Over niets,

Schrijven is een mooi vak. Hersenspinsels vertalen naar papier. Mensen leren kleur te zien in zwart en wit. Vertellen over diepe dalen en woeste rivieren. Ik zou over zoiets kunnen schrijven vandaag.

Maar dat doe ik niet. De zon steekt warme stralen door de kou. Dauw op de bladeren en windstil. Verderop hoor ik een meisje lachen. Die jongen van de 'Sita' is altijd even grappig. Ik zou erover kunnen schrijven. Maar dit stuk gaat over niets.

Eigenlijk zinvol zinloos zijn. Of zijn we met zijn allen zinvol zinloos? Moeilijk vraagstuk. Maar toch gaat dit verhaal eigenlijk over niets.

Vrolijk fluitend over straat. Oude dame, jonge man. Tas wisselt van eigenaar. Drugs koerier of overval? Niet mee bemoeien. Zinvol alleen zijn.

Normen en waarden. Hypocriet gezwets? Heynsbroek weet dat het niet zo zit. De trottoirprostituee verdient respect. En waarom ook niet? Ze doet minder voor geld dan de meeste van onze politici. Hierover zou ik kunnen schrijven. Maar niet vandaag.

Donkere wolken boven Senegal. Woelig water en lek vergiet. Kapitein der zeven zeeën let op zijn water. Passagiers tellen hoort daar niet bij. Logisch. Niet zijn taak, niet zijn zorg. Zorgen op papier? Liever niet vandaag.

TV aan, even ontspannen. Bush, brenger van de lach zowel als de oorlog. Irak, Soedan, Somalie, Libie, Noord-Korea, Iran... Wereldburger die Bush. Ontspanning door een kabel. Wat zou stress zijn?

Maar eigenlijk gaat dit over niets. Ik neem de trend van de huidige maatschappij en speel ermee. Wat volgt zijn veel mooie woorden, maar feitelijk niets...