Donkey Kong Country Returns

Nostalgie of gemiste kans?
Dan nu de keerzijde van de medaille, want nee; Donkey Kong Country Returns is niet perfect. Het is lastig om als fan van het eerste uur te accepteren dat het moeilijk is om de complete feeling van de eerste games terug te brengen in een game van deze generatie en ik wil Nintendo prijzen voor de geslaagde poging. Er zitten echter wat haken en ogen aan de game. Één van de grote plezieren in de eerste drie games was de aanwezigheid van een handjevol dieren. Rambi, Expresso, Enguarde, Winky, Rattly, Squitter en anderen boden variatie in de gameplay en unieke levels zoals in geen andere platformer. Donkey Kong Country Returns bevat echter enkel Rambi -de neushoorn- als speelbaar dier en Squawks -een papagaai- om je verborgen schatten aan te wijzen. Een gemiste kans waar menig fan zich niet zomaar overheen zal kunnen zetten.

De muziek van Donkey Kong Country Returns verdient een eigen alinea. Waarom? Omdat menig developer een voorbeeld zou moeten nemen aan de soundtrack van deze game. De muziek uit de oorspronkelijke games is nog altijd ongelooflijk sterk en voor het nostalgische gevoel heeft de developer een hoop klassiekers terug laten komen in een nieuw jasje. De vrolijke en prachtig gecomponeerde melodieën zullen tot lang na het afsluiten van de game door je hoofd galmen, op positieve wijze. Ook hier moet echter een kanttekening gemaakt worden, want Donkey Kong Country Returns bevat alleen muziek uit de eerste Donkey Kong Country, terwijl ook het tweede en derde deel schitterende muziek bevat. Of dit een bewuste keuze is geweest omdat deze muziek bewaard wordt voor eventuele vervolgen is niet duidelijk, maar een gemis is het in de huidige situatie zeker.

De technologie en daarmee de graphics zijn de afgelopen jaren geëvolueerd en dat is goed te zien aan Donkey Kong Country Returns. Waar de oorspronkelijke games gebruik maakten van statische, schitterende achtergronden, staat Returns volledig in het teken van dynamische levels. De achtergrond is zelden statisch en er wordt genoeg gesloopt. Levels bestaan vaak uit meerdere lagen waardoor je zo nu en dan op de achtergrond loopt. Grafisch gezien doet het precies wat we van een iconische Nintendo-game kunnen verwachten; vrolijke kleuren, en levendige omgevingen. Ook de bombastische vijanden zijn aanwezig, maar helaas zijn dit geen Kremlins. Dit is jammer, want deze hadden veel meer charme dan het huidige aanbod.

Conclusie
Donkey Kong Country Returns weet een gebalanseerde mix van nostalgische gameplay en nieuwe elementen te brengen. De tijdloze gameplay is nog altijd vertegenwoordigd en uitgebreid met een leuke co-op-modus en nieuwe verzamel-uitdagingen. Voornamelijk de muziek zal menig fan een warm gevoel geven van binnen, ondanks de afwezigheid van de muziek uit het tweede en derde deel. De statische omgevingen zijn verruild voor levels waarbij je ogen te kort komt om alles te volgen en zijn stuk voor stuk uitstekend ontworpen. De aanwezigheid van spraakmakendere vijanden zou de game goed gedaan hebben en ook de aanwezigheid van slechts twee dieren is een gemiste kans. Returns is een ijzersterke platformer geworden die menig Wii-gamer in zijn bezit moet hebben dit najaar.