CD: Herbert - 100 lbs

Harry (Dinosaur_Sr)
Herbert is Matthew Herbert. En is een beetje rare artiest. Knip- en plakartiesten, ook wel bekend onder de naam DJ's of sampleartiesten, zijn al lang gemeengoed. Herbert is echter een wat meer gevestigde naam bij de incrowd. In 1995 gaf hij zijn eerste optreden kleur door twee instrumenten: een sampler en een zak chips. Met de sampler is hij doorgegaan, de zak chips is nooit wat geworden. De cd 100 lbs is een heruitgave van de gelijknamige (out-of-print) cd uit 1996, met als extra een bonus cd afgeladen met tracks uit dezelfde periode. Voer voor dance archeologen.



Herbert houdt er ongebruikelijke ideeën op na. Een zak chips als instrument mag al vreemd voorkomen, maar zijn cd Around the House (1998) was gebouwd op samples van huishoudapparaten, Plat Du Jour (2004) zelfs uitsluitend op geluiden van voedsel en haar verpakking. Herbert schreef een manifest, het "Personal Contract for the Composition Of Music (PCCOM) (Incorporating the Manifesto of Mistakes)", waarin Herbert een verbod op gebruik van "pre-recorded sources" nastreefde, als ook "any synthetic sounds that imitate accoustic instruments". Bovendien moesten toevallige geluiden en fouten het muzikale proces beïnvloeden, als een welkome inbreuk van willekeurig humanisme in een steriele wereld.

Waarom dit achtergrondverhaal? Herbert is een eigenwijze muzikant met bijzondere ideeën, en als zijn eigen repertoire al niet verdienstelijk is (zeker in de ogen van dance- en houseadepten), dan toch wel zijn betrokkenheid als mixer en producer voor onder andere Roisin Murphy (Moloko) en Björk.

100 lbs is waarschijnlijk thans niet zo revolutionair. Dat was bij uitkomen destijds anders, maar niet bezien in de huidige context, en niet in context van zijn latere albums. Dat maakt het trouwens misschien wel zo toegankelijk. 100 lbs was destijds een compilatie van drie EP's, met aanstekelijk uiterst dansbare muziek. Niet uit de bonkcategorie, maar subtieler, en lichtelijk slomer. Toen 100 lbs uitkwam, was er een trend naar meer agressieve dansmuziek, maar Herbert probeerde daar juist tegenin te gaan. Ondanks de beat, is het daarom toch een vrij relaxt album. Het voelt bovendien als een mooie zoektocht van een jonge, frisse en enthousiaste Herbert. Sprankelend.

De openingstrack, 'Rude' laat niets te raden over. Een dampende bas zet de (onder)toon, maar daarover luchtig accentjes. Stevig en toch licht verteerbaar. En vooral ook swingend. Zo slaagt Herbert erin een stevige beat te koppelen aan opwekkende en luchtige muziek. 'Friday they dance' is daarbij mijn favoriet. Misschien is het inmiddels allemaal achterhaald, misschien wel simpel, nooit terugkijken, maar het is heerlijke muziek. Goede wijn wordt toch ook beter naarmate de tijd verstrijkt, evenals de waardering ervoor? Zeker nu 100 lbs via de reguliere platenboer te krijgen, niet alleen via e-bay.

De bonus-cd is ietwat anders van aard. Hoekiger. Rauwer. Experimenteler en ook compromislozer. Waar 100 lbs erg toegankelijk is, met solide dreun en licht in het gehoor liggende samples, is de bonus-cd speeltuin met soms erg rare samples en melodieën. Minder aanstekelijk als in minder toegankelijk, en daardoor eerder voor de die-hard fan. Deze valt meer in de piep- en knarshoek dan 100 lbs zelf. Laatstgenoemde vond ik prettiger in het gehoor liggen, niet in het minst omdat de bonus-cd echt een verzameling losse nummers lijkt, en daarom de lijn cq. flow van 100 lbs mist.

Herbert is een bijzondere artiest, en de heruitgave van 100 lbs voegt iets toe. Zelfs zonder bonus-cd. 100 lbs is een uiterst dansbaar geheel, en heeft in tien jaar niets aan kracht ingeboet, en wie het niet gelooft surft naar deze website voor een sample.

Label: !K7 Releasedatum: 30 oktober 2006 Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!