[F1 Historie] Verstappen bij Simtek
Dit jaar verschijnt tijdens elk grandprixweekend een Formule 1-special op FOK!sport. Zo lees je niet alleen het laatste F1-nieuws, maar nemen we je ook mee terug in de rijke geschiedenis van de hoogste raceklasse. Dit weekend kijken we terug op een stukje Nederlandse racegeschiedenis, Jos Verstappen in de Simtek.
Het is één van de meest onderbelichte stukken in de carrière van Jos Verstappen. Geheel onterecht, want Verstappen en Simtek leken voor elkaar gemaakt en hadden de sensatie van 1995 kunnen worden. Helaas kwam er veel te vroeg een einde aan dit sprookje in de dop.
Na het debuutjaar van Verstappen bij Benetton gaf teamleider Flavio Briatore de voorkeur aan een meer ervaren coureur. Briatore wilde Jos the Boss echter wel ervaring op laten doen in de Formule 1 en zodoende stalde hij hem bij het kleine Simtek.
Simtek was een renstal die ooit begon als technologiebedrijf dat werd opgericht door Nick Wirth en Max Mosley. Die laatste stapte uit het bedrijf nadat hij de hoogste baas werd in de autoracerij. Simtek was bij diverse Formule 1-projecten betrokken. Nadat het Bravoproject afgeblazen werd besloot Wirth zelf een poging te wagen om met Simtek toe treden tot de hoogste raceklasse. De paarse door MTV gesponsorde wagen was een opvallende verschijning op de startgrid in het debuutseizoen 1994. Het eerste seizoen was weinig succesvol. Simtek wist eigenlijk alleen Pacific voor te blijven. Met de op Imola de fatale crash van Roland Ratzenberger kende het seizoen een zwarte rand.
De opvallende paarse Simtek. Hier bestuurd door Domenico Schiattarella, teamgenoot van Jos Verstappen. (WikiCommons/Juanjoyutu)
Voor het seizoen van 1995 voorzag Briatore Simtek niet alleen van een coureur met Verstappen, maar hij gaf het team ook technische ondersteuning. Zo kreeg het team de beschikking over gereviseerde versnellingsbakken van Benetton. Deze semiautomatische versnellingsbakken waren niet ideaal maar wel een flinke vooruitgang ten opzichte van de handgeschakelde bakken waarmee Simtek tot dan reed. Dit in combinatie met de Ford V8, de minst sterke motor van het veld zorgde voor weinig ambitie. Het team wilde vooral wederom Pacific en debutant Forti voorblijven.
Voor de eerste Grand Prix wist Verstappen zich met hangen en wurgen als 24ste van de 26 coureurs te kwalificeren. De warm up op de racedag moest hij zelfs aan zich voorbij laten gaan omdat de monteurs een verstevigde wielophanging moesten monteren. De vraag was zelfs of het wel verstandig was om met zo'n onbetrouwbare auto te starten. De Nederlander besloot uiteindelijk zelf dat hij wilde starten. In de race liet Verstappen al voorzichtig het potentieel van de auto en dat van zijn eigen talent zien. Hij liet alle achterhoedeteams achter zich en wist in het spoor te blijven van Karl Wendlinger die met de volwaardige Fordmotor reed. Toen de Simtekcoureur in de zestiende ronde uitviel had hij zich al naar de veertiende plaats geknokt.
De volgende Grand Prix vond plaats in Argentinië. Ook op het circuit van Buenos Aires maakte de Nederlander indruk. Het weekend begon moeizaam. Op donderdag was er een extra training van twee uur om de coureurs bekend te laten raken met het vernieuwde circuit. Verstappen moest echter na twee bochten de strijd al staken vanwege een defecte benzinepomp. Tijdens de vrije training van vrijdag liet de coureur uit Montfort zijn klasse zien. In de stromende regen had hij slechts een paar rondes nodig om de tiende tijd neer te zetten. Tijdens de kwalificatie wist Verstappen de veertiende plek te veroveren. Nog nooit stond er een Simtek zo ver van voren.
