Game: Counter Strike
Na een aantal uren had ik mijn portie AI-gevechten wel gehad, dus werd het tijd voor iets anders.
Afgezien van de eerste verplichte update gaat de online connectie vrij vlot, een goed begin dus. Tot mijn verrassing kon ik in de ‘downloadable content’-sectie onmiddellijk al twee nieuwe maps downloaden, waardoor het spel toch over 22 degelijke arena’s beschikt. Over de levels overigens niets dan goeds: ze zijn allemaal tip-top in orde, bieden allemaal verschillende mogelijkheden en lenen zich allen perfect tot teamplay. Je merkt dat over elk level goed is nagedacht, waardoor je ze ook niet snel beu wordt. Mooie re-playability dus.
Zoals elk Live-enabled game heeft ‘Counter Strike’ ook een ‘optimatch’-mogelijkheid: een aantal instellingen en jezelf in de strijd werpen waarbij je weet in welk level je speelt, hoeveel terroristen en anti-terroristen er meespelen en in welke moeilijkheidsgraad het hele gebeuren zich zal afspelen. De mensen die het iets spannender willen houden en/of sneller willen beginnen met knallen, kunnen ook gewoon voor ‘quickmatch’ kiezen, waardoor je in het eerstkomende spel geworpen wordt.
Als je je aan een spel toevoegt moet je, evenals wanneer je dood gaat tijdens het spel, wachten tot de tijd verstreken is, alle (anti-)terroristen dood zijn of een van beide groeperingen het doel gehaald heeft, maar dit duurt in het algemeen niet zo heel lang. Eens begonnen, zo snel mogelijk de geschikte wapens en uitrusting kopen en beginnen: ik zet twee stappen en ‘knal’, headshot! Damn, toch de moeilijkheidsgraad maar iets minder zetten, maar snelheid heeft dit spel wel.
Teamplay vs. spanning
Actie, snelheid en kogels alom... maar de échte spanning heb je als beide teams gelijkwaardig zijn, of als er geen 'campers' (mensen die een hele level op één bepaald punt blijven zitten, n.v.d.r.) komen opdagen. Het geeft echt een onbeschrijflijk gevoel als je in je eentje het hele andere team weet uit te schakelen, of als je net op het laatste nippertje de geplante bom kan ontmantelen: voor zúlke kicks doe je het.
Ook draagt de ‘XBOX Communicator’ zijn steentje bij aan het geheel. Overleggen, doorgeven van coördinaten van tegenstanders of gijzelaars, tactiek bepalen, om bijstand vragen, ... in elk spel heb je de communicator wel nodig, het speelt een sleutelrol in het al dan niet behalen van een overwinning.
No guts, no glory
In 'Counter Strike' ben je onderdeel van een groter geheel. De glorie moet je delen, maar verliezen doe je net zo goed in team. Voor je het weet ben je 6 uur verder, zit je al de hele tijd op het puntje van je zetel en begint buiten de haan te kraaien. Ik had cola en chips klaargezet maar heb ze niet aangeraakt...
