Party: Supernatural
De dansvloer, met de kijkers op het balkon.
Toch kon de MC ook hier weer niet zijn mond houden, evenals bij Ian Pooley. Dat is dus echt iets wat de organisatie wel te verwijten viel. Van meerdere kanten kwamen er negatieve geluiden over die man en er had best iemand kunnen zeggen dat hij genoeg had gedaan voor deze nacht. Telkens toen hij weer begon met zijn “Shake That Ass” en al helemaal toen hij bij het stoer overgooien van zijn microfoon deze liet vallen met het bijbehorende geluid, hadden een hoop mensen gehoopt dat blikken konden doden. Het leek wel of Ian Pooley er ook genoeg van had, door na een rustig begin de beat wat op te schroeven in de hoop dat de MC er niet meer bovenuit kwam. Tevergeefs. Op dat moment viel slechts op dat de muziek inderdaad makkelijk iets harder had gemogen. De eendjes rond de boot bellen de politie toch niet.
Er werd heel wat afgebabbeld.
Madskillz mocht afsluiten met zijn set die zo nu en dan tegen de breakbeat aanhing. De muziek van deze avond zegt genoeg over de sfeer. Gewoon lekker dansen met een babbeltje. Lekker een etage hoger neerkijken op de dansvloer of neerploffen op de volop aanwezige zachte banken en kussens. Die deden hun werk uitstekend. Wat dat betreft was de sfeer gewoon perfect, iets waar het publiek zelf ook best trots op mag zijn. Meerdere mensen waren ook daadwerkelijk aangepast gekleed, waarvan je bij enkele zelfs kon afvragen of ze de outfit ook niet gewoon in het dagelijks leven droegen. Peppi & Kokki kwamen zelfs voorbij, maar daar was helaas geen zinnig woord meer uit te krijgen. Over het publiek valt werkelijk geen onvertogen woord te zeggen, zoals het ook hoort eigenlijk.
Ook de DJ's genoten.
Oh, het vervoer naar de boot bijna vergeten, de boot vertrok immers uit het havengebied van Amsterdam. Dat was helemaal perfect! Vanaf CS ging de bus net toen we instapten, en op de terugweg was er evenmin een wachttijd. Goed, dat kan veel geluk zijn geweest, maar als iedereen ook maar de helft van dat geluk heeft gehad…
