Gamemuziek special deel 1: Het prille begin en chipmuziek

Toch is gamemuziek moeilijk te definiëren. Je denkt toch al gauw aan de 8-bit (chip)muziek. Zoals de al eerder genoemde bliepjes en piepjes van een NES of een Game Boy. Dat specifieke geluid van elektronische hoge toontjes waarmee videogames meestal ook worden aangeduid in bijvoorbeeld in films of tv-series (nu nog steeds, ironisch genoeg). Je kunt dit inderdaad beschouwen als een bekende vorm van gamemuziek, maar de muziek is dit stadium allang ontgroeid. Om gamemuziek nu nog zo te typeren doet de kwaliteit geen eer aan. We zijn tegenwoordig behoorlijk verwend met de muziek in games. Het doet dikwijls niets onder voor de muziek die je hoort in speelfilms, op de radio of tv. Veel mensen zijn vaak zelfs wat blasé richting muziek in games, omdat het nu eigenlijk niet meer dan normaal is dat er een enorm orkest uit je speakers dreunt wanneer je bijvoorbeeld Wold of Warcraft speelt. Toch kan ik me nog goed herinneren dat ik behoorlijk onder de indruk was toen ik voor het eerst een daadwerkelijk koor hoorde zingen terwijl ik de eindbaas (Sephiroth) van Final Fantasy VII aan het verslaan was. Of toen ik voor het eerst het stereogeluid van de Game Boy hoorde met het oortelefoontje wat standaard bij de eerste Game Boy werd meegeleverd.

Er zijn genoeg mensen die het geen zier uitmaakt wat voor muziek een spel bevat en dat is soms toch wel jammer. Vaak is er net zoveel tijd en aandacht besteed aan de muziek als aan de andere aspecten van een spel. Tegenwoordig worden er met flinke budgetten gesmeten, die niets onderdoen voor het muziekbudget van een film, om games van prachtige muziek te voorzien. Voor veel spellen worden grote orkesten ingezet en dit zijn lang niet altijd spellen met megabudgetten zoals Halo of Final Fantasy. Dit in sterk contrast met de componisten van vroeger die in een klein kamertje achter een computertje zaten te prutsen (al gebeurt dat nu nog steeds).

Zeker door internet heeft gamemuziek een flinke opleving aan populariteit meegemaakt. Gamers die verstopt in een zolderkamertje luisterden naar de prachtige onderwatermelodieën van Donkey Kong Country of de catchy liedjes van de Sonic games ontdekten via internet dat zij niet de enige waren op de aardbol, die genoten van deze muziek zonder de game te spelen. Inmiddels zijn er honderden sites waar gamemuziek uitgebreid wordt besproken, verkocht, geremixt en geript. Tevens worden er gamemuziekfestiviteiten gehouden, zijn er honderden bandjes die zich vooral richten op het uitvoeren van gamemuziek (waarvan zowel professionele- als amateurbandjes) en worden er zelfs danceparty's gehouden met bijvoorbeeld chipmuziek als hoofdthema (verderop in deze special meer daarover).

De komende tijd gaan we op FOK!games een reeks specials maken over de muziek in games, waarin we alle aspecten van gamesmuziek uitgebreid gaan bespreken. Tevens worden de specials voorzien van een hoop geluidsfragmenten, zodat je precies hoort waarover we het hebben. In dit eerste deel bespreken we het prille begin van de gamemuziek, de jaren waarin de muziek vorm begon te krijgen. Ik zou zeggen: lees en luister verder op de volgende pagina!