Game: Soldiers: Heroes of World War II

Soldiers: Heroes of World War II is dus een Real Time Strategy spel. Dat houdt kortgezegd in dat je van bovenaf op het speelveld kijkt en je eenheden opdrachten kunt geven. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: dat gaat prima. De opdrachten zijn context-gevoelig, afhankelijk van wat je aanklikt zal de eenheid, of groep eenheden, steeds iets anders doen.


Wat je dan allemaal kunt doen? Heb je even? Soldiers is namelijk ont-zet-tend uitgebreid en gedetailleerd. Dat begint bij het speelveld. Dorpjes waar je in terecht komt bestaan uit veel verschillende soorten huisjes en andere gebouwen, overal groeien planten, staan hekjes, liggen boomstammen of kisten (al dan niet met inhoud) en het goede nieuws is: alles kan kapot! In theorie zou je dus met een bataljon tanks over t dorpje heen kunnen walsen, iedereen en alles vermalen of aan stukken schieten en de vlag hijsen. Ja, in theorie dus.

Het detailniveau van eigenlijk alles in het spel is ontzettend hoog. De dorpjes en andere levels waar je speelt zien er ontzettend mooi uit en dat geldt ook voor de eenheden. De actie en interactie in het spel maakt alles echter nog veel mooier! Soldaten kunnen kruipen door het hoge gras om niet gezien te worden, zich verschuilen achter een boom of achter een muurtje. Nog mooier wordt het wanneer je ze laat schieten van achter een muurtje of van uit een huis! In het huis wordt dekking gezocht, er sneuvelt een raampje en vervolgens neem je de vijand vanuit je relatief veilige schuilplaats onder vuur. Dit maakt Soldiers enorm veelzijdig, mogelijkheden te over om de perfecte strategie te bedenken, maar dat is dan ook hard nodig.


WHAAAAAAAAAAAA!

Soldiers is namelijk moeilijk. Heel erg moeilijk. Er zijn drie niveaus: easy, normal en hard. Op het eerste gezicht kon ik weinig verschil ontdekken tussen mijn favoriete mode, easy uiteraard, en de moeilijkere. Je ziet jezelf namelijk vaak geplaatst tegenover een overmacht aan vijandelijke troepen, die volgens mij nooit slapen en meteen hard beginnen te schreeuwen zodra ze je ook maar ruiken. Natuurlijk komt er dan versterking aanscheuren. Als je geluk hebt in een motor met zijspan, als je pech hebt rolt de eerste tank al snel dwars door je schuilplaats heen. Gelukkig kun je onbeperkt je spel opslaan en weer laden, want in het begin werd ik bijna gillend gek. De moeilijkheidsgraad is een nadeel, want hoe leuk het spel ook speelt en hoe geweldig het er ook uitziet, in het eerste level al meteen zwaar ontmoedigd worden omdat je het al bijna niet voor elkaar krijgt om te winnen is niet leuk. Hallo, het heet niet voor niets easy!


Links maximaal ingezoomd, rechts maximaal uitgezoomd

Iets dat ook niet bijdraagt aan het spelplezier is de redelijk beperkte zoomfunctie, en dan bedoel ik vooral de uitzoomfunctie. Omdat de levels waar je speelt vrij groot zijn en de vijanden talrijk, wil je overzicht. Uitzoomen kan dan, maar niet heel erg veel. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de beperkingen van de engine, die het hier en daar moeilijk krijgt wanneer er veel eenheden tegelijk in beeld verschijnen. Op zich begrijpelijk door het hoge detailniveau, ik vind het ook moeilijk of ik had willen kiezen voor minder detail of minder zoom. Gelukkig is er een kaartje beschikbaar waar alle vijandelijke eenheden netjes op staan aangegeven. Op het kaartje en op het echte slagveld is ook geen 'fog of war' gebruikt, even scrollen naar een paar kilometer verderop en je ziet je tegenstander een sigaretje roken. Nu nog wel tenminste.


Direct Control

Direct Control is een hele leuke optie die de gameplay een stuk aantrekkelijker maakt. Normaal gesproken klik je in RTS-games een eenheid aan, klikt vervolgens op de plaats waar hij naartoe moet (of op iets dat hij moet aanvallen) en het gebeurt. Met Direct Control schuif je van indirecte controle (point and click) naar directe controle. En dat is leuk. Met Direct Control schiet je hier en daar een helm van een hoofd, of kun je eindelijk weer eens 'one shot, one kill' roepen terwijl je toch echt een RTS speelt.


In een tank is Direct Control misschien nog wel het leukst. Met de ene hand laat je de tank over een huisje walsen (of je favoriete groepje Duitse officieren natuurlijk) en ondertussen help je met je andere hand een tank naar de volgende wereld met behulp van wat granaten. Het kan dan gebeuren dat je, door de spanning uiteraard, de tank net niet vol raakt en dat de Duitse etterbakjes die zich daarvoor wisten te omringen door een dikke laag staal hun schuilplaats moeten verlaten. Een klik op de rechtermuisknop schakelt over naar het machinegeweer op je tank en terwijl je nog even met de linkerhand wat botjes kraakt, maai je ook de laatste tegenstand tegen de grond.