De racedag was droog, ondanks dat was er een herstart nodig. Bij de eerste start crashten er diverse auto's in de eerste bocht. Verstappen kende een goede start, na één ronde kwam hij door als tiende. In de zestiende ronde bereikte Verstappen, geholpen door vroege pitstops en uitvallers, zelfs de zesde plaats. Daar reed hij zes ronden voordat hij naar binnen moest voor verse banden en benzine. De Nederlander voelde toen al dat hij mis zou gaan. "De versnellingsbak deed op dat moment al vreemd. Ik kon niet meer goed terugschakelen." Even later was het definitief voorbij: "ik kon geen enkele versnelling meer vinden. Dan is het over en sluiten." Bij het teruglopen door de pitsstraat naar de Simtekbox kreeg Verstappen een staande ovatie van de monteurs van Benetton.
Blijdschap bij teameigenaar Nick Wirth na de veertiende plek van Verstappen tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Argentinië. (Bron: YouTube)
Bij de derde Grand Prix van het jaar, op Imola, wist Verstappen zich als zeventiende te kwalificeren. De Nederland had wederom een goede start, een te goede volgens de wedstrijdleiding. Een valse start oordeelden ze, wat hem op een stop-and-go penalty kwam te staan. Hij loste deze in de negende ronde in. De Limburger had zich toen al naar de achtste plaats geknokt op het vochtige circuit. Op dat moment was hij zelfs de snelste Fordcoureur van het veld. Na een bezoek aan de pitsstraat kwam Jos the Boss terug op de twaalfde plek. Vier ronden later moet Verstappen wederom de strijd staken met een kapotte versnellingsbak. Langzamer rijden had volgens de Nederlander geen zin: "Dan kom je er nooit achter wat niet klopt. Je moet tot de limiet gaan om de auto verder te kunnen ontwikkelen."
Bij de kwalificatie van de Spaanse Grand Prix zette Verstappen de Simtek op de zestiende plaats neer. Dat was een wonder aldus de Nederlander aangezien de versnellingsbak kraakte als een koffiemolen. "De versnelling springt om de haverklap in zijn vrij." Benetton-baas Briatore besluit een monteur af te staan om de problemen op te lossen die Simtek al wedstrijden lang achtervolgen.
Verstappen wist in Spanje voor het eerst de finish te halen in de Simtek. Dat wilde niet zeggen dat alle problemen verholpen waren. "De koppeling haperde dit keer regelmatig, daardoor had ik problemen met schakelen. Tijdens de laatste twintig rondjes had ik geen tweede versnelling meer." Vertelde Verstappen na afloop van de race die hij als twaalfde finishte.
In Monaco bij de vijfde Grand Prix bleek dat het water Simtek aan de lippen stond. Het geld van het team was vrijwel op. Eén van de mede-eigenaren van het team betaalde zelfs boodschappen uit eigen zak zodat de monteurs te eten zouden krijgen. Dat het geld op was, was ook merkbaar aan de auto. Aan de lopende band waren er problemen met diverse onderdelen. Met nauwelijks rondes om het circuit te leren kennen en om een goede tijd neer te zetten kwam Verstappen niet verder dan de 23ste startplaats.
Door een fout in de software kwam de Simtek bij de start niet van zijn plaats. Bij de herstart die nodig was door een crash na de start, herhaalde het probleem zich. Wederom kwam de paarse bolide niet van zijn plek. Dit bleek symbolisch einde te zijn van de renstal van de snelle Nederlander. Er dienden zich geen nieuwe sponsoren aan en de teamleiding zag zich enkele weken later genoodzaakt definitief de stekker uit het team te trekken.
Hiermee kwam een roemloos einde aan het team dat een auto had die op lijf van Verstappen geschreven was. Jaren later ging het verhaal dat Flavio Briatore de auto van Verstappen uit de failliete boedel van Simtek had gekocht. Hij liet de Simtek door zijn monteurs geheel reviseren en voorzien van een Mugen Hondamotor. Die verbeterde versie van de Simtek zou volgens het verhaal, waar verder nooit bevestiging voor is gekomen, razendsnel zijn geweest. Dat verhaal kun je hier lezen.
