Diablo III

Blizzard heeft sinds het SNES-tijdperk geen consolegames meer gemaakt. Nu herpakken ze zich met een nieuwe game voor Xbox 360. En dan ook nog eens van Diablo III, die je moet besturen met een controller. Are they mad?

Port

Blizzard Entertainment is ook meteen voluit gegaan met de port. Alle content die in de afgelopen veertien maanden voor pc is uitgekomen hebben ze gewoon op het schijfje gestopt. De game ziet er geweldig uit voor een console die op zijn laatste benen loopt en zo smooth speelt als een paar net geschoren damesbenen. Diablo III heeft geen enkele moeite om tientallen monsters op het beeld te toveren zonder ook te stotteren.

De game zelf is grotendeels een één-op-éénkopie van de pc-versie, dus de pc-gamers onder ons missen niets. Dat is aan de ene kant jammer, want het verhaal is nog steeds ruk. Gelukkig kan er door het gezwam geskipt worden. Daarentegen speel je Diablo ook niet om het verhaal, maar om te levellen en legendary gear te vinden om zo door te stomen naar Nightmare mode. Wat wel mist in de consoleversie is de Auction House. Ik ben een luie gamer en ik vind een spel uitspelen leuk. Om de vette items te bemachtigen heb ik geen zin om het spel drie keer uit te moeten spelen. Hetzelfde geldt voor grinden, leuk voor de diehard, maar als ik voor vijf euro klaar kan zijn dan betaal ik dat zo.

Samen sta je sterker

Het spelen met vrienden maakt een heleboel goed. Blizzard heeft goed door waar een console staat, namelijk in de woonkamer met een bank. Diablo III kun je met zijn vieren tegelijk spelen in een scherm met een drop-in, drop-out-systeem. Helaas zoomt het spel niet geweldig groot in, dus je zit wel een beetje op elkaars lip te bijten. Dat brengt af en toe de nodige chaos met zich mee, vooral als je dezelfde klassen kiest. Tevens kun je niet te ver van elkaar weglopen, want als je te ver afdwaalt, word je geteleporteerd richting de andere spelers. Als je niet meeloopt met de anderen zorgt het spel ervoor dat dit automatisch gebeurt. Je kunt dus gerust een biertje drinken terwijl iemand anders je begeleidt. Het spel gooit wel de moeilijkheidsgraad omhoog als je met meerdere spelers speelt, je komt er dus niet mee weg om alleen op de autotarget te vertrouwen en continu op A te rammen. Wat wel heel vervelend is, is dat de game pauzeert zodra iemand van de groep zijn gear wil aanpassen. Dan stopt de game in zijn geheel en dan kunnen de anderen letterlijk een pot koffie zetten.

Skills en bills

Het menu om je skills en uitrusting aan te passen is eenvoudig gehouden om gemakkelijk met je controller dingen aan te passen. Dit gaat door middel van een cirkel waarmee je je bijvoorbeeld je primaire wapen, je schoenen, je riem etc. kunt kiezen en met behulp van je inventory kunt aanpassen. Deze methode wordt wel door meer console-RPG’s gebruikt en het werkt an sich prima. Helaas heeft Blizzard er niet aan gedacht om even de tekst bij de items even wat groter te maken, want soms zijn de letters wel heel erg klein. Pro-tip: mensen die dat echt allemaal lezen vinden het vast niet erg om naar beneden te scrollen.

De controls zijn natuurlijk wel iets anders dan die op de pc-versie. Waar je met je muis in de pc-versie je personage de weg wijst, loop je met de consoleversie met je linkerpookje, wat naar mijn gevoel natuurlijker is. De linkerschouderknop is gereserveerd voor het gebruik van potions, met de 4-puntsknoppen kun je de map tevoorschijn halen en wat uitrustingstoepassingen zien en de overige knoppen zijn voor aanvallen. Het grootste voordeel van de controller is dat je met het rechterpookje snel kunt wegrollen als het je te heet onder de voeten wordt. Dit is vooral handig bij de Monk- en Barbarian-klassen. Toegegeven, het is soms lastig om de juiste vijand te selecteren. Dat is voornamelijk lastig voor de Demon Hunter die het moet hebben van langeafstandsgevechten. Na wat oefening heb je dit wel onder de knie en dan voelt het gewoon goed.

Conclusie

Blizzard heeft met Diablo III bewezen dat pc-games best naar de consoles geport kunnen worden. Als je er de tijd voor neemt om de controles goed uit te werken, zorgt dat het op een steady aantal frames draait en de laadtijden tot een minimum probeert te houden, dan hebben consolegamers echt niets te klagen. De besturing voelt gewoon lekker, de game ziet er strak uit en de co-op is goed uitgewerkt. Als Blizzard ook nog eens de toekomstige DLC van de pc naar de consoles port, dan gaan de consolegamers een goede tijd tegemoet met het afslachten van duizenden demonen.

Gespeeld op Xbox 360, ook verkrijgbaar voor PlayStation 3 en pc.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.