CD: Broadcast - The Future Crayon
Nog geen drie uur geleden stond ik op het punt om het rariteitenkabinet The Future Crayon, gevuld met b-sides en een aantal nummers van diverse EP's, een middelmatige verzamelaar van een geweldige band te noemen. De afgelopen drie uur heeft er echter iets plaats gevonden dat mijn mening drastisch heeft veranderd. Moe van al het geruis en psychedelische songs besloot ik maar wat uit het raam te gaan staren. Het stortregent, een vrouw met boodschappen rent snel naar huis. Voor de rest: helemaal niets. Totale leegte, op het kletteren van de regen na. De engelachtige stem van Trish Keenan klinkt op de achtergrond, enkel bijgestaan door wat simpele drums. Ik hoor het kwartje langzaam vallen.Voor de 60's revival popsongs is op deze verzamelaar haast geen plaats, voor dromerige spacey psychedelica des te meer. Een pessimist zou zeggen dat de b-sides waarschijnlijk nooit op een album zijn beland vanwege de kwaliteit. Het zijn echter stuk voor stuk nummers die gewoon niet op de drie albums passen die de Britse elektronica band tot nu toe heeft afgeleverd. Het eerste dat opvalt is de hoge soundtrackfactor, voornamelijk door de leegte en het minimalistische gebruik van de instrumenten. Een regisseur als Michel Gondry zou er zeker raad mee weten, maar ook onder Kubricks 2001: A Space Odyssey zouden verscheidene nummers niet misstaan.
The Future Crayon opent met het ijzige 'Illumination', in de stijl van het beste werk van Björk. Halverwege het album verdwijnt Keenan naar de achtergrond en zijn het vooral de piano's, synthesizers en instrumenten waar u en ik waarschijnlijk nog nooit de naam van hebben gehoord, die de dienst uitmaken. Een nummer als 'Daves Dream' bestaat enkel uit weirde elektronica, heel in de verte hoor je nog iets van vocalen. Muziek om in te verdwalen en bij weg te dromen. Tegen het einde wordt de snelheid nog even opgeschroefd met de agressieve drums van 'Violent Playground', het enige up-tempo nummer van deze plaat. Na afloop zal je waarschijnlijk geen flauw idee meer hebben wat je zoal het afgelopen uur hebt gehoord, behalve dan dat het verdomd mooi was.
De Russische formalist Viktor Shklovksi schreef ooit dat kunst moet vervreemden en de vorm moeilijk maken. Shklovksi zou trots zijn op de leden van Broadcast. The Future Crayon mag dan wel weinig van die popliedjes bezitten die mij juist zo aanspraken bij Broadcast, het is wel een prachtig kunstwerk geworden.
Label: Warp Releasedatum: 21 augustus 2006 Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!