Het zal je kind maar wezen
Het is al leuk als de broers samen in een team spelen, maar ook als ze tegen elkaar spelen is dat een reden voor vermaak. Zo mocht FC Twente-keeper Cees Paauwe ooit proberen de doelpogingen van zijn voor Feyenoord uitkomende broer Patrick te stoppen. Reken maar dat men daar in de familie over praat!
Het komt echter zelden voor dat een vader en een zoon samen in een team spelen. Dit is natuurlijk logisch, omdat een voetballoopbaan zelden zo lang gerekt wordt dat een vader een doorbraak van zijn zoon kan meemaken. Het gebeurde wel in IJsland, toen Arnar Gudjohnsen zijn afscheid van de nationale ploeg extra luister bij kon zetten door te worden vervangen door zijn eigen zoon Eidur. Meestal zie je een vader en een zoon in het voetbal echter als trainer en speler. Dat is direct een gevaarlijke zaak, zo wees het verleden al uit.
Johan Cruijff liet als trainer zijn eigen zoon Jordi debuteren in het eerste team van Barcelona en had ook nog een tijdje zijn schoonzoon als reservekeeper in de selectie zitten. Met name rond Jordi was er ophef. Niet dat Jordi een slechte speler was, maar hij kon toch nooit het vermoeden van zich afschudden dat hij door zijn vader voorgetrokken werd. Geen onlogische gedachte trouwens, want welke vader kan puur objectief zijn zoon beoordelen?
Het wordt pas extra pikant als de vader een bestuurlijke functie heeft. Fernando Sanz, een redelijke voorstopper van Málaga, mocht in de periode dat zijn vader voorzitter van Real Madrid was af en toe opdraven voor de “Koninklijke”. Het gerucht ging zelfs dat de trainer dit verplicht was, wilde hij aanblijven. We zagen het in Nederland ook bij FC Utrecht, waar Han Berger ooit als technisch directeur nogal treuzelde met het aantrekken van een aanvaller, om de doorbraak van zoon Ruud niet te dwarsbomen.
Het is iets waar je voor moet waken. We zagen het deze zomer nog. Bert van Marwijk wilde als trainer van Borussia Dortmund erg graag zijn schoonzoon Mark van Bommel aantrekken. Het ontbrak de Duitsers ook wel aan de financiële middelen, maar het verhaal ging ook dat men voorzichtig was met het aantrekken van familieleden van een trainer. Zeker nu het een nieuwe trainer betrof.
Je kunt je zoon dus beter maar bij de tegenpartij hebben zitten. Dat zorgt nog voor leuke televisie ook. Gert Kruys, oud-speler van FC Utrecht en thans trainer van De Graafschap, heeft ook een voetballende zoon. Rick, heet de jongen. Afgelopen zondag stond het duel tussen FC Utrecht en De Graafschap op het programma. Het was zo’n duel waarvoor je blind een 1 op je totoformulier invult. De club uit Doetinchem staat laatste en Utrecht staat keurig in de subtop. Normaliter een duel waar je nauwelijks aandacht aan besteedt, als je geen direct betrokkene bent.
Nu speelde de kwestie Kruys dus een rol. Zoonlief liet voor de wedstrijd vol bravoure in het programmablad optekenen dat pa “zijn borst nat kon maken” en senior stelde voor de wedstrijd dat Rick, mocht hij scoren, maar bij zijn vriendin moest gaan eten. Plaagstootjes vooraf, er was namelijk een gerede kans dat Rick niet in het veld zou komen. Mocht dit wel gebeuren, dan zou het wel erg toevallig zijn als hij zou scoren. Dat was Rick namelijk nog nooit gelukt in het eerste elftal.
U voelt het ongetwijfeld al aan. Rick mocht zich warm gaan lopen, iets wat hem bij het passeren van de dug-outs ongetwijfeld een vriendelijk knikje van pa opgeleverd moet hebben. Rick mocht zelfs invallen en Ricks eerste balcontact was een dodelijke uithaal in de bovenhoek. De Graafschap was zonder groots te spelen bezig om een 0-0 uit het vuur te slepen, maar Rick besloot anders. Uiteraard bleef de 1-0 staan en ging alle aandacht na de wedstrijd uit naar de familie Kruys. Junior deed breed lachend zijn verhaal voor de camera van Studio Sport en senior stond er wat verloren bij. In zijn functie van trainer van De Graafschap stond hij uiteraard stevig te balen, maar als vader moet hij zich toch ook zeker trots gevoeld hebben. Terugkomend op zijn uitspraken voor de wedstrijd meldde hij nog even dat Rick maar even met zijn “meissie in de stad moest gaan eten”.
Mijn gedachten gingen uit naar de overige gezinsleden. Wat als beiden thuis komen? Pa teleurgesteld, Rick helemaal in de zevende hemel. Trouwens, hoeveel eredivisietrainers zullen ’s avonds tijdens Studio Sport eens met een schuin oog naar hun eigen kroost gekeken hebben? Zij die een zoon hebben, moeten toch even geslikt hebben. En zij die een dochter hebben, zullen opgelucht gedacht hebben dat je een schoonzoon er altijd nog uit kunt trappen…
