Film: Il Papa di Giovanna

Laura (Oplaatbatterij)
Aan de openingsbeelden en de muziek is niet te merken dat Il Papà di Giovanna een nogal zwaar thema heeft. We zien mooie zwart-wit foto's van de acteurs en van het fascistische Italië uit de jaren '30 van de vorige eeuw. Een ietwat vreemde opening voor een film over een obsessieve vader-dochter relatie, waarin vader Michele wel erg ver gaat om zijn dochter Giovanna te beschermen.


Il Papà di Giovanna opent in Bologna in 1938. Al snel wordt duidelijk hoe het bij de middenklasse familie Casali in elkaar zit: vader Michele, een leraar, is geobsedeerd door zijn dochter Giovanna, hij wil haar koste wat het kost beschermen. Giovanna is namelijk nogal 'vreemd', anders dan andere kinderen, en is daardoor sociaal geïsoleerd. Door deze bijzondere band tussen vader en dochter voelt moeder Delia zich buitengesloten, zij zoekt haar heil bij buurman Sergio, een fascistische politieman. Michele doet er alles aan om Giovanna te laten geloven dat ze wel degelijk knap en populair is. Hij gaat daarin wel erg ver; hij dwingt een leerling met zijn dochter uit te gaan. Wat hij niet zag aankomen is dat Giovanna vreselijk verliefd wordt op deze jongen. Als hij het aanlegt met de dochter van een fascistische politicus, neemt Giovanna wraak op wat de wereld haar heeft aangedaan.


Il Papà di Giovanna levert stof tot nadenken. Natuurlijk is het logisch dat een vader van zijn dochter houdt en dat hij haar wil beschermen, maar gaat Michele hierin niet veel te ver? Is het misschien zelfs zijn obsessie die ervoor zorgt dat Giovanna in een sociaal isolement leeft en geen vrienden heeft? Is Giovanna eigenlijk niet gewoon het slachtoffer van haar vader? Wat dit gevoel versterkt, is het indrukwekkende acteerwerk van Silvio Orlando. Niet voor niets won hij met zijn rol als Michele de prijs voor Beste Acteur op het Filmfestival van Venetië. Zijn rol van de overbeschermende vader is erg sterk en realistisch, en ook Alba Rohrwacher als de geïsoleerde Giovanna is overtuigend. Het goede acteerwerk draagt bij aan de geloofwaardigheid van het verhaal.


Het acteerwerk is dan ook het sterkste punt van Il Papà di Giovanna, het verhaal zelf schiet hier en daar wat te kort. Zo zitten er net iets te veel 'stille' momenten in de film, waarop het verhaal maar een beetje voortkabbelt en soms op het saaie afgaat. Bovendien is de zijlijn van de buurman eigenlijk overbodig, het voegt weinig aan het verhaal toe. Il Papà di Giovanna is dus zeker geen perfecte film, maar het acteerwerk maakt een hoop goed. En voor de (toekomstige) vaders onder ons is het een goed voorbeeld van hoe je je dochter níet wilt opvoeden.

Label: Cinemien Releasedatum: 7 mei 2009
Kijkwijzer: Waardering film:

Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.