The Legend of Zelda Skyward Sword
Tijdens de persconferentie viel op dat, ondanks dat Zelda 25 jaar bestaat, er weinig gesproken werd over The Legend of Zelda Skyward Sword. Met dit deel hebben de makers de Wii al vanaf het begin als platform gekozen, in tegenstelling tot Twilight Princess. Dat deel zou eerst alleen op Gamecube uitkomen, maar is ook vrij snel vertaald naar Wii. Welke vernieuwingen ze hebben bedacht konden we niet zien tijdens de persconferentie, maar toch was het spel groot aanwezig op de beurs in de vorm van uitgebreide demo's. Ook tijdens de roundtable van Nintendo kwam er meer informatie op tafel over het spel.
De demo's bestonden uit drie gedeelten: een bossfight, een kerker en een minigame. De bossfight toont het vernieuwde zwaardvechten. Dit is een stuk intenser geworden dan we gewend zijn van eerdere avonturen. We krijgen een scene te zien met Link die tegenover Ghirahim staat. Deze slechterik is niet veel goeds van plan en doet nogal uit de hoogte als Link hem wil bevechten. Ghirahim zal met hem vechten zonder zijn volle kracht te gebruiken. En dat hebben we geweten! Directe aanvallen weert hij met gemak af, soms houdt hij zelfs je zwaard tussen twee vingers tegen. Tel daarbij de mogelijkheid om te teleporteren, zijn goede zwaardvechtkunst en zijn werpsterren en je hebt al de grootste moeite om te overleven. Wat hij nog meer moet gaan kunnen als hij alles in de strijd gaat gooien weten we niet, maar het belooft in ieder geval flink wat tegenstand later in het spel.
In de kerkerdemo was zwaardvechten ook groots aanwezig. Daarin zaten vooral goblins en vleermuizen, die op makkelijke wijze met het zwaard uitgeschakeld kunnen worden. Er waren ook spinnen die aan een draad hingen, deze waren net als in eerdere delen immuun voor je zwaard. Een mep doet ze alleen heen en weer zwaaien, bovendien werd Link met schade bestraft. Deze moest je dan ook uitschakelen met de kevergadget. Je kunt de spinnen alleen met de kevergadget uitschakelen door hun web kapot te maken. Eenmaal op de grond gevallen zijn ze nog steeds niet eenvoudig te doden, ze maken het je namelijk lastig door web naar je te schieten. Terwijl je bezig bent los te komen uit het web springen ze op je. Tijdens dit gevecht komt ook het betere zwaardwerk om de hoek kijken: de spinnen blokkeren de meeste directe aanvallen.
Door deze twee demo's werd me iets duidelijk: het vechten in The Legend of Zelda Skyward Sword wordt een stuk lastiger gemaakt. Dat is ook weer te merken in de volgende kamer: we komen nog een groot skelet tegen dat alleen met een doordachte taktiek te verslaan is. Het zwaardvechten is zo gemaakt dat de beweging van de Wii MotionPlus overeenkomt met het zwaard op het scherm. Bij sommige vijanden dien je door op bepaalde manieren te slaan meer schade toe dan gewoon er op los te meppen.
Een van de minigames in The Legend of Zelda Skyward Sword is het vliegen op een vogel. In deze demo zien we eerst drie vogels in verschillende kleuren overvliegen over een eiland in de lucht. Boven de wolken is blijkbaar ook genoeg te doen, want we zoomen in op het eiland en zien daar Link staan. Link is nog een 'normaal' persoon, dus geen heldenpakje, geen schild, maar de eenvoudige geklede boerenjongen die we al vaker gezien hebben. Hij gaat meedoen met een vogelrijderwedstrijd. De wijzen van de stad leggen de regels uit: er wordt een gouden vogel losgelaten, die een beeldje aan zijn poot gebonden heeft. De eerste vogelrijder die het beeldje te pakken krijgt is kampioen. Er mag geen fysiek geweld worden gebruikt, al staat één van de tegenstanders al bekend als valsspeler, leren we tijdens dit dialoog.
Na deze uitleg mogen we beginnen. We moeten met een duik van het eiland springen en dan naar onze vogel fluiten. De duik lijkt erg op de duik die je in Ocarina of Time moet maken van de grote waterval bij de Zora's maar het geeft een heerlijk vrij gevoel. Tijd om te fluiten en daar is ons eigen huisdier al: een grote rode vogel. Onder het scherm komen drie vleugelsymbolen, die net zoals bij Epona voor de dash zijn. Deze vullen ook automatisch weer aan in de loop van de tijd.
Door te wijzen met je Wiimote op het scherm stuur je de vogel. Als je met de controller gaat wapperen maak je hoogte en snelheid. De B-knop zorgt voor een duikvlucht naar beneden en de A-toets zet de dash in die hierboven al genoemd is. Goed, op gouden vogeljacht dan! Eerst wennen aan de besturing, want er zweven ook rotsblokken in de lucht, die we moeten ontwijken. De gouden vogel vliegt helaas ook al niet in een mooie rechte lijn, dus het duurt even voordat Link hem inhaalt. Er verschijnt een A-knop op het scherm, het teken dat het beeldje van de poot kan worden gepakt.
