera van Kat. Je krijgt beschrijvingen van waar mensen zijn, maar je moet ze zelf zoeken en op de kiek zetten. En dan zijn er nog de andere spelers die je uitdagingen sturen. Zo zijn er grote appels te vinden. Heb je er een gevonden, dan maak je een foto van iets in de omgeving waardoor andere spelers dit zouden moeten herkennen. Vindt iemand dankzij jou die appel, dan krijg je credits. Met die credits kun je weer nieuwe pakjes voor Kat en andere items kopen voor je fotogenieke bezigheden. Je kunt andere spelers uitdagen races te doen enzovoort, dus er is veel meer content dan in de toch al aardig bedeelde eerste Gravity Rush.

Graphics, content, gameplay: Gravity Rush 2 haalt het eerste deel op alle fronten in. Het is alleen jammer dat het oude verhaal uit het eerste deel zo traag op gang komt, en dat de actiecamera af en toe een steek laat vallen. Vond je het eerste deel al fantastisch, dan is dit een no-brainer: halen die hap. Ben je nog helemaal nieuw, dan is het sowieso aan te bevelen de demo van PSN te spelen. Smaakt die naar meer, haal dan eerst de Remaster van het eerste deel, om daarna pas het einde van het verhaal mee te maken in dit tweede deel. Kat steelt de show weer, meer, beter en sneller dan ooit. Nu maar hopen op een derde deel, want van Kat kun je nooit genoeg hebben.