CD: Pinback - Autumn of the Seraphs

Sommige dingen zouden eigenlijk nooit moeten veranderen. Zoals de Amerikaanse indieband Pinback, die al jaren hetzelfde doet, met veel lof van de critici, maar weinig succes. Het repertoire van Pinback kent weinig variatie. Dat is deels hun kracht, vanwege de herkenbare sound, maar ook een zwakte. Elk album heeft een nogal beperkte houdbaarheidsdatum, en dat is voor hun vierde plaat Autumn of the Seraphs niet anders.




Met een kleiner ledenaantal, Pinback bestaat op dit album enkel uit de twee frontmannen, Rob Crow en Zach Smith, en een drummer, blijft het geluid hetzelfde. Aanstekelijke gitaarsongs, die altijd een beetje op het vlakke blijven, weinig kleurvolle ritmes die tot het uiterste in een nummer worden doorgedreven. Ritme is het sleutelelement in de muziek van Pinback, zowel in de (bas)gitaren als in de vocalen. Grote afwisseling, emotionele uithalen en vernieuwing zijn een zeldzaamheid.

Dat klinkt niet al te spannend, maar Pinback is alles behalve saai. Met mathematische perfectie worden de (bas)gitaren, drums en zanglijnen in elkaar verweven tot heerlijke zwart-wit pop. Gebrek aan kleur hoeft niet altijd slecht te zijn. De albums van Pinback zijn eigenlijk als de films van Frank Capra. Elke keer hetzelfde, identieke shots en grappen. Maar wel op een perfecte manier uitgevoerd, en de herhaling creëert een eentonigheid die juist heel erg fijn is. Verslavend zelfs.




Autumn of the Seraphs staat vol met verslavende songs, met als hoogtepunt 'Bouquet'. Het één-na-laatste nummer begint met een intiem keyboardmelodietje, maar barst al snel los in een gevecht tussen door elkaar zwevende zanglijnen en het basisritme dat het hele nummer gelijk blijft. Ook in 'Devil You Know' is er sprake van een strijd, maar dan tussen de strakke basriffs en de slingerende gitaren. En elke keer mondt het uiteindelijk uit in een catchy, coherent geheel.

Uiteindelijk is Autumn of the Seraphs precies wat je kon verwachten, en juist daarom is het zo'n goede plaat. Er zijn weinig bands waar je dat van kan zeggen. Uniek in zijn een(tonig)heid. De beperkte houdbaarheidsdatum uit de intro blijft een negatieve bijwerking daarvan, maar het is iets dat we voor lief zullen moeten nemen. En als ze om de drie jaar met zo’n plaat blijven uitkomen, dan ben ik een blij mens.


Label Touch and Go Datum: september 2007 Waardering: