Concert/CD: Dinosaur Jr. - Beyond
Na optredens op Lowlands en in het Groningse Vera, stonden de grondleggers van de grunge donderdag jongstleden op de bühne van de Eindhovense Effenaar. Niet om gezellig te ouwehoeren over pleistocene tijden, dat was duidelijk. Na een wat aarzelend gepreveld "Helleuh" trokken de heren een muzikale muur op, gebouwd van luide, woeste en rammelende gitaren, een pompende bas en wild kletterende drums. Dat de denkbeeldige muur precies tussen het podium en het publiek werd opgetrokken, deed niets aan het nostalgische feestje af. Behalve klassiekers als 'Feel the Pain' en 'Out There' werden oeroude fossielen als 'Little Fury Things' en 'Freak Scene' gespeeld. En het mooiste van alles was dat veel nieuwe nummers van hun laatste album 'Beyond' weer geheel klinken als die van voor die ijstijd, toen een onbekend bandje als Nirvana nog in Dinosaurs voorprogramma stond.
Tijden veranderen, behalve voor J Mascis en de zijnen. Alsof er al die jaren niets gebeurd was ("Nothin' 's Really Goin' On" is misschien niet voor niets zo'n typische Dinosaur Jr.-songtitel), trapten ze in een zeer goed gevulde Effenaar het muziekseizoen af met "Almost Ready", tevens de opener van het nieuwe album. Waarom immers teren op die prachtige songs van weleer, als er twintig jaar later in geheel dezelfde stijl een blik van dergelijke songs opengetrokken kan worden? Een jengelende gitaar luidt het nummer in, dat met Mascis' krakende, prettig zeurende stemgeluid op een bedje van snerpende distortion-gitaren en een stuwende bas en gitaar als vanouds klinkt. "Freak Scene" anno 2007 wordt op het album gevolgd door "Crumble", dat even goed op het derde album "Bug" had kunnen staan als het latere "solo"-album "Without A Sound". De tegenstelling tussen de wirwar van gitaren en nonchalante manier waarop Mascis zijn teksten uitkreunt blijft naar meer smaken. "Pick Me Up" is er ook zo één, waarbij Mascis de luisteraar weer eens trakteert op een registertje gitaarklanken zoals alleen hij ze uit zijn klankkast weet te krijgen. Op de zeseneenhalve minuut durende track kan hij immers nog even met ronkende gitaarsolo's excellereren zoals hij dat ook deed op tracks als "What Else Is New" en "Get Me", van zijn commerciële doorbraakalbum "Where You Been".
Maar ook één van de helden van de lo-fi-minnende muziekliefhebber; Lou Barlow, krijgt zowaar enkele plekken toebedeeld op het album. Eén van de nummers is "Back To Your Heart", dat door Barlows vriendelijke zang en het mee te neuriën refrein één van de opgewekste songs is van "Beyond". De tekst is in vergelijking met de poëzie van Mascis van ongekende intimiteit. Misschien iets té gevoelig, maar Mascis en Murph maken er korte metten mee door de sentimentele Barlow in te kapselen met beukend gitaar- en drumwerk. Het ronkende "It's Me" neigt weer eerder naar een aloude rauwe song als "Little Fury Things", het ingetogen intermezzo "I Got Lost" klinkt de met kopstem zingende Mascis net als "Not The Same", één van de weinige rustpunten van het "Where You Been"-album. Het eveneens door Barlow geschreven "Lightning Bulb", de tiende en voorlaatste track van "Beyond", refereert aan tijden dat het debuutalbum "Dinosaur" nog vers was. Met de elfde track "What If I Knew" sluit Mascis met klaaglijk jankende gitaar weer af. Na de tour zullen de heren ongetwijfeld gesloopter zijn dan ooit tevoren, maar fans van het eerste uur kunnen na aankoop van "Beyond" en na bezoek aan één van hun recente concerten tevreden vaststellen dat het laatste uur van Dinosaur Jr. nog lang niet geslagen heeft.
Label: Pias Records Releasedatum: 26 april 2007
Waardering:
