Boek: Wiegertje Postma - Vijf Strippen
De Spunk-boeken die ik tot nu toe ben tegengekomen, hebben me niet verleid tot het openen ervan. Spunk is dan ook een platform gemaakt door 15- tot 19-jarigen en mijn eerste indruk is dat dat toch een beetje buiten mijn interessegebied ligt inmiddels. Dit boek van de nu 19-jarige Wiegertje Postma, met de lollige benaming ‘streekbusroman’, laat me daar toch weer even van terugkomen. Wellicht lees ik dankzij Postma ook nog eens de boeken van Renske de Greef, Raoul de Jong en de andere Spunk-auteurs, zelfs Ali B. heeft inmiddels een Spunk-boek op zijn naam staan. Want Vijf Strippen is leuk, echt leuk. Niet overal leuk, niet helemaal leuk, maar het is wel leuk.Wiegertje Postma (wat een leuke voornaam) is geboren in het jaar 1987 en heeft op haar jonge leeftijd al een jarenlange ervaring van columniste bij Spunk.nl. Nu is haar eerste boek uit, Vijf Strippen, waarvoor ze kon putten uit haar streekbusreizen die ze dagelijks moest maken dwars door de Veluwe, voor de duur van zes jaar. Haar columns zijn ook regelmatig gepubliceerd in NRC Handelsblad, waarmee Spunk een samenwerkingsverband heeft. Overigens gaat het goed met Spunk, want ze proberen allerlei andere media te veroveren, radio (door middel van Kink FM in het programma Oeverloos) en in de toekomst wellicht Spunk TV en Spunk Magazine. We kunnen niet meer om Spunk heen.
In eerste instantie had ik verwacht in Vijf Strippen een collectie ervaringen van Postma zelf aan te treffen, maar het boek blijkt de hele bus door te gaan en alle reizigers een stem te geven. Zo beginnen we met een jongen die last heeft van zijn zenuwen vanwege zijn eerste dag op een nieuwe school (en eigenlijk gewoon een heel nerveuze jongen van zichzelf is). Het ongemak waarmee dit joch die bus in stapt en de reis beleeft, is onaangenaam voelbaar. Verder lezend kom je de vreemdste en toch meest normale mensen tegen. Een vrouw die van een brug af sprong om haar vreemdgaande man aan zich te binden en helaas niet erg gewond raakt, alleen wel haar gezicht verminkte en alsnog haar man verloor. Een meisje dat elke week een cadeautje krijgt van de jongen die altijd naast haar gaat zitten in de bus. De stukjes zijn leuk geschreven, dragen allemaal de stem van de hoofdpersoon van dat moment en zijn heerlijk zot, ongemakkelijk en scherp. Dan krijg je ineens het gevoel van déjà vu, omdat een al gelezen buservaring opnieuw wordt beschreven, maar nu van de kant van een andere reizger. Een leuke wending. Het boek beslaat drie dagen aan busreizen en de verschillende verhalen worden steeds dichter naar elkaar toe getrokken door beetjes informatie die je over de reizigers krijgt. Eigenlijk verwacht je een denderende finale, waarbij alle losse verhaallijnen bij elkaar komen, maar die blijft helaas uit. Het eindigt een beetje chaotisch en onvolledig. Jammer, maar tegelijkertijd laat het je verlangen naar meer verhalen uit die bus en wil je weten hoe het met de reizigers af is gelopen. Ergens past dit onvolmaakte einde ook wel bij de onvolmaakte sfeer van het boek. Zo blijft het een boek vol losse gedachtespinsels en niet een volledig en zorgvuldig gepland verhaal. Overigens zijn niet alle stukjes even boeiend. Een paar van de reizigers heb ik de mond gesnoerd door vooruit te bladeren. 
Voor meer informatie over Spunk, de boeken en de auteurs kun je terecht op: www.rothschildenbach.nl/spunk.asp of www.spunk.nl. Lezen mag van 9-99 jaar, meewerken aan Spunk kan vanaf je vijftiende en tot je negentiende, waarna je afgeschreven bent (en hopelijk met Spunk-opstapje een ander carrière gestart bent).
Uitgever: Rothschild & Bach ISBN: 978 90 499 5029 3 Pagina's: 160
Waardering:
Must See/Buy/Do AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
