Game: Spyhunter 2

Speelbaarheid

De besturing van het spel is op zich heel simpel. Je kan of met de analoge stick je voertuig alle kanten op sturen of gewoon met de vierpuntstoets. Het afvuren van je machinegeweer doe je met de R1 toets.
Meteen komt er bij de besturing al aan het licht dat je voertuig veel te direct stuurt. Je zou bijna zeggen dat dat niet mogelijk is, maar het is echt zo. Als je snel naar rechts of links stuurt maakt je auto bijna een rechte hoek.

Wat dan wel weer aardig is van het spel is dat wanneer je op ruw terrein komt, je je voertuig in offroad mode kunt zetten. Geeft wel een extra dimensie aan het spel.

Daar tegenover staat overigens wel dat het er verdacht veel op lijkt dat je zelf na een keer of drie geraakt te zijn opnieuw moet beginnen, terwijl je tegenstanders net wat sterker zijn. Dat geldt ook voor wanneer je er tegenop botst. Zij hebben dan vaak niets, en jij mag opnieuw beginnen.

Graphics

Spyhunter 2 ziet er wel aardig uit. Maar daarmee is eigenlijk wel alles gezegd. De bewegingen zijn soms niet vloeiend, en het spel brengt zeker niets nieuws. Het enige wat misschien nog wel aardig is zijn de ontploffingen van bijvoorbeeld een wachttoren die je omver schiet.

Wanneer je echter een voertuig voor je raakt dan ontploft deze wel, maar lijken de wrakstukken opeens opgelost te zijn. Ook de omgevingen in het spel zijn niet bijzonder. Het is in een level vooral steeds meer hetzelfde, het lijkt wel of er veel dingen zijn die zichzelf herhalen.

Ook een keer crashen tegen een huis in de omgeving of de hierboven genoemde wachttoren haalt niets uit. Tenzij je in één keer stil staan daaronder schaart.

Geluid

Misschien dat dit spel dan toch mijn verwachting nog een beetje waar kan maken op het gebied van het geluid, aangezien het tot nu toe nog weinig indruk op me heeft gemaakt.

Maar ook hier kom ik weer bedrogen uit, het geluid van de motor van je vervoermiddel hebben ze waarschijnlijk expres vrij zacht gezet, omdat het nou niet echt realistisch lijkt. De ontploffingen klinken in het begin nog wel leuk, maar ook die worden continu herhaald.

Het muziekje op de achtergrond in de levels klinkt een beetje arcade-achtig, maar gaat je al vrij snel irriteren.

Levensduur

Spyhunter 2 is zo'n typisch spel wat je hooguit drie dagen speelt, en wat je daarna diep in je kast legt en nooit meer eruit haalt. Of het moet over 10 jaar zijn om te kijken wat je vroeger wel eens speelde.

Als je een beetje kan spelen speel je dit spel echt zo uit, al hebben de makers het misschien nog een beetje proberen goed te maken door in het derde level ineens je met een weaponsvehicle te laten rijden en zo je besturing gedeeltelijk om te gooien. Maar ook dat is geen succes, even oefenen en je hebt het zo onder de knie.

Voor mindere gamers onder ons zal het spel misschien wat langer meegaan, maar dan loert weer het gevaar voor frustatie aangezien je geen checkpoints ofzo in een level hebt, maar elke keer weer het level van voor af aan begint.