Neon White
Je hebt van die games die allerlei genres combineren en dan denk je: hoe moet ik dat voor me zien? Werkt dat wel? Is het leuk? Neon White is zo'n game. Als je het in genres neer zou moeten zetten: Neon White is een first-person shooter waarin je speedrunt in een parkour en je ondertussen een deck met kaarten moet builden. Dat klinkt een ingewikkelde combinatie, maar eigenlijk is het heel simpel. *pakt speelgoedkeyboard van Even tot hier af.
Elk level is in feite een hindernisbaan, met daarop vijanden en bodemloze afgronden. Jij moet zo snel mogelijk elke vijand verslaan en aan de finish zien te komen. Op de route zijn spelkaarten te vinden. Raak zo’n kaart aan en je krijgt of een wapen en een skill. Pak een kaart met een wapen, schiet een paar vijanden neer en gebruik de skill van een kaart om bijvoorbeeld een double jump te doen over een afgrond. De kaart ben je daarna kwijt, maar je hebt en wat vijanden verslagen en je bent verder op het parkour. Bij de finish aangekomen kijkt de game of je inderdaad iedereen hebt verslagen en zo ja, dan krijg je jouw eindtijd te zien. Elk level moet je binnen een bepaalde tijd halen om een 1, 2 of 3-sterren score te krijgen.
Er zijn meer dan negentig levels te overwinnen in Neon White en de moeilijkheidsgraad wordt natuurlijk steeds hoger. De levels bevatten langzamerhand steeds meer hindernissen zoals struikeldraad, springkussens en muren die alleen met bepaalde wapens kunnen worden kapotgemaakt. Ondertussen moet je ook nog eens goed zoeken, want er zijn shortcuts te ontdekken om een level nog sneller te kunnen eindigen. En denk je alles wel gehad te hebben: elk level bevat ook een verborgen item, een geschenk. Deze vind je juist van het snelste pad af, maar is er om te zien of je nog kunt platformen ook. Zo zie je ook eens hoe het level er uitziet, in plaats van altijd maar er snel door heen te rennen.
Die geschenken kun je aan een van de personages in het verhaal geven. Hierdoor leer je meer over de personages die in de game aanwezig zijn. Jij speelt White en net zoals de andere personages ben je tijdelijk uit de hel geplukt en krijg je de kans om te strijden om een plaats in de hemel. Door de geschenken leer je niet alleen meer over de andere verdoemden, maar ook krijg je meer zijmissies.
Het is niet dat Neon White bizar moeilijk is, maar de knop om een level te resetten heb ik heel vaak ingedrukt. Soms startte ik opnieuw omdat ik simpelweg een sprong miste of werd gedood door een vijand. Kan gebeuren. Maar veel vaker was het omdat ik dacht “dat kan beter”. Die hindernis sneller nemen, of een groep vijanden sneller neer krijgen. Het haalt de perfectionist in je boven, al zijn de tijden om een 3-sterrenscore te krijgen nu ook weer niet zo scherp. Ik wilde het omdat ik wist dat ik het beter kon.
Grafisch is Neon White heel minimalistisch, maar wel stijlvol. Het minimalistische is ook wel fijn, juist omdat je zo geconcentreerd bezig moet zijn om de levels zo snel mogelijk te halen. Vijanden zijn donker, de omgeving is over het algemeen erg licht en bestaat uit grote vlakken. Er is dus veel contrast waardoor je het tijdens het rennen, springen en schieten allemaal prima kunt overzien. Je kunt het dus niet gooien op “ik zag de vijand niet” of “ik werd afgeleid” als je faalt.
Neon White is een verrassend leuke game. Je wil jezelf verbeteren, en dat doe je door heel vaak het level te herstarten omdat je zelf een fout maakte. Er zijn geen afleidingen zoals epileptisch kleurrijke levels of bombastische explosies, de minimalistische stijl laat je focussen op wat belangrijk is: op het juiste moment op de juiste plek springen, vijanden en andere hindernissen slopen en ondertussen snel onderzoeken of er ergens een shortcut is, zodat je weer kunt herstarten en die kunt uitproberen.
Gespeeld op Nintendo Switch. Ook verkijgbaar voor pc.
