Sucker Punch

Dansende meisjes met veel te korte rokjes die genadeloze vechtmachines blijken te zijn. Dit klinkt als een nieuw Japans vechtspel en qua vormgeving komt het dicht in de buurt. Regisseur Zack Snyder is niet onbekend als het gaat om indrukwekkende beelden op het scherm te toveren, want van zijn hand kwamen onder andere Watchmen en 300. Met Sucker Punch levert Zack Snyder wederom een film af die alle ingrediënten heeft voor een harde actiefilm waarin bikkelharde dames de dienst uitmaken.

Babydoll (Emily Browning, Ghost Ship, Lemony Snicket’s a Series of Unfortunate Events) wordt ten onrechte beschuldigd voor de moord op haar zusje en door haar stiefvader, de werkelijke moordenaar, in een psychiatrische inrichting geplaatst. Als de corrupte verpleger Blue Jones (Oscar Isaac, Robin Hood, Body of Lies) een deal sluit met de stiefvader en ervoor zorgt dat er een gruwelijke operatie (lobotomie) op haar uitgevoerd gaat worden, trekt Babydoll zich terug in een fantasiewereld.

In deze fantasiewereld leeft ze in een bordeel en maakt ze vrienden met vier andere meiden. Hier wordt  ze tevens onder de hoede genomen van Dr. Vera Gorski (Carla Gugino, Snake Eyes, Watchmen), in de inrichting haar dokter maar nu een dansdocente. Als Babydoll voor het eerst gaat dansen, komt ze erachter dat ze een gave heeft. Tijdens het dansen raken de mannelijke toeschouwers in trance en fantaseert Babydoll dat ze in een andere wereld terechtkomt. In de eerste wereld komt ze erachter wat ze nodig heeft om te ontsnappen uit het bordeel (en tevens de psychiatrische inrichting); vier objecten die door het gebouw te vinden zijn en een vijfde object wat nog onbekend is. Met haar vriendinnen gaat ze proberen te ontsnappen door telkens een dans uit te voeren wat als afleiding zorgt. Hierbij creëert Babydoll telkens een avontuurlijke fantasie waarin de objecten verkregen worden. Er ontstaat een race tegen de klok en naarmate de tijd vordert, wordt de kans steeds kleiner dat de dames kunnen ontsnappen.

Het moet nogmaals gezegd worden, maar Sucker Punch’s voornaamste ‘selling point’ is de vormgeving. Zack Snyder en zijn art direction team gooien alle remmen los en de beelden zijn een ware lust voor het oog. Zeker voor de heren is het geen straf om de film te zien, want de actrices worden verhuld in iets te krappe en weinig verhullende pakjes. Flitsende beelden, hyperactieve soundtrack, vechtende meiden; dit zijn haast kenmerken die bij een videospel passen en dat is tevens waar het bij Sucker Punch mis gaat. Net als een gemiddeld videospel is het verhaal vrij onzinnig en ondergeschikt aan vorm. Het verhaal bij Sucker Punch is op zijn minst flauwtjes te noemen, waarbij de kijker zelfs geforceerd wordt op een vleugje afgezaagde drama. De film is eigenlijk niets meer dan een vermakelijke popcornfilm die langs je heen gaat, maar waar je je na het einde afvraagt wat je eigenlijk gezien hebt.

Extra's op de dvd
Helaas geen 'making of', maar een korte feature hoe de soundtrack tot stand kwam. Voor Zack Snyder speelt muziek een belangrijke rol in zijn films. Componist Tyler Bates geeft hier trouwens de perfecte samenvatting van de film: "It’s a little bit over the top." Naast deze feature zijn er ook korte animaties te vinden, gemaakt door Ben Hibon. De animaties werden gebruikt als viral video ter promotie van de film en hebben betrekking tot de fantasiewerelden van Babydoll.