CD: Bubba Sparxxx - The Charm

Tegenwoordig onder contract bij Big Boi's Purple Ribbon Records brengt Bubba Sparxxx zijn derde album uit. Met de nieuwe platenmaatschappij komt ogenschijnlijk een nieuwe sound, maar het is ook meer van de vertrouwde Bubba. Vertrouwde Bubba, zo voelt het echt, want op één of andere manier blijft het idee dat hij nog écht bij die oude garde hoort door mijn hoofd spoken. Ik denk aan de hits Ugly en Deliverance en dan lijkt het allemaal zo lang geleden, maar feit is dat zijn debuut Dark Days, Bright Nights in 2001 uitkwam. Nu, eigenlijk 'pas' 5 jaar later komt hij met The Charm. De titel suggereert: Third time is the Charm. De vraag is nu alleen of dat ook zo is.




Van Timbaland naar Outkast's MC Big Boi, zou de overstap veel verschil maken vraag ik me af. Punt is dat moeilijk valt te bepalen wat de invloed van de maatschappij en producers precies is geweest. Eén ding weet ik wel, anders is dit album zeker. Ik hoor minder country invloeden al is dat puur in de instrumenten, want er wordt natuurlijk weer veelvoudig over Bubba's afkomst gerapt. Toch komt het geheel heel gelikt over, misschien wel iets té gelikt zelfs. Ook opvallend is de stijl van het album in de zin van de foto's die voor de cover zijn gebruikt en dergelijke. Van overalls gaan we naar stoere leren jacks en zelfs wat bling bling. Misschien vindt Bubba het wel mooi geweest met dat redneck van het platteland imago en ik ben dan ook benieuwd naar hoe zijn aankomende videoclips er uit zullen zien. Of als ik erover nadenk... Misschien is de clip van Ms. New Booty ook al wel een goede indicatie.

Leuk weetje misschien is dat in Amerika de zoektocht naar Ms. New Booty zelfs echt blijkt te zijn. De gelukkige winnares krijgt een rol in Bubba's volgende videoclip.

Als ik dingen als het nieuwe imago en de gelikte productie achterwege laat is dit album op zichzelf heel goed aan te horen. Het is alleen even wennen als je twee mierzoete nummers tegenkomt. Toch moet ik zeggen dat ook deze twee nummers mij erg goed bevielen vanaf de eerste keer dat ik ze hoorde. Op Ain't Life Grand is het vooral de muziek met het nodige gepingel wat het zo zoet maakt, bij Run Away is het ook het refrein dat door RnB artiest Frankie J wordt gezongen. De tekst is ook veelzeggend: I wanna runaway, (I wanna runaway) with you (I wanna runaway) // I wanna runaway... Cuz baby you're my everything. Stoere nummers zoals Represent en Claremont Lounge trekken de zaak echter wel weer recht; de balans is er.

Al met al moet ik dus concluderen dat anders niet zo raar is. Vernieuwen is naar mijn mening ook noodzakelijk voor een artiest en sowieso vind ik dit geen slecht album van Bubba. Het enige punt is dat ik dat ene nummer wat er uit springt mis. Ms. New Booty vind ik leuk, maar minder sterk als Ugly of Deliverance waren. Er staan verder genoeg leuke nummers op de CD, maar het is gewoon van een andere orde als voorheen. Wennen is daarom het grote woord. Of eigenlijk is het zoals Rivella zichzelf beschrijft: Een beetje vreemd, maar wél lekker.



Label: Virgin Records/Purple Ribbon Records Releasedatum: 1 mei 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!