CD Review: Linkin Park - Meteora

Sander (FLIPNEUS)
De CD begint met Forward; een kort electronisch stukje, wat doorloopt in Don’t Stay, waarna de gitaar erin hakt en DJ aan het scratchen is. Toen dit nummer door mijn boxen knalde had ik het idee dat het helemaal goed zou komen met dit album, vooral omdat ik mijn hoop al een beetje had opgegeven na het remixalbum, wat bij mij niet echt in de smaak was gevallen. Toen begon Somewhere I Belong echter, de nieuwe single. Wat een waardeloos nummer, het kwakkelt maar wat voort. Alhoewel het rapgedeelte vaak gecomplimenteerd wordt vind ik het op dit nummer een beetje tegenvallen, gelukkig halen de uithalen van Chester het nummer een beetje omhoog. Ik snap niet dat ze dit nummer als eerste single hebben gekozen, zelfs mijn zusje vond Linkin Park niets meer nadat ze Somewhere I Belong voor het eerst had gehoord. Nou, vol goede moed naar het volgende nummer dan maar, Lying From You. Het begin valt zwaar tegen, alweer vanwege het rapgedeelte, aan het einde komt dit nummer echter compleet uit de verf, lekker. Jammer alleen dat je niet echt in de nummers kunt komen omdat ze zo kort zijn, gemiddeld rond de 3 minuten, veelste kort.

Op naar Hit The Floor. Weer de standaard opbouw die ik inmiddels gewend ben van Linkin Park: riffje, rappen, uithalen van Chester, je kent het wel. Ook vanwege het niet echt geweldige refrein ben ik niet zo’n fan van dit nummer. Easier To Run lijkt wel heel erg veel op Pushing Me Away (van Hybrid Theory) in het begin. Dit is een relatief rustig nummer, die qua sound heel erg overeenkomt met de sound van het eerder genoemde Pushing Me Away en In The End. Dit nummer gaat het goed doen bij de BrEeZaHMeT0L-jeugd. Het volgende nummer, Faint, begint met een heel aparte sample, "drum&bass"-achtige drums, om vervolgens over te gaan in een heerlijke riff en lekker stampend drumwerk, dit is Linkin Park zoals ik Linkin Park wil kennen! Een heerlijk nummer, dat gerap klinkt veel beter als het op een snel nummer gaat, zoals hier het geval is. Het beste nummer van de CD tot nu, geweldig. Figure.09 begint lekker, erg lekker. Chester trekt ook hier zijn strot weer lekker open, mijn eerdere negatieve gevoelens over deze plaat zijn weer een beetje aan het afnemen. Hopelijk blijft de CD deze goede lijn verder volgen. Breaking The Habit volgt, geweldig nummer! Chester z'n stem is als'ie niet schreeuwt ook gewoon erg goed. Dit is niet een heel erg hard nummer, maar de gitaar en drums klinken gewoon ERG lekker. Net als In The End zit hier echter een rare "hapering" in het geluid, ik begrijp nog steeds niet waarom dat is.

Jammer genoeg haalt From The Inside de euforie die de afgelopen drie nummers hadden opgebouwd weer weg. Wat een ongelofelijk zeurcouplet, jammer. Nobody’s Listening heeft echter een ge-wel-dige sound, iets Oosters, lekkere rap, supergaaf. De gitaar die er tussendoor komt klinkt ook lekker, niet het hardste nummer van de CD, maar wel ongelofelijk goed gedaan. Een nummer waarop de DJ zich prominent laat horen; evenals in het volgende nummer, Session, een intermezzo in de trant van A Cure For The Itch ("And now for a lesson in rhythm management"). Tijd voor het laatste nummer van de veelste korte CD, Numb. Tegenvallend nummer, het pianodeuntje op de achtergrond is echter wel geinig.

Ik heb een beetje gemengde gevoelens over deze CD. Het is allemaal heel erg Linkin Park, maar toch. Het is niet vernieuwend en het borduurt teveel voort op oudere nummers. Desalniettemin is het een geinig tussendoortje met enkele goeie nummers. Jammer genoeg zijn de zwakke nummers net te zwak om echt een goed gevoel aan een luistersessie van deze CD over te houden.

Officiële Linkin Park website
Linkin Park - Meteora-topic op het forum


Tracklist:

1. Foreword (0:13)
2. Don't Stay (3:07)
3. Somewhere I Belong (3:33)
4. Lying From You (2:55)
5. Hit The Floor (2:44)
6. Easier To Run (3:24)
7. Faint (2:42)
8. Figure.09 (3:17)
9. Breaking The Habit (3:16)
10. From The Inside (2:55)
11. Nobody's Listening (2:58)
12. Session (2:24)
13. Numb (3:07)