CD Review: Korn - Untouchables
Here To Stay
Make Believe
Blame
Hollow Life
Bottled Up Inside
Thoughtless
Hating
One More Time
Alone I Break
Embrace
Beat It Upright
Wake Up Hate
I'm Hiding
No One's There
Ik zet de cd aan, in de verwachting dat een oorverdovend lawaai mijn kamer zal vullen. Dat blijkt mee te vallen. De reeds uitgebrachte single Here to Stay ligt lekker in het gehoor en is wel hard, maar (zelfs voor mij) niet te. Melodieus met een stevige bas. Dat belooft wat!
Make Believe vind ik een grappig liedje. Zo is het door de heren van KoRn vast niet bedoeld, maar de vreemde stemmetjes die zij aan het begin van het nummer opzetten vind ik gewoon erg lachwekkend. Het wordt al snel wat steviger, maar het niveau van de openingstrack wordt wat mij betreft niet gehaald.
Blame vind ik wat schreeuwerig en niet echt mijn stijl. Los van dat zit het nummer technisch wel erg goed in elkaar en zijn er mooie overgangen tussen refrein en couplet.
Hollow Life vind ik mooi. Mooi ingetogen in de coupletten en stevig waar het moet in de refreinen. Zeker een van mijn favorieten, waarbij het zeker aan te bevelen is om de volumeknop vrij hoog te zetten om het gewenste effect te bereiken.
Bij Bottled up Inside komt de gedachte naar boven dat het wel lijkt dat ik dit al eerder heb gehoord... In die zin dat ik de wat hardere liedjes allemaal wel erg op elkaar vind lijken. Dit kan natuurlijk komen door de karakteristieke stem van Jonathan Davis, maar ook de opbouw van de liedjes wordt erg voorspelbaar.
Ook Thoughtless is er een in het rijtje. Op zich geen vervelende muziek, maar als je alles achter elkaar luistert kan het gaan vervelen.
Gelukkig is Hating weer eens wat anders. Een hele andere melodie en de eerder genoemde karakteristieke stem is soms nauwelijks herkenbaar.
One More Time is weer een typische KoRn song. Met als positieve opmerking dat de zang, die uit een stem of 5 lijkt te bestaan, erg origineel is te noemen en het toch weer wat anders lijkt. Na een paar keer luisteren ga ik het zelfs een van de betere nummers van dit album vinden.
Alone I Break is wat rustiger en het luisteren zeker waard. Beetje langdradig, dat wel, maar erg mooi in elkaar gezet.
Embrace is stevig en doet mij in eerste instantie denken aan een mix tussen Rammstein en System of a Down. Schreeuwerig, onverstaanbaar soms, maar ook wel weer lekker om naar te luisteren.
Stevig, maar dan weer in de traditionele KoRn stijl, is ook Beat it Upright. En ook hier lukt het weer een pakkend refrein in het liedje te stoppen, waardoor het toch wel blijft hangen.
Wake up Hate is met 3.12 de kortste track op dit album. En ondanks de stevige taal (ah, vandaar dat Parental Advisory sticktertje op de voorkant...) vind ik het wel een grappig nummer. Beetje schreeuwerig, maar een leuke afwisseling is het zeker.
I'm Hiding heeft weer een beetje dezelfde opbouw en ligt hierdoor wederom wel lekker in het gehoor. De coupletten zijn trouwens wel erg mooi en goed verstaanbaar, wat in de rest van dit nummer (en de rest van de cd) wel eens te wensen overlaat.
De slottrack No One's There is volgens mijn Media Player 9.26 lang. Nou hou ik niet zo van die hele lange tracks. Vaak heb ik halverwege het gevoel dat ik het nu wel weer gehoord heb. Dat gevoel krijg ik na een minuut of 4 ook nu weer. Gaat dit zich nou nog 5 minuten voortslepen?
Prompt stopt de muziek.
Nauwelijks bijgekomen van mijn verbazing (en opluchting) begint er een gek electronisch muziekje. Verbeeld ik het me nou of heb ik dit al eerder gehoord?
Nee, deze keer is het geen verbeelding, het is namelijk een remix versie van Here to Stay. Niet direct mijn favoriete uitvoering, maar toch zeker een leuke extra.
Conclusie:
Een album dat als overheersende gevoel bij me achterlaat dat het wel erg veel van hetzelfde is en dat ik niet snel de hele cd nog eens op zal zetten.
Maar: met een paar hele mooie uitschieters die ik nog regelmatig zal beluisteren.
Een groot fan van KoRn ben ik niet en zal ik ook zeker niet worden, maar in alle eerlijkheid moet ik zeggen dat ze een goed album hebben neergezet. En dat hun, over het algemeen zeer voorspelbare, manier van nummers schrijven natuurlijk ook wel slim is. Ze hebben een zeer herkenbare eigen sound en waarom zou je een goed recept eigenlijk veranderen?
Wil je meer lezen over KoRn? Kijk dan eens op http://www.sonymusic.nl
En wil je dit album winnen? Doe dan deze week mee aan de prijsvraag hier op Fok!
