Drie oktober

Het feest herdenkt dat Leiden het beleg van de Spanjaarden heeft afgeslagen, ondanks dat de bevolking honger had. We bleven ferm, de burgermeester van der Werff bood zelfs zijn arm aan, als de bevolking maar stand bleef houden, En dat hebben we gedaan, tot de Geuzen ons kwamen bevrijden, een jongen Cornelis Joppesz vond een ketel met wortelen en aardappelen, maar de Spanjaarden die het zouden eten, die waren in geen velden en wegen meer te zien.

Als dank kreeg Leiden de eerste Universiteit van De Nederlanden.

Wij herdenken het feest elk jaar met het eten van hutspot op 2 oktober, het kijken naar de Taptoe, een lange tocht van verenigingen die zichzelf presenteren en ook op deze manier leden proberen te winnen. Op 3 oktober is er ’s ochtends vroeg het Koraalzang en daarna het halen van de haring en het wittebrood in het Waaggebouw, en kou, storm en regen belet de goede “Leienaar”. Snel naar huis om de haring schoon te maken en dan te happen met een lekker uitje om op tijd naar de Optocht te kunnen gaan. Dit staat elk jaar in een ander thema, mensen staan al uren van te voren te wachten, nemen hun visserstoeltje, barkrukken of campingstoelen mee.

En na de optocht de kermis, een van de grootste in Nederland en dit alles wordt begeleid door grote hoeveelheden alcohol. En als sluitpost het Vuurwerk spektakel, waarna iedereen naar huis gaat en direct gaat sparen voor het volgende jaar.

Maar ik vier dit jaar geen 3 oktober, ik ga gewoon naar werk, het is vrije dag voor iedere Leidenaar, geen taptoe en geen haring.

Drie oktober was voor mij al drie weken van te voren begonnen, samen met mijn moeder het opgeven voor de haring en wittebrood, 2 oktober samen naar de taptoe en daarna nog even koffie drinken en aan pa vertellen hoe het was.

Op 3 oktober haalde ik mijn moeder vroeg op, plastic zak en kussensloop mee ( daarin werd het brood gedaan) mijn moeder haalde dit voor het gehele gezin en omdat wij met 7 kinderen zijn plus aanhang, begrijp je wel de hoeveelheid die we mee sjouwden, want we deden dit lopend, ik kan niet autorijden en mijn moeder kon niet fietsen.

Thuisgekomen een bakje koffie en stond het volgende ritueel op stapel, de keuken in, planken op het aanrecht en mijn vader die constant onze mesjes sleep, want ja wij maakten gemiddeld 60 haringen schoon.

En ja wij gingen ook naar de optocht, klapstoeltjes mee en mijn moeders bruine tas, met daarin chocola, pakjes drinken en natuurlijk de kaneelstok, en omdat mijn moeder altijd bang was om te laat te zijn, zaten we daar voor uren, soms kletsnat, maar altijd met plezier.

Maar dit jaar dus niet, Ma is er niet meer en 3 oktober is voor mij niet meer hetzelfde feest, de traditie van het vieren dat Leiden zegevierde op de Spanjaarden zal blijven bestaan, maar mijn persoonlijke traditie om 3 oktober te vieren is over.