review

Evenement: Pearl Jam live in Arnhem

Rick (Toffe_Ellende)
Wat als, wat als, wat als... wat als Pearl Jam commerciële uitbuiters waren geworden na het verschijnen van Ten? Wat als Eddie Vedder even zelfdestructief was geweest als Kurt Cobain? Wat als het Roskilde-incident nooit had plaatsgevonden? Wat als Vitesse gewoon in voetbalstadion Nieuw Monnikenhuize was blijven voetballen? Tja, dan zou het Pearl Jam-concert van gisteren misschien heel anders geklonken hebben.

Denk even terug aan Pinkpop 2000. Veel mensen gaven toen terecht weinig meer voor de band en haar toekomst. Na Roskilde, een paar weken later, al helemaal niet trouwens. Hoe anders dan het matte optreden van zes jaar geleden in Landgraaf, was Pearl Jam in het Gelredome. Aan het spelen van nieuwe songs van Pearl Jam kan het niet liggen. Het album kwam er met drie nummers ('World Wide Suicide', 'Comatose' en 'Severed Hand') namelijk karig vanaf. En aan de 'ambiance' van het Vitesse-stadion lag het zeker niet. Feit is dat Pearl Jam tijdens deze tournee overtuigender klinkt als je hem vergelijkt met de laatste Europese tour. De keuze van de setlist heeft er ongetwijfeld iets mee te maken. De nadruk ligt vooral op de harde, opgefokte kant van de band.

Copyright: Gert Rompel @ Flickr

Geopend wordt er met 'Release' dat door de jaren heen één van de vaste intro's is geworden. Met o.a. 'Why Go', 'Leash' (voor het eerst in 12 jaar), 'State of Love and Trust', 'Spin the Black Circle', 'Even Flow' en 'Porch' laat de band zien en horen dat Pearl Jam nog lang niet versleten is. De passie van de begindagen mag dan weggeëbd zijn, helemaal verdwenen is deze nog niet. Het op-en-neer-stuiteren lijkt alleen nog voorbehouden te zijn aan gitarist Mike McCready en op een paar tamboerijnen na wordt er weinig instrumentarium meer stukgeslagen. Maar erg is dat niet. De punkattitude heeft immers al een hele tijd geleden plaatsgemaakt voor een aangename vorm van stadionrock. De band leek zich alleen nooit thuis te voelen in het massale, wat nu wel het geval is. Eddie Vedder is bovendien geen Bono. Een enkele preek over Bush is hem vergeven. Zijn Bush-masker bewerken en overgieten met wijn is een act die hij elders ook opvoert. Leuk, maar ik zie hem liever zijn longen uit zijn lijf schreeuwen tijdens 'Rearviewmirror' of de gitaar ter hand nemen om 'Betterman' of 'Man of the Hour' te spelen.

Copyright: Gert Rompel @ Flickr


Toch moet er ook bij dit concert gezegd worden dat voetbalstadions ongeschikt zijn voor concerten. Het gitaargeluid lijkt met vlagen uit een wensput te komen en Eddies stem echoot regelmatig schel tussen te tribunes. Zonde, maar onvermijdelijk in het hedendaagse tourschema van mega-acts. Onbegrijpelijk was overigens dat tijdens 'Rockin' in the Free World' het zaallicht al aan ging en ook bleef, wat zeer sfeerverziekend werkte. Ik hoop dat de 'beste' man die hier verantwoordelijk is, zijn laatste loonstrookje inmiddels al heeft ontvangen. Amateur!

Wat als... Pearl Jam in het vervolg eens wat minder lang weer iets van zich laat horen? Zou dan de HMH niet een beter alternatief zijn? Ach ja, Pearl Jam. We mogen blij zijn dat de band überhaupt nog bestaat. Als Pearl Jam zowel op plaat als live deze weg verder gaat dan vergeef ik de band een wachttijd van 5 jaar. En zo niet, dan kunnen we ondertussen genieten van Wolfmother.

Pearl Jam in het Gelredome, Arnhem 29 augustus 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!