CD: Incubus - A Crow Left Of the Murder

André (Dr.E)
Toen ik enkele weken geleden deze plaat voor het eerst mocht beluisteren was ik niet al te enthousiast. De eerste twee nummers knalden er aardig in, maar ik vond dat het album over het algemeen gewoon te weinig pit had.

Totdat ik de videoclip van Megalomaniac zag. Geen zwoele, gladde, ik zou haast zeggen Amerikaanse hip-hopclip zoals het geval was bij Are You In, maar een heftige, politiek geëngageerde en confronterende video die nog lang bleef hangen.

Misschien is dit wel een aardige parallel met de manier waarop de muziek van Incubus zich heeft ontwikkeld. Van, zoals zanger Brandon Boyd later in interviews aangaf, het te commerciële geluid van Morning View, naar het meer volwassen A Crow Left Of The Murder.

Want volwassen mag deze laatste langspeler van het Amerikaanse vijftal zeker genoemd worden. Meer dan ooit laat Incubus een eigen smoel zien. In sommige nummers is wel degelijk een vleugje Red Hot Chili Peppers te proeven, maar het is puur Incubus.

Gitarist Mike Einziger was in het interview laaiend enthousiast over de nieuwe bassist Ben Kenney. 'Een enorm goede muzikant, die een grote invloed heeft uitgeoefend op de nummers' was de strekking van zijn woorden. Toch is het Einziger zelf die de show op dit album steelt, in met name Sick Sad Little World en Priceless, door middel van schitterende solo's die deze nummers een heel eigen gezicht te geven.

Ik zou echter de band Incubus te kort doen door Einziger zo prominent op de voorgrond te zetten, want de band levert, om in voetbaltermen te praten, als team een wereldprestatie. De elektronica van DJ Kilmore, de complexe basklanken van Kenney, het formidabele gitaarspel van Einziger en de aanstekelijke zang van Boyd: Incubus overtuigt als geheel.

Dat resulteert in enkele snelle, ruigere nummers als Megalomaniac, A Crow Left Of The Murder en Pistola, maar ook in meer subtiele en gevoelige songs als Southern Girl en Here In My Room, waarvan vooral de laatse kippenvel garandeert.

Ik raad je wel aan om dit album niet op één luisterbeurt te beoordelen. Niet dat de nummers nu zo complex zijn, maar het gladde geluid van Morning View en in iets mindere mate Make Yourself is verdwenen. Dit is even wennen, maar na een paar maal luisteren weet je niet meer beter.