Waarom klaag je?

Sinds anderhalve week ben ik aan het herstellen van een operatie aan mijn liesbreuk. Dat geeft tijd om over zaken na te denken.

Bijvoorbeeld: wat hebben we eigenlijk een waanzinnig goed geregeld gezondheidssysteem in Nederland. Als je niet al te tegendraads bent, de procedures en instructies van de professionals volgt, ben je binnen de kortste keren geholpen. Van pijn naar bezoek aan de huisarts, doorverwijzing ziekenhuis, intake, scans, gesprek met chirurg, verpleegkundige, anesthesist, enzovoorts, naar operatiedatum. In iets minder dan 3 weken. Zo lang het geen spoed is, wat een maat van me de dag voor mijn operatie gebeurde. Die werd op een zondagochtend om half tien gezien op de spoedeisende hulp, en diezelfde middag nog geopereerd. Blindedarm-ontsteking.

Als ik het nieuws van de afgelopen twee weken samenvat voor mijzelf, dan zie ik heel veel ellende. Maar als ik dat relativeer voor mijzelf, denk ik: wauw, het valt dus best mee. Voorbeelden genoeg: het treinongeluk bij Dalfsen. Vreselijk natuurlijk, een dode en meerdere gewonden. Zet ik dat af tegen het aantal doden bij een gevecht tussen Turkse strijders en de PKK (9 gerapporteerde doden), of het aantal slachtoffers bij de cycloon op de Fiji-eilanden (42 officieel), dan is dat in absolute aantallen erger.

Maar wat is dan dat "erger"? Absolