Rambo

Nadat John Rambo in zijn drie voorgaande avonturen heeft huisgehouden in respectievelijk Amerika, Vietnam en Afghanistan vindt de oude veteraan dat hij wel een pensioentje verdiend heeft. De afgetrainde ijzervreter leeft een teruggetrokken bestaan in Thailand. Een beetje vissen, bootje varen, op slangen jagen, u kent dat wel. Bij dit vreedzame bestaan probeert hij zijn innerlijke demonen tot rust te laten komen.

Maar dan krijgt Rambo bezoek van een groep ontwikkelingswerkers met medicijnen, schoolbijbels, en het verzoek hen per boot naar Birma te brengen. Na enig tegenstribbelen stemt Rambo toe. Als enige tijd later blijkt dat deze vredelievende vrijwilligers vermist zijn heeft het er alle schijn van dat ze gevangen genomen zijn door Birmese militairen. Inclusief de schone blondine die hem heeft overgehaald hen te brengen. Werk aan de winkel voor John Rambo dus!

De kerk, namens welke de ontwikkelingswerkers werken, verzamelt ten einde raad een groep huurlingen en benadert Rambo om hen te gidsen - hij kent immers de weg. Na enig nadenken en gefilosofeer stemt Rambo in en reist met de huurlingen af naar Birma om genadeloos af te rekenen met de sadistische soldaten aldaar. Want tegenover dit tuig toont Rambo geen enkele vorm van genade: hoofden worden afgeblazen, strottenhoofden worden uitgerukt en mitrailleurs worden van dichtbij afgevuurd waarna de ingewanden in het rond vliegen. Compleet met bloedspetters op de lens. En dat is nog maar het begin, want die huurlingen zijn ook geen lieverdjes... Het moge duidelijk zijn: John Rambo is terug van weggeweest - en hij heeft geen tijd voor subtiliteit. Geen seconde. Nooit gehad ook trouwens, dus wat dat aangaat zit je als Rambo-fan weer helemaal geramd.