Loyaal? Ja!?

In de afgelopen week kwam in een aantal media voor dat computer gebruikers zeer loyaal gedragen tegen enkele PC's, net als of het mensen zijn. Dat de computer menig sociaal leven in de war heeft geschopt, ok, dat m'n computer m'n vriendinnetje wil worden, hoezo?

Vreemd is het natuurlijk niet, menig Fokker zit 2+ uur per dag te Fok!en, Fok-stremisten daar gelaten natuurlijk, je leert elkaar beter kennen. Neemt een hapje en een drankje en ontmoet nieuwe mensen via je 'natuurlijke' vriend of vriendin. Wanneer gaat een gereedschap koffer over in een social experience, populairder: wanneer wordt een fles Bacardi een redmiddel in de Disco?
Dat ik totaal geen ervaring heb met alcohol noch met discotheken bevestigd al gelijk het verlangen naar een andere anonieme vorm van sociale interactie, voor mij gaat het verder, ik wil weten waarom het zo belangrijk is voor mensen om een bepaalde besturing van dit apparaat te hebben en de relatie die ontstaat met de mensen via dit medium.

Waar ik mijn computer gebruik om ideeën te realiseren blijken veel mensen te stoppen bij het opschrijven ervan. Inmiddels begin ik te begrijpen hoe alle timmermannen zich gevoeld moeten hebben toen 'men' nationaal aan het klussen sloeg. Het zelfde gebeurd op dit moment met de kids van 12-17 die gaan HTML'en en hun webpaginaatje aanbieden. Als beroepsafwijking moet voor een timmerman alles waterpas zijn en in het verstek staan. Een beroepsafwijking voor de echte informaticus zou de HTML validator zijn. Echter men vind de look in Internet Explorer en internet taal belangrijker dan een linguïstiek correcte pagina te maken. Maar wat is er eigenlijk gaande? Is de taal der parsers te ingewikkeld om een menselijke uitingen te visualiseren of heeft de nieuwe generatie gebruiker steeds minder houvast nodig aan taal en wordt telepathisch aangevoeld wat de mede gebruiker bedoeld. Of positiever: wat is het toch een mooie vorm van kunst, cultuur en digitale naakt fotografie

Is het zo erg dat de makers van CU2 hoog aan een boom moeten worden gehangen? Waren zei niet de aanstichter van alle problemen? Ze hebben duidelijk bijgedragen aan een podium voor de internet bewuste medemensch, ze verlaagden een drempel en vulden een gat op.
Het zinnetje "Waar is het in vredesnaam mis gegaan?", zal het antwoord op de vraag wel niet geven. Ik heb teveel gemist van de periode dat internet bereikbaar was voor Nederlanders en de periode dat ik met regelmaat toegang had tot dit medium. Was het chat.ilse.nl? Waar Internet Relay Chat werd gebracht als een webpagina, die voor de verandering geen zwarte achtergrond had maar wat pastel kleurtjes. Was het ICQ? Of was het gewoon iets dat offline speelde? Waren de speeltuintjes verlaten en begroeid met brandnetels? Werd het 'overblijven' op school misbruikt door ouders die graag met hun carrière verder wilden? Of heeft iemand ontdekt dat spelletjes niet de enige vorm van vrijestijds besteding was die op een 101 toetsig toetsenbord mogelijk was? Doordat weinig mensen CompuServe gebruikte kan ik de ideeën van CS ook niet de schuld geven, doch zullen ze ooit nog een keer helemaal worden uitgebuit.

Fok doet een goede poging tot klanten binding, maar de reden dat ik hier de afgelopen week alleen ben geweest is om new-nieuws te lezen die ik anders op meerdere media bij elkaar zou moeten sprokkelen. Bewust heb ik me afzijdig van het forum gehouden. Een maandje geleden heb ik het zelfde gedaan met MSN Messenger. Afkick verschijnselen, psychologisch, mijn muis moest naar het menuutje internet omdat ik alleen een zwaan op m'n bureaublad zag, en geen lijstje met mensen. Miste ik die mensen uiteindelijk? Waardeerde ik het dat ze me hadden gemist?
Je mist iets ja, maar zeker niet die mensen. Ik was niet meer verantwoordelijk voor ze, toch deed dit pijn, Skinkie was op dat moment niets meer dan een vergeten rood icoontje tussen 150 andere rode icoontjes.
Toen ik een weekje of twee geleden eens nadacht over positieve uitstraling, in de vorm van tekst dacht ik aan "Thanks for making me happy " wat eigenlijk nergens op sloeg, toch klikte men vaker op me, om met me te praten. De tekst had toch enige invloed op mij als persoon en hopelijk onbewust bij de andere persoon. Immers je schermpje staat helemaal vol met 's
Wat mis je dan als je weggaat, de gebruikersinterface? Of de mogelijkheid tot communicatie? Of misschien de verantwoordelijkheid van het beschermen van jouw sociale IK!

Een week of twee op vakantie geeft niet het gevoel dat je weg bent geweest, misschien de junkmail wel , misschien is het wel een keer aardig om te kijken hoe je het twee weken achter een PC doet zonder Instant Messaging, chatten en een forum. Door hier te verschijnen heb je een identiteit aangemeten gekregen, of je daar blij mee moet zijn, ik heb geen idee. Dat men zich wil uiten dat is me inmiddels wel duidelijk, of de hedendaagse doe-meerdere-dingen-tegelijk-instelling de goede is voor het behouden van deze identiteit