Ninja Reflex

Bril_idioot
Het was weer eens feest in huize Jansen, het doorsnee Nintendo-gezin, want er is een nieuw trainingsspel uit: Ninja Reflex. In het begin waren moeder Jansen en oma Jansen nog even in de war, het spel heette immers niet Ninja Training of Ninja Reflextraining? Maar nadat zoonlief even keurig aan het vrouwelijke deel van het gezin had uitgelegd dat schijn bedriegt en dat de titel erg misleidend was hadden de vrouwen het begrepen. Natuurlijk was Ninja Reflex een trainingsspel alleen was de naam van het spel ietwat anders dan alle andere trainingsspellen. Maar het spel had natuurlijk net zo goed Reactievermogentraining kunnen heten, maar dat klonk natuurlijk niet zo stoer als Ninja Reflex. “En dat moet natuurlijk wel”, had dochter Jansen pienter opgemerkt, “want ninja-spellen moeten een stoere naam hebben aangezien ninja’s stoer zijn!”

Zoals de intro al duidelijk aangeeft is Ninja Reflex eigenlijk gewoon een ‘training’-spel geworden in de vorm van een aantal minigames. Dit is natuurlijk helemaal niet erg, maar het is wel iets waar je rekening mee moet houden bij het aanschaffen van Ninja Reflex. Als je namelijk denkt dat je in dit spel even geluidloos kunt sluipen als een ninja of even effectief als een ninja je tegenstanders kunt doden dan heb je het mis. Dit behoort namelijk niet tot de mogelijkheden van Ninja Reflex, sterker nog; zulke dingen leer je niet eens. Het enige wat je namelijk leert is om zo snel mogelijk op het touchscreen te rammen met de stylus, wat resulteert in het stukgooien van kartonnen borden, het vangen van dieren en het stukslaan van fruit. Niet bepaald iets wat een ninja behoort te doen, maar we zullen met deze serie minigames genoegen moeten nemen.



Deze minigames zijn onderverdeeld in zes categorieën: Shuriken, Koi, Hotaru, Hashi, Katana en Nunchaku. Wat in het Nederlands inhoudt: werpsterren gooien, vissen vangen, vuurvliegjes vangen, bromvliegen vangen, zwaardvechten en fruit stukslaan. In al deze categorieën zijn weer zes minigames terug te vinden en de snelle rekenaars onder ons hebben dan ook al uitgerekend dat er maar liefst 36 minigames in Ninja Reflex zitten. Schijn bedriegt echter want de minigames uit de verschillende categorieën lijken zo erg op elkaar dat je de zes minigames die elke categorie telt amper kunt zien als zes verschillende minigames. Ik noem ze dan ook liever mini-levels. Dit komt er dus op neer dat het spel eigenlijk maar zes écht verschillende minigames telt.

In het begin zul je in elke categorie maar twee mini-levels terug vinden, maar naarmate het spel vordert zul je meer mini-levels unlocken. Dit doe je door het voltooien van de beschikbare mini-levels in (minstens) vijf van de zes categorieën, waarna je een Belt-test kunt doen. Dit houdt in dat je drie mini-levels (die willekeurig gekozen worden) moet voltooien, waarna je, mits dit succesvol is gedaan, een nieuwe band krijgt. Bij het halen van een nieuwe band krijg je dan in elke categorie de beschikking over één nieuw mini-level en de mogelijkheid om tien nieuwe ninja-namen te vormen.

Zodra het spel start moet je jezelf namelijk een echte ninja-naam geven. Er bestaat echter geen mogelijkheid om deze naam zelf te verzinnen en je zult dan ook moeten kiezen uit een aantal voorgekauwde bijvoeglijk naamwoorden en zelfstandig naamwoorden. Het resultaat zijn namen als: Crazy Grasshopper, Empty Cobra, Golden Dragonfly en Invisible Oak. Echte ninja-namen dus en naarmate het spel vordert zul je steeds meer bijvoeglijk en zelfstandig naamwoorden unlocken en kun je dus steeds meer ‘te gekke’ ninja-namen maken. Hoewel dit misschien een beetje knullig klinkt is het systeem eigenlijk best wel leuk en kun je soms echt hilarische namen maken. Naast hilarisch klinken de namen meestal ook echt als ninja-namen en dat is ook meteen een goed voorbeeld van de ninja-vibe die rond het spel hangt. Want dat is wel erg goed uitgewerkt; de ninja-vibe. Zowel de stereotype sensei die je het hele spel begeleidt als de speciale meditatiemode zijn erg leuk uitgewerkt. En ook al zul je na verloop van tijd niet echt meer luisteren naar de typisch Japanse uitspraken van de sensei en ook al zul je nooit serieus gebruik gaan maken van de meditatiemodus toch draagt het op een positieve manier bij aan het ninjagevoel die de minigames je helaas niet geven.

Audiovisueel zit het spel ook prima in elkaar. De sensei ziet er namelijk erg goed uit en ook z’n uitspraken zijn redelijk indrukwekkend. Tel daarbij op dat de muziek prima is en de minigames er ook stuk voor stuk prima uitzien en je zou bijna gaan denken dat we hier te maken hebben met een juweeltje voor oog en oor. Dat is echter niet helemaal waar, want de geluiden in de minigames kunnen erg irritant zijn voor het gehoor en op de een of andere manier raken je ogen erg snel vermoeid door het spelen van Ninja Reflex. Dit komt vooral door de soms veel te snelle actie, waardoor het beeld vaak veel te druk wordt. Toch verdienen beide punten, als je de voor- en nadelen tegen elkaar afweegt, een dikke voldoende. Vooral de sfeervolle muziek en de sensei geven hier de doorslag in.