CD: Pain of Salvation - Linoleum (EP)
De plaat bevat vier originele nummers, aangevuld met een satirische 'bonustrack' en een cover van 'Yellow Raven' van de Scorpions.
Jong geleerd is oud gedaan
Gildenlöw richtte de band in 1984 op 11-jarige leeftijd op, onder de naam Reality. Reality deed mee aan vele bandwedstrijden en was succesvol. Dat leverde na heel veel hard werken in 1997 eindelijk een debuutalbum op, getiteld Entropia, dat aanvankelijk alleen in Azië uitkwam. Door goede (internet-)verkopen en een tweede album kwam het uiteindelijk tot een platendeal met InsideOut Music en publicatie in Europa. Voor het debuut werd Reality tot Pain of Salvation omgedoopt.
Veel wisselingen
De band heeft veel wisselingen van samenstellingen gehad. De jongere broer van Gildenlöw heeft een aantal jaren de bas gespeeld, maar werd ontslagen toen hij naar Nederland verhuisde en dus niet meer met de andere bandleden kon oefenen (hier speelt hij nu met Liselotte Hegt in DIAL, maar dat terzijde). In totaal heeft Pain of Salvation zes studioplaten afgeleverd en nu deze EP, die als opmaat dient voor de dubbel-cd met werktitel Road Salt die begin 2010 uit moet komen.
Verschillende invloeden
De vier nummers, die slechts ten dele op de nog te verschijnen langspeler te horen zullen zijn, varieren in tempo, thematiek en intensiteit. De band typeert hun muziek zelf als een mix van metal, pop, funk, disco, goth en folk, met Arabische en Oriëntaalse invloeden. Die zijn niet in elk nummer terug te vinden, maar op de korte EP komen ze wel in meer of mindere mate langs. Het titelnummer 'Linoleum' begint stevig en blijft levendig door de wisselingen in tempo en intensiteit. 'Mortar Grind' is langzamer en dreigender, terwijl 'If you wait' bijna klaaglijk is. Gildenlöws stem is veelzijdig, zijn zang varieert van hoog en zuiver, naar grommend en schreeuwend. Het laatste nummer 'Yellow Raven' is aardig en er moest ook nog wel een nummer volgen op de 'bonus track', maar na 'Gone' was het niet echt meer nodig…
Gone
Het beste nummer van de plaat is 'Gone', nummer vier, een ijzersterke song, die wanhopige, desolate teksten prachtig fuseert met toepasselijk dreigende muziek en zang. De klaarblijkelijke vrolijkheid van de opening wordt al snel gelogenstraft door de tekst, zoals bijvoorbeeld: "You’ll damage me beyond repair" en "Undress and crawl into my bed/ I'm not really there/ Deep inside I’m gone". Het nummer bouwt op naar een heftige climax. Hoog niveau!
Hilarische 'bonustrack'
Het vijfde nummer van de EP heet 'Bonus Track B' en bestaat uit een grappige discussie tussen de bandleden, die overvallen worden door de vraag van ene "Thomas" om nog een bonustrack op te nemen voor de EP, terwijl ze zelf net achterover leunen, tevreden dat het plaatje klaar is. Het gesprekje, gevoerd in het Engels met een vet Scandinavisch accent, gaat van lucide argumenten over in absurditeit, waarna de heren dan toch overstag gaan en er nog een nummer opgenomen wordt.
Goede opmaat
Als de nieuwe cd de richting van de EP doorzet, dan belooft dat heel wat! Pain of Salvation levert met Linoleum een prima teaser af.
Label: Inside Out Releasedatum: 13 november 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in MUZ.
