Goedemorgen!
Iedere ochtend buigt Driek Oplopers zich over het nieuws om daarna een lastige vraag te stellen. Vandaag over de Limburgse claimcultuur.
Het is op zich heel goed dat Veolia-directeur De Beer de dader van een aantal overvallen op buschauffeurs aansprakelijk wil stellen voor de door zijn onderneming geleden schade. Maar hij schiet er wel in door. Hij wil de overvaller ook laten opdraaien voor alle kosten die het busbedrijf heeft geleden door de wilde staking die uitbrak onder de chauffeurs. En dáár valt wel wat op af te dingen:
Natuurlijk, de overvaller hoort de kosten van de schade aan de bussen die hij heeft overvallen, de ziektedagen van de betrokken chauffeurs die te overstuur waren om meteen na hun overval weer achter het stuur te kruipen en de door hem gestolen kaartjes en geld te vergoeden. Maar de wilde staking van die chauffeurs komt niet voor rekening van deze overvaller. De chauffeurs staakten omdat zij vonden dat ze door hun bedrijf onvoldoende werden beveiligd. Door de overvaller de kosten van die staking te laten betalen, geeft het busbedrijf de chauffeurs feitelijk een soort vrijbrief om het werk onaangekondigd neer te leggen. Ook buschauffeurs hebben stakingsrecht. Maar net als in alle andere beroepsgroepen dienen zij hun staking tijdig aan te kondigen, zodat reizigers weten dat de bus niet komt, en zij een lift kunnen regelen of een snipperdag nemen.
Kan de heer De Beer mij even laten weten, op welke manier hij de gegevens van de stakende buschauffeurs ter hand stelt aan de consumentenorganisaties, zodat reizigers ze aansprakelijk kunnen stellen voor de geleden schade? De Beer heeft de claimcultuur toch hoog in het vaandel staan? Dan moet ´ie wél consequent zijn.
