Sea Monsters: A Prehistoric Adventure

National Geographic staat bekend om zijn documentaries over de natuur in de breedste zin van het woord. Vorig jaar kwamen ze met documentaires over het smelten van de polen, en een over grote zeedieren die eeuwen geleden onze oceanen bevolkten. Nu zijn documentaires natuurlijk best interessant, maar interactieve documentaires zijn nog leuker. En zo ontstonden Artic Tale en Sea Monsters: A Prehistoric Adventure. Van die eerste kun je hierde review lezen, waarin de game niet zo positief wordt ontvangen. Of dit ook op gaat voor Sea Monsters kun je in deze review lezen.

Sea Monsters draait helemaal om prehistorische zeemonsters die ongeveer honderd miljoen jaar geleden in de oceaan rond zwommen. Je kruipt zelf in de huid van zo’n monster om vervolgens de wereldzeeën over te zwemmen. Je begint als een monster met vier poten, een lange nek en een staart. Hiermee ga je opzoek naar fossielen die verstopt zitten in de onderwater wereld. Heb je alle delen van een fossiel gevonden dan wordt er een nieuw zeemonster beschikbaar. De zeemonsters hebben allemaal eigen vaardigheden welke je zult moeten gebruiken om toegang te krijgen tot nieuwe gebieden en de fossielen die je daar kunt vinden. Het ene monster kan sneller zwemmen en springen, terwijl een ander monster in dieper water kan zwemmen. Bij elk stukje fossiel dat je vindt krijg je iets meer informatie over het betreffende zeemonster, tot zover het educatieve deel van het spel wat op zich prima in elkaar zit.

Een spel kan echter een prima idee hebben, maar met de uitwerking alsnog de plank compleet mis slaan, en dat is dan ook wat Sea Monsters doet. De besturing is erg simpel, richt je Wiimote op het scherm en zwem door de A-knop in te drukken. Aanvallen kun je doen met de B-knop. Hoewel de besturing qua opzet erg gemakkelijk is, is de daadwerkelijke uitvoering ervan een stuk minder gemakkelijk. Je zeebeest zal regelmatig niet zwemmen zoals jij in gedachten had omdat de Wiimote erg gevoelig reageert. Licht je wiimote draaien zorgt er bijvoorbeeld soms voor dat je opeens rechtsomkeer maakt. Ook het zwemmen door ondiep water is een hele uitdaging, wezens die over de bodem kunnen lopen zullen dit namelijk automatisch doen als je te dicht bij de bodem komt, en van de bodem afkomen is dan ook een hele opdracht.

Het aanvallen van andere wezens in het spel is ook meer geluk dan wijsheid. Sowieso zwemmen alle andere wezens ook rond, er dicht bij in de buurt komen is dus al moeilijk genoeg. Ben je hier echter gekomen dan verschijnt er een icoontje in het beeld zodra je aan kunt vallen, en een druk op de B-knop zorgt er dan voor dat je bijt. Of je de goede kant op bijt en je beet dus effect heeft is echter afwachten.

Oke, een spel met een leuk idee erachter, maar een kut besturing. Mocht het grafisch dan nog een juweeltje zijn dan is het misschien nog wel leuk als interactief aquarium, maar ook dat is teveel gevraagd. De omgevingen zijn niet netjes afgewerkt en bij alles wat je ziet vraag je je af of je wel echt met een next-gen console speelt. Natuurlijk is de Wii geen PS3 of Xbox 360, maar iets meer dan GameCube kwaliteit is toch niet teveel gevraagd. De vissen zelf zien er gelukkig een stuk beter uit, net als de filmpjes die je kunt unlocken als je fossielen vindt. Muzikaal gezien valt er ook nog veel te verbeteren aan de game. De muziek is erg eentonig. Een deuntje voor tijdens het zwemmen, en een ander deuntje voor tijdens een gevecht en dan heb je het wel ongeveer gehad.