Project X Zone 2

Project X Zone 2 gaat van start als een soort cadeautje voor fans van anime en jRPG’s, al gelijk vanaf het moment dat het themamuziekje met al zijn gitaren van start gaat achter het anime-intro. De game haalt een aantal zeer herkenbare personages tevoorschijn uit de krochten van SEGA, Capcom, Namco Bandai en Nintendo en is een RPG die zich duidelijk richt op game-enthousiastelingen. Het brengt een combinatie van simpele tactiek met flitsende 2D-gevechten naar de 3DS, een combinatie die het zeker waard is om uit te proberen.

Project X Zone 2 bezit absoluut genoeg gamesterren. Gedurende de ietwat debiele verhaallijn bestuur je in totaal negentien teams, waaronder Chris Redfield en Jill Valentine uit Resident Evil, Ryu en Ken Masters uit Street Fighter en Chrom en Lucina uit Fire Emblem. De game zit nog veel voller met bekende personages, vijanden uit verschillende gameseries en zelfs een aantal grappige cameo’s.

Net als bij het eerste deel, zit de verhaallijn vol met tijdreizen en sprongen tussen verschillende dimensies. Het verhaal spendeert ook redelijk veel tijd aan het zichzelf introduceren met dialoogzinnen als ‘Wat doe jij hier?’ en ‘Dat kun jij niet zijn!’. De dialoog wordt hierdoor al snel langdradig en enigszins vermoeiend. Jammer, want het past totaal niet bij het beeld van de rest van de game.

Project X Zone 2 is bij tijden de beste 3DS-game ooit en het is een van de weinige games waar de 3D-schuif op de 3DS ook echt iets toevoegt. Het verbetert de kijkervaring van het spel, het on-screenmenu en de teksten die over de gevechten heen te zien zijn. Ondanks deze plus, zijn het de 2D-gevechtsscènes die de game echt goed maken.

Elk gevecht begint in de gerasterde spelwereld waarbij je, zoals bij alle spellen in dit genre, je personages beweegt over de kaart afhankelijk van hun reikwijdte en hun gevechtsmogelijkheden. Je hoeft je hierbij overigens niet al te veel zorgen te maken over de tactiek en de plaatsing van je personages. Het spel is erg vergevingsgezind met de mogelijkheid om verschillende voorwerpen te gebruiken zonder dat het van de beurt van het personage afgaat. Wanneer je binnen bereik bent en een aanval plaatst, schakelt het spel over naar het 2D-zichtspunt.

Het belangrijkste hierbij is timing. Onder aan het scherm staat namelijk een reeks aan aanvallen die je kunt maken, die ieder voor zich het bovenste deel van het scherm vol met actie knallen. De truc hierbij is om de opvolgende precies te timen, zodat ze in elkaar overgaan en je de maximale aanvalsbonus krijgt.

Als je verder in de game komt, krijg je ook de mogelijkheid van solosupport. Dit is een enkel personage die je kunt toevoegen aan je bestaande tweemansteam. Door tijdens een gevecht de R-knop in te drukken, doet de solosupport een aparte aanval door jouw teamaanval heen. Wanneer je naast een ander team staat tijdens de aanval, kun je met de L-knop het aangrenzende team ook nog eens een extra aanval laten doen. Als je dit allemaal samen weet te krijgen, betekent het dat je tot wel vijf personages tegelijkertijd een aanval kunt laten uitvoeren. Ook hier zul je goed moeten timen, want anders loop je de kans dat een van de personages het doelwit compleet mist.

Het is een spel waar werkelijk van alles in zit als je er goed naar kijkt. Van personages die zich afvragen waarom er niet meer minigames in zitten tijdens de laadschermen, tot de Club SEGA Arcadehal die als lokatie voorbijkomt. Er is voor iedereen die de afgelopen twintig jaar games heeft gespeeld een gigantische hoeveelheid content om jezelf in onder te dompelen tijdens het spelen. Er worden thema’s uit de verschillende series samengevoegd, hoewel de specifieke stijl die Project X Zone met zich meebrengt er wel een is die je moet liggen. Vooral de J-pop-achtige toevoegingen aan het beeld zijn af en toe erg irritant.

Eén ding wordt in ieder geval al heel snel duidelijk. Project X Zone heeft niet voor niets een 12+-leeftijdskwalificatie. Er zitten absoluut onderdelen in, zoals de welbekende Japanse animatiestijl voor dames, die niet geschikt zijn voor jongere gamers. Aan de andere kant is Project X Zone wel een soort game waarvan er te weinig zijn op de 3DS. Met de terugkeer van de populariteit van typisch Japanse games, die eigenlijk nooit is weggeweest, zullen met name oudere gamers zich prima weten te vermaken met deze game.

Project X Zone 2 is vooral een game voor gamefans. Het brengt geen heel grote uitdaging met zich mee en je hebt er ook geen bakken met skills voor nodig, zoals bijvoorbeeld bij Shin Megami Tensei en Fire Emblem toch wel het geval is, om het tot een goed einde te brengen. Wat de game wel heeft zijn een groot aantal bekende personages en content voor fans van het Japanse gamegenre. Het spectaculaire gevechtssysteem is daarbij ook nog eens een onderdeel dat zeker niet gaat vervelen.