Evenement: V Festival 2008 (UK)

Op dag twee, zondag 17 augustus, hadden we een stuk minder "must-sees" in de planning. We zijn 's ochtends lekker (Engels!) gaan ontbijten in een pub in het dorp (zie foto!), en rond een uur of twee terug naar het festivalterrein gegaan.


Ontbijten zoals 't hoort


We waren net op tijd terug om nog enkele nummers mee te kunnen pikken van de slechts 16 jaar oude Gabriella Cilmi in de JJB Champion ARENA. Gabriella heeft momenteel ook in Nederland een bescheiden hitje met haar nummer "Sweet About Me". We waren helaas te laat om dit nummer te horen, maar het gedeelte dat wij van haar set hoorden, klonk erg goed. Ze heeft erg mooie stem, en weet veel energie in haar optreden te stoppen.


Gabriella Cilmi


Als je in Engeland bent en Girls Aloud treedt op, kun je die natuurlijk niet overslaan. Dit hebben wij dan ook niet gedaan. De dames moesten het meer hebben van hun weinig verhullende pakjes dan van hun zangkunsten, maar het ongegeneerd meezingen met "Jump", "Love Machine" en "Sound Of The Undergroud" heeft zo ook zijn charmes.

Na een tijdje hadden we hier echter wel genoeg van en begonnen de wolken samen te pakken. We zijn toen dus maar naar de JJB Champion ARENA gelopen, niet wetende wie daar zou staan. Het bleek Calvin Harris te zijn. De man verraste me ontzettend. Hij gaf een langere show dan waar hij oorspronkelijk voor gepland stond en dit was voor mij zonder twijfel het beste optreden op V 2008. De mix van de dancebeats, gecombineerd met de instrumenten, de energie en de unieke stem van Harris zorgden ervoor dat de JJB Champion ARENA veranderde in een grote dansvloer.

Het, naar mijn mening nog steeds veel te korte, optreden van Harris kwam tot een eind toen het buiten weer droog was. Dit kwam goed uit, want de volgende band die we wilden zien was Reverend and The Makers op de 4Music Stage. De band had zich bij mij al bewezen op Pukkelpop 2007, maar viel op V erg tegen. Dit kwam omdat het geluid ontzettend slecht stond afgesteld. De zang was niet te horen en de bas stond veel te hoog. We zijn dus na enkele nummers weer vertrokken naar het hoofdpodium, waar het decor al op Amy Winehouse stond te wachten.


Reverend and The Makers


Toen we eenmaal een mooi plekje bij het hoofdpodium hadden bemachtigd, begon het wachten, en natuurlijk het afvragen of Winehouse wel zou komen opdagen. Tien minuten na haar oorspronkelijke starttijd was ze er nog niet en we begonnen bijna de moed op te geven toen Amy toch het podium op strompelde, vermoedelijke onder invloed. Ze zong echter prima en de bekende hits werden door velen uit volle borst meegezongen. Het was leuk om naar te luisteren, maar paste naar mijn mening niet op het hoofdpodium. De tent zou beter zijn geweest voor dit soort muziek.


Zou ze komen?


Na Amy Winehouse moesten we helaas gaan, omdat we twee uur later in Folkestone weer de trein naar het vaste land moesten nemen. Hierdoor hebben we helaas The Chemical Brothers, The Verve, Kaiser Chiefs, Kings of Leon en The Zutons moeten missen. Desalniettemin was het een onvergetelijk festival, de tickets voor V 2009 zijn al geboekt (deze gingen vanochtend alweer in de verkoop, zonder dat er ook maar één artiest bekend was).


Een rasechte festivalbezoeker