[Special] Vlaanderens Mooiste

Zondag is het alweer zo ver. Dan wordt de 92ste editie van de Ronde van Vlaanderen verreden. Volgens velen, voornamelijk de Belgen, is het dé klassieker van het wielerseizoen. Heel België kijkt dan ook al reikhalzend uit naar zondag.

Geschiedenis
In 1913 werd de Ronde van Vlaanderen voor het eerst verreden. Karel van Winendaele, medeoprichter van de krant Sportwereld, organiseerde de wedstrijd voor het eerst. Eerste winnaar was de Belg Paul Deman. Deze eerste editie kende slechts 37 deelnemers. Een jaar later vond de Ronde weer plaats. Er namen toen 47 renners de moeite om 330 kilometer door Vlaanderen te fietsen. Daarna duurde het door de Eerste Wereldoorlog tot 1919 voordat er weer een Ronde van Vlaanderen plaatsvond. Sindsdien vindt Vlaanderens Mooiste elk jaar onafgebroken plaats. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Ronde 'gewoon' verreden.

De eerste edities van de Ronde van Vlaanderen vonden tegelijkertijd met Milaan – San Remo plaats. Dat was ook de reden dat vooral Belgen meededen aan de Ronde. De Fransen en Italianen gaven de voorkeur aan Milaan – San Remo. Dat vooral Belgen in de beginjaren deelnamen aan de koers is ook af te lezen aan de uitslagen van die tijd. In de eerste 32 edities van de Ronde wist slecht één niet-Belg de Ronde te winnen. In 1923 was het de Zwitser Henri Suter die won. Dat is tevens de enige keer dat een Zwitser de Ronde op zijn naam wist te schrijven.

Parcours
Omdat Karel van Wijnendaele heel Vlaanderen in zijn koers wilde betrekken, waren de eerste edities 330 kilometer lang. Tegenwoordig is het een koers over ongeveer 260 kilometer die begint in Brugge. Van daaruit gaan de wielrenners zuidwaarts. Het eerste gedeelte is vlak. De renners komen de eerste heuvel tegen na 90 kilometer, ze beklimmen dan de Kluisberg. De renners rijden dan langzaam de Belgische Ardennen in. Op de rest van de route komen de renners nog tussen de vijftien en twintig beklimmingen tegen. De beruchtste beklimming van de Ronde is de Muur-Kapelberg, of simpelweg de Muur. Deze kasseistrook is ongeveer 1075 meter lang en heeft een maximum stijgingspercentage van 20%. De Muur is ook al vaak de scherprechter geweest in de finale van de Ronde van Vlaanderen. Vlak na de Muur komt ook nog de Bosberg op minder dan tien kilometer van de finish. Ook de Bosberg heeft een gedeelte met kasseien. Het maximale stijgingspercentage is 11%. De finish is uiteindelijk in Meerbeke.

Helden
Deze reeks wordt begonnen met de Belg Briek Schotte. Volgens een aantal is Schotte, die de bijnaam IJzeren Briek had, de laatste Flandrien. Dat wil zeggen dat hij de laatste echte wielrenner was die altijd de aanval zocht en bleef aanvallen tot het bittere eind. Die taktiek leverde Schotte niet alleen respect, maar ook succes op. Hij won de Ronde van Vlaanderen twee keer, in 1942 en in 1948. Daarnaast werd hij ook nog twee keer wereldkampioen op de weg. Schotte presteerde het ook om twintig jaar achter elkaar de Ronde van Vlaanderen te rijden. Brieke overleed in 2004, precies op de dag dat Vlaanderens Mooiste verreden werd.

De Italiaan Fiorenzo Magni won samen met Johan Museeuw, Achiel Buysse en Eric Leman de Ronde van Vlaanderen drie keer. Hij was echter de enige die de koers drie keer achter elkaar wist te winnen. In 1949, 1950 en 1951 won Magni. Hij was ook degene die de Belgische hegemonie in de Ronde van Vlaanderen verbrak. Tot aan zijn overwinning had slechts één keer een niet-Belg gewonnen. Fiorenzo Magni, ook wel de kletskop genoemd vanwege zijn kalende hoofd, was een keiharde werker en vooral beroemd door zijn afdalen. Vooral zijn overwinningen in 1950 en 1951 waren heroïsch, omdat toen onder barre weersomstandigheden gereden moest worden.

De Belg Eddy Merckx kan natuurlijk niet in dit rijtje ontbreken. Hij is de meest succesvolle wielrenner van België en volgens velen ook de beste wielrenner ooit ter wereld. Zeer geliefd was hij echter niet, vooral niet bij de Fransen, die er niet tegen konden dat een Belg zo vaak de Tour de France wist te winnen. De Ronde van Vlaanderen wist de Belg twee keer op zijn naam te schrijven. Hij was de sterkste in 1969 en in 1975. In 1969 stuntte Merckx door een solo van ruim 70 kilometer winnend af te sluiten. Deze overwinning krijgt nog meer waarde omdat er gefietst werd onder barre weersomstandigheden.

Nederlandse winnaars
Negen keer wist een Nederlander de Ronde op zijn naam te schrijven. Wim van Est was de eerste Nederlander die de Ronde van Vlaanderen op zijn naam wist te schrijven. Hij was succesvol in 1953. In een koers met opnieuw barre weersomstandigheden was hij in de sprint te sterk voor Dis Ketelaar. In de periode van 1974 tot en met 1986 was maar liefst zes keer een Nederlander succesvol. Jan Raas won twee keer, in 1979 en 1983. Hij is de meest succesvolle ééndagswielrenner van Nederland.

De Ronde van Vlaanderen van 1981, toen Hennie Kuipers als eerste over de streep kwam, zal veel Nederlanders nog bijgebleven zijn. Het peloton kleurde toen namelijk volledig Oranje. Naast Hennie Kuipers stonden Frits Pirard en Jan Raas, die respectievelijk tweede en derde werden, op het podium. Verdere winnaars van de Ronde zijn Evert Dolman in 1971, Cees Bal in 1974, Johan Lammerts in 1984 en Adri van der Poel in 1986. De Nederlanders moeten dus al 21 jaar wachten op een overwinning in de Ronde van Vlaanderen. Erik Dekker was er in 2001 nog dichtbij. Hij werd in de sprint echter geklopt door de Italiaan Gianluca Bortolami.

2008
De Belgen hopen dat Tom Boonen net zoals in 2005 en 2006 de Hoogmis van Vlaanderen gaat winnen. Tommeke zal echter veel concurrentie hebben in deze editie. Een geduchte concurrent voor hem is Fabian Cancellara. De Zwitser schreef Milaan – San Remo op zijn naam en is ook een groot kanshebber op de overwinning in de Ronde van Vlaanderen. Op basis van dit seizoen zijn Sylvain Chavanel en Phillipe Gilbert ook mogelijke kanshebbers. Chavanel schreef al Dwars door Vlaanderen en de Brabantse Pijl op zijn naam. Gilbert won Omloop het Volk en zit ook vaak in de koersen mee van voren. Leif Hoste hoopt dit jaar het geluk wel een keer het geluk aan zijn zijde te hebben. Van de laatste vier edities werd de Belg maar liefst drie keer tweede. Hij behoort dus zeker tot de kanshebbers.

De Nederlanders behoren dit jaar tot de outsiders. Niki Terpstra, Karsten Kroon, Joost Posthuma en Sebastian Langeveld kunnen voor een stunt zorgen. Ook de Rabo-renners Flecha en Freire behoren tot de outsiders. De winnaar van vorig jaar, Alessandro Ballan, behoort ook niet tot de directe kanshebbers.