CD: Wyatt - The Last Of Great Fireworks

André (Dr.E)
Een ongelukkiger moment had Warner schijnbaar niet kunnen kiezen om Wyatt de deur te wijzen. Gelukkig voor de vijf jongens blijft de platenmaatschappij hen voorlopig promoten door middel van een videoclip en overige marketingactiviteiten. Nadat de volgende single Miss Me Too is uitgebracht, moet Wyatt niettemin toch echt op zoek naar een nieuw platenlabel. En dat gaat natuurlijk een stuk makkelijker als je net bij Warner een super album hebt afgeleverd...

Helaas is dat niet het geval, hoe graag ik het ook zou willen. Althans, super is het zeker niet. Zeker, 'The Last Of Great Fireworks' is geen slechte plaat geworden, maar echt overtuigen doet 'ie ook niet. En dat heeft eigenlijk maar één reden, ook wel 'peper in de reet' genoemd. Of eigenlijk: het ontbreken hiervan.

Want naast een aantal mooie ballads, doet Wyatt ook meerdere pogingen om aardig te rocken. Justine, Chinese Garden en Fell Into The Rain hikken echter allemaal tegen het randje, maar gaan er nooit eens lekker overheen. Nummers als deze blijven maar voortkabbelen, blijven maar opbouwen, maar een uitbarsting blijft uit. Misschien is Wyatt hier ook niet de band voor, maar voor mij slaat de band met deze halfslachtige pogingen de plank aardig mis.

Waar Wyatt wel goed in is, is liedjes maken. Gewoon hele mooie liedjes. Nummers als 1950, Forever en Too Young To Die bewijzen waar de kracht van deze band ligt. Liedjes met schitterende melodieën die uitblinken in eenvoud. Het is niet voor niets dat Wyatt momenteel op tournee is met Novastar; nummers als deze kunnen zich onherroepelijk meten met het beste wat Joost Zweegers op muzikaal niveau heeft voortgebracht.

Eén zwaluw maakt helaas nog geen zomer, want er zijn gewoon te veel nummers op deze cd die onder de maat zijn, zoals Miss Me Too bijvoorbeeld. Naar mijn mening is het onbegrijpelijk dat Wyatt (of is het de platenmaatschappij?) dit nummer heeft uitgekozen als tweede single. Met een dralerig liedje als deze win je namelijk geen harten; het pakt je niet, het overtuigt je niet.

En zo zijn er meer voorbeelden te bedenken van nummers die de middelmaat niet ontstijgen. Road Song en Fell Into The Rain vormen een hecht blok voor de luisteraar die als afsluiter het mooie Too Young To Die nog wil horen. Tel daarbij op Amigo Con Duende en je krijgt een drie-eenheid die ervoor zorgt dat de gemiddelde luisteraar af zal haken na nummer zeven (Chinese Garden).

Als ik de jongens van Wyatt één tip mocht geven, dan zou het zijn 'hou het simpel'. Het zijn namelijk de eenvoudige nummers, waarbij de zang van Dennis Kolen slechts wordt ondersteund door een gitaar, die het beste uit de verf komen op 'The Last Of Great Fireworks'. Bij de rest van de nummers zul je toch echt zelf de scheurende gitaren er bij moeten denken...