Boek: Zarah Ghahramani - Mijn leven als verraadster
Het is voor ons als vrije Westerse vrouwen moeilijk voor te stellen hoe het leven in een land als Iran eruit moet zien. Wij hechten hier zeer aan onze vrijheid en -tot bepaalde hoogte- gelijkheid ten opzichte van mannen. In Iran gaat het er heel anders aan toe, vandaag de dag, maar zeker ook in de jaren tachtig ten tijden van de sjah en het Khomeini-regiem. Gelukkig zijn er schrijfsters die ons in 'hun' wereld toelaten om ons zo deelgenoot te maken van wat het betekent om vrouw te zijn in het Midden-Oosten. Zarah Ghahramani is één van die vrouwen. Met haar boek Mijn leven als verraadster maakt zij duidelijk hoe wij vrijheid en gelijkheid hier zouden moeten omarmen en waarderen. Want dat deze niet vanzelfsprekend zijn, blijkt wel na het lezen van haar verhaal.Opvoeding
Zarah wordt in 1981 geboren in Teheran, waar ze ook haar jeugd doorbrengt. Ze komt uit de wat betere families in Iran en groeit op met waarden die meer grenzen aan wat wij in het Westen gewend zijn. Haar ouders sporen haar aan vooral veel te lezen en zich zo te ontwikkelen, al is de algehele tendens en visie van Iran dat het voor meisjes en vrouwen niet nodig is zich te ontwikkelen en naar school te gaan. Haar liberale ouders menen echter dat het voor Zarah wel toegankelijk moet zijn en laten haar dan ook naar school gaan en later studeren. Tijdens haar studententijd ontwikkelt Zarah zich als een vrouw die zich niet zomaar laat 'sluieren' in de ingetogen kleuren die het regiem oplegt. Ook haar mond laat zij niet zonder meer snoeren. Dit doet haar belanden in een demonstratie tegen de gevestigde politiek in haar land. Haar eerste politieke actie loopt voor Zarah meteen uit op een debacle als zij wordt gearresteerd.
Hel op aarde
Na haar arrestatie wordt Zarah naar Evin gebracht, de hel op aarde zo zal later blijken. Evin is een beruchte gevangenis in Iran waar men het niet zo nauw neemt met de mensenrechten. De tijd die Zarah hier doorbrengt wordt gekenmerkt door vreselijke ondervragingen, mishandelingen, tekort aan eten en drinken en slechte hygiëne. Hoe moet een jonge vrouw zich staande houden in deze hel? En lukt het haar om de beproevingen te overleven zonder zichzelf daarbij te verloochenen?
Zarah Ghahramani geeft met haar boek een kijk in het Iran dat velen van ons niet zullen kennen of soms niet willen zien. De wijze waarop zij haar levensverhaal vertelt is erg aangrijpend. Het boek begint op het moment dat Zarah in de gevangenis zit en aan de hand van flashbacks wordt langzaamaan steeds een tipje van de sluier gelicht en krijgen we meer te weten over haar jeugd en haar achtergrond. Deze twee verhaallijnen zijn op een zeer mooie manier met elkaar verweven. Ze lopen steeds naadloos in elkaar over en lijken elkaar ook te ondersteunen. Het zijn geen losse fragmenten, maar een eenheid. De beschrijvingen van de mishandelingen die de schrijfster heeft moeten ondergaan zijn scherp en indrukwekkend. De manier waarop Zarah ze uiteenzet, maakt dat je als lezer enigszins voelt wat zij gevoeld moet hebben. De pijn, het verdriet en de vernedering, ze zijn allemaal voelbaar tot in het diepste van je wezen. Dit maakt het boek een aangrijpend verhaal dat je eens te meer doet beseffen hoe vrij wij als vrouwen in het Westen kunnen en mogen leven. Het zorgt ervoor dat je aan het eind van het boek deze vrijheid nog meer omarmt dan voorheen. Een indrukwekkend boek dat zeker in één adem genoemd mag worden met Kaleid Hosseini's De Vliegeraar.Uitgever: The House of Books ISBN: 9789044321401 Pagina's: 303
Waardering:
