Film Review: Intolerable Cruelty

Marco (MrSubtle)
De Coen Brothers zijn al jaren vooraanstaande filmmakers in de moderne filmwereld. Dankzij de absurde personages, de gevatte humor en vaak rare situaties, alswel de originele plots en de prachtige sfeer die kenmerkend zijn voor al hun films, kunnen ze rekenen op een grote fan-basis. Al hun films zijn in het onafhankelijke circuit tot stand gekomen, met wisselend succes aan de box-office. Het gros van hun films bereikte het grote publiek niet, maar bleven in het filmhuiscircuit hangen (bijv. Miller's Crossing, The Man Who Wasn't There, The Hudsucker Proxy), terwijl andere verrassinghits werden (Fargo en O Brother, Where Art Thou?). Intolerable Cruelty is hun eerste studioproductie en ook gelijk hun eerste film waarvoor ze niet zelf het script hebben geschreven. Die eer gaat naar Robert Ramsey en Matthew Stone, die eerder verantwoordelijk waren voor de scripts van de geflopte films Life, Big Trouble en Destiny Turns on the Radio.


Dit in het achterhoofd roept natuurlijk de vraag op of deze film nog wel het niveau en de sfeer van de eerdere films van de Coen Brothers weet te bereiken. Na het zien van de trailer had ik nog de nodige twijfels. Het zag er wat standaard uit, niet veel anders dan de gemiddelde romantische comedy, een genre wat nou niet bepaald tot mijn favorieten behoort. Hoe ver had ik er naast kunnen zitten. De Coen Brothers hebben met Intolerable Cruelty weer een enorm leuke film aan hun oeuvre toegevoegd.


De keuze om George Clooney en Catherine Zeta-Jones de hoofdrollen te laten vervullen, blijkt een gouden zet te zijn. De chemistry tussen beide hoofdrolspelers is duidelijk aanwezig. George Clooney is zichtbaar in zijn element als succesvolle advocaat en laat andermaal zijn komische kant van zich spreken, zoals hij dat eerder deed in O Brother, Where Art Thou?. Catherine Zeta-Jones biedt goed tegenspel als de onafhankelijke en verleidelijke geldwolf.


Hoe goed de hoofdrolspelers ook zijn, de show wordt gestolen door de vaak hilarische bijrollen. Billy Bob Thornton, die in de vorige film van de Coen Brothers (The Man Who Wasn't There) nog de hoofdrol had, komt nu opdraven als de enorm rijke oliemagnaat Howard D. Doyle. Verder zorgen de privédetective Gus "I'm gonna nail ya' ass" Petch, de getuige Heinz, the Baron Krauss von Espy, de huurmoordenaar Wheezy Joe en nog talloze andere bijrollen voor een gegarandeerde lach.


De plot is doorspekt met de nodige typische elementen van de Coen Brothers, maar toch kun je merken dat het niet door de broers geschreven is, de originaliteit van hun script ontbreekt daarvoor. Verder mist hij de sfeer van bijvoorbeeld Miller's Crossing, Fargo en The Big Lebowski om het niveau van deze films te halen. Maar dat mag de pret niet drukken, want met Intolerable Cruelty hebben de Coen Brothers een "screwball-comedy" in handen, die het ongetwijfeld goed gaat doen aan de box-office en zich wat mij betreft de beste en leukste romantische comedy sinds tijden mag noemen, zeker van dit jaar.

Score: 8.5

Wil je met andere FOK!kers napraten over deze film of andere films? Dan kan dat uiteraard in in het FTR forum.