De prutser
Je hebt fanboys. Fanatieke relnichten met een voorliefde voor een bepaald merk, meestal een console of een videokaart. Je hebt campers. Van die types die het liefst dicht verborgen liggen te wachten tot iemand nietsvermoedend langskomt en dan hun slag slaan. Ook mooi. Je hebt ook nog verslaafden. Dat zijn weer van die mensen die het liefst de hele dag zitten te Warcraften en eigenlijk geen idee hebben wat er in de echte wereld gebeurt. Maar in al die jaren hebben we één uitzonderlijk personage uit beleefdheid altijd genegeerd, terwijl hij of zij toch echt bestaat.
Jazekers, het is de prutser! Iedereen kent hem wel!
De prutser heeft al zijn kennis opgebouwd vanuit jou, maar is nogal lui aangelegd. Als het even kan moet jij voor hem alle instellingen en configuraties doorlopen zodat hij lekker met zijn apparatuur kan spelen. Hij denkt dat hij stoer is door nooit een handleiding te lezen, maar realiseert niet hoe dieptriest het is dat jij voor hem de SCART-kabel moet aansluiten. Verwar de prutser niet met de niet-geïnteresseerde. Je oma zal het gewoonweg worst zijn hoe de videorecorder aan de televisie zit, als ie het maar doet. Maar de prutser is een tandje erger. Hij koopt alles wat los en vast zit op wat adviezen, maar koopt steevast het goedkoopste.
Bij je volgende bezoek laat hij met trots zijn nieuwe Trust-muis zien, die "alleen nog maar even aangesloten hoeft te worden". Met een bloedend hart en veel diepe zuchten later krijg je het eindelijk voor elkaar om voor hem die kutmuis te installeren en hij laat je zijn volgende speeltje al zien: een wifi netwerkkaart van merk Bokkie-Wokkie (tm), met drivers van windows 95. Moet toch een koud kunstje zijn voor jou om die onder Vista aan de praat te krijgen?
De prutser is ook heel goed in gamen. Je hoeft voor hem slechts een avatar of een poppetje te ontwikkelen en hij kan al aan de gang in menig MMORPG. Bij een shooter of RTS hoef je slechts de shortcut-keys een paar miljoen keer uit te leggen waardoor je leuke LAN-party verandert in een avondje helpdesken. Vertel hem veertig keer dat het koordje om de pols moet bij een Wii-mote, de één-en-veertigste keer krijgt hij het voor elkaar je tv te mollen met een weggevlogen wii-mote. Oeps, koordje vergeten! De prutser schrikt zich rot van rumble functionaliteit en geef hem in godsnaam geen headset. "KUNNEN JULLIE MIJ HOREN!?", nu niet meer nee.
We worden moe van prutsers. We worden heel moe van het uitleggen en weten dat het toch niet langer dan 3.9 seconde in de hersens van de prutser blijft hangen. Het is alsof je een baviaan probeert een auto te laten besturen. Of je moet heeel heel veel geduld hebben met de prutser, of je raakt buiten zinnen van woede omdat jij niet begrijpt waarom hij het maar niet wilt begrijpen. En als je hebt uitgelegd wat goed is en niet goed is, dat maakt helemaal niets uit, want de prutser doet toch lekker zelf waar ie zin in heeft. Trots verschijnt er een multimedia applicatie van firma Wakkie-Takkie (tm) die "slechts nog even ingesteld moet worden". Kan jij toch makkelijk doen?
De prutser is de reden waarom er zinloos geweld is. De prutser zorgt voor agressie en ongeduld. De prutser heeft geen idee wat hij aan het doen is, maar zal dat nooit toegeven. De prutser heeft namelijk een vriend, en dat ben jij. Jij bent de rots in de branding voor de prutser. De prutser kan altijd op jou vertrouwen als hij voor de triljoenste keer nog niet snapt hoe de controls werken. Je dacht dat je bloedeigen moeder erg was, tot je de prutser tegenkwam.
En zie hem maar eens kwijt te raken zonder ruzie. Je kunt de prutser negeren, maar hij weet je altijd te vinden. Als een doorgewinterde telemarketeer krijgt hij het voor elkaar om jou te bereiken op een moment dat je daar echt niet aan toe bent. De prutser lokt je in zijn fuik van onkunde, doet daarna waar ie zelf zin in heeft en neemt daarna weer contact op waarom zijn prutserige rommel niet werkt.
Toch hebben prutsers ook nog iets positiefs! Je wint praktisch elke game van ze.
En dat voelt goed!