Maar helaas, Link wordt weggebeukt door een tegenstander. Het voorgevoel dat het niet helemaal eerlijk zou gaan is juist en blijkbaar zijn we te ver van het zwevende eiland zodat niemand het kan zien. Omdat ik de besturing ondertussen veel beter doorheb kan ik de tegenstanders makkelijker ontwijken en ga recht op het doel af. Met een nieuw E3-record pakken we het beeldje van de vogel en Charlie Sheen zou trots op ons zijn door zoveel winning! We vliegen terug naar het eiland waar Zelda van het eiland springt naar de vogel. Romantiek ten top met een avondzonnetje! Eenmaal terug op het zwevende eiland reikt Zelda de prijs uit aan Link. Ze ziet er iets anders uit dan in vorige delen, maar sowieso heeft het hele spel dat gevoel: alles ziet er net even anders uit. Door het hoge snelheidsgevoel is dit een intensief spelletje in de wereld van Zelda. De mensen die na mij bezig waren wapperden ook alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Heb ik daar ook zo gestaan?
Grafisch ziet The Legend of Zelda Skyward Sword er gedetailleerder en sfeervoller uit dan zijn voorgangers. Kleine details als flora die over en door gaten in de muren groeit, het zonlicht dat van kieren de kerker in schijnt, stofdeeltjes die in de lucht zweven: het maakt de omgeving net wat realistischer dan in de eerdere tempels uit vorige delen die we kennen. Het is niet voor niets dat de Forest Temple uit Ocarina of Time zo sfeervol was, dit keer mikken de makers op meer van dat soort momenten.
Na de uitgebreide demo's had ik nog een afspraak met Nintendo. Niemand minder dan Miyamoto en Aonuma zouden o.a. The Legend of Zelda Skyward Sword gaan demonstreren tijdens de Nintendo Roundtable diezelfde avond. Met commentaar van deze twee welbekende heren kwam een medewerker van Nintendo het podium op om nog twee demo's te laten zien die verder niet op de E3-beurs aanwezig zouden zijn. In de eerste demo zagen we twee mogma's, mol-achtige wezens, voor een grote deur zitten. Ze vertellen dat ze de sleutel van die deur in vijf stukken in de omgeving hebben begraven. Een typische Zelda-puzzel dus. Eerst versloeg de medewerker de mollen om daarna in een first-person-view te gaan. Het zwaard blijkt niet alleen een vechtmentaliteit te hebben, maar ook de gave om dingen op te sporen die onder de grond liggen. Met deze nogal aparte wichelroede kunnen ze wat makkelijker op zoek. Hoe dichterbij je bent, hoe meer het zwaard gaat gloeien en de Wiimote laat ook indringendere piepgeluidjes horen. Als je beet denkt te hebben kun je in third-person gaan graven naar een van de sleutelstukken. Dit keer niet met een schep, maar met handschoenen, die volgens Aonuma als items te vinden zijn in het spel. Het is niet alleen domweg zoeken, een sleutelstuk ligt bijvoorbeeld ook in een rotswand. Bij gebrek aan bommenzak moet je handig gebruik maken van de bloembommen die her en der verspreid groeien. Vertrouwde puzzels, waar zelfs de medewerker even toch wat moeite mee had: na vijf keer had hij de rotswand dan toch eindelijk stuk.
De tweede en laatste demo liet zien dat er handig gebruik wordt gemaakt van de omgevingen. Door het zwaard in de grond te steken verandert het bos waarin ik vorig jaar nog leuk met de kever aan het vliegen was in een donkere versie van zichzelf. De bedoeling is om groene items te verzamelen, die bewaakt worden door levende standbeelden. Er zijn ook bewakers die met hun zoeklicht op zoek zijn naar indringers in deze alternatieve donkere wereld. Je hebt geen zwaard, dus ze direct aanvallen betekent vrij snel Game Over. Gelukkig zijn er zilveren items die de standbeelden voor een korte tijd weer bevriezen. Door goed gebruik te maken van allerlei holle boomstammen, hoog gras en andere camouflage moet je proberen de groene bollen te verzamelen zonder gezien te worden. Volgens Aonuma zal deze alternatieve wereld vaker voorkomen en zul je de omgevingen van de 'normale wereld' goed in je op moeten nemen om in deze donkere wereld te overleven.
Na deze overvloed aan Zelda-informatie ben ik ervan overtuigd dat The Legend of Zelda Skyward Sword een musthave gaat worden voor de Wii. Raar blijft wel dat het spel voor het publiek zo verborgen bleef, terwijl het zo groots aanwezig was op de E3, maar dan achter gesloten deuren. Maak vast ruimte in je agenda zo rond eind 2011, want dit spel gaat weer uren spelplezier kosten.
