Wedden dat jij dit jaar dood gaat?

Hij is er altijd en overal. In de meest aftandse Italiaanse dorpjes, op de onherbergzaamste Oostenrijkse bergpassages en bij de smoezeligste Portugese Souvenirwinkels. Verscholen tussen The Sun en Bild prijkt daar onze eigen krant van wakker Nederland. En daar blijft hij ook nog even nadat ik hem heb opgemerkt. In de eerste plaats omdat het niet de krant van wakker Portugal is, ten tweede omdat het de Telegraaf is, en ten derde omdat ik op vakantie ben. En op vakantie wil ik niets weten van het nieuws. Even waan ik me op een andere planeet, weg van alle dagelijkse sores.

Eenmaal thuisgekomen levert dat soms verrassende gewaarwordingen op. Zo ontglipte het onorthodoxe uitchecken van Herman Brood, in 2001, ruim een week aan mijn aandacht na mijn intergalactische thuiskomst, en een paar jaar later zette ik de tv aan en keek naar een overvolle Arena waar alle zichzelf respecterende Nederlandse zangers (met uitzondering van Dries Roelvink) Hazes liederen ten gehore brachten, om er pas na een half uur achter te komen dat Dré zelf om legitieme reden verstek liet gaan. Sindsdien maakt zich een gezonde spanning van mij meester wanneer ik me worstel door de stapel kranten op de deurmat. Wie o wie heeft dit keer het loodje gelegd?

In dat opzicht viel de thuiskomst dit jaar een beetje tegen. Magere Hein was duidelijk niet op vakantie in Nederland. Geen Astro TV meer om de Sylvia Millecams van Nederland te vertellen dat het knobbeltje niets is om zich zorgen over te maken, en Jules Deelder had mazzel dat ADO Den Haag met drie punten op zak Het Kasteel verliet. Er was zelfs geen spectaculaire afrekening in het criminele circuit. Ik ervaarde het toch een beetje als een anti-climax; geen enkele BN’er die de pijp aan Maarten wenste te geven.

Toch vreemd eigenlijk, wanneer er een bekende aardbewoner komt te overlijden geeft dat me een apart gevoel. Ik wil niet meteen zeggen dat ik het altijd verschrikkelijk vind, maar het is toch alsof ik op de één of andere manier een beetje verbonden was met zo iemand. Zelfs als ik voor zijn of haar dood niets met diegene had. Het internet bewijst echter dat ik niet de enige ben met een fascinatie voor dode beroemdheden. Zo probeert men op deathlist elk jaar te voorspellen wie er in de komende twaalf maanden komt te overlijden. In dat opzicht is 2008 overigens nu al een topjaar. Van de 50 personen op de lijst hebben er inmiddels al elf een tuintje op hun buik. Waaronder, voor het eerst in de geschiedenis van de site (geboortejaar 1987), de top drie. Een ongekend succes!

Voor degenen die er echt een sport van maken is er nog de site youbettheirlife, waar een heuse competitie gaande is wie de beste doodsvoorspeller van het jaar is. Tsja, de één zet in op de kampioen van de eredivisie, de ander op de eerste dode van september. Het werkt net als wedden op sportwedstrijden; hoe onwaarschijnlijker iemands dood, des te meer punten het oplevert. Amy Winehouse is de PSV van het dodenspel en Roger Federer is Volendam. Pas overigens wel op voordat je besluit mee te gokken. Volgens de makers werkt het namelijk uiterst verslavend. Een verkoudheidje doet je al verlangen naar een longontsteking met complicaties, en een hoofdpijntje naar een ernstige tumor. Voordat je het weet krijg je hartkloppingen bij het horen van de ziekenhuisopname van onze koningin. Stiekem hoop ik dan natuurlijk dat jouw rikketik het begeeft, want dat levert mij een flinke hoeveelheid punten op!

Maar voorlopig houd ik het nog even bij m'n gezonde verbazing na een weekje vakantie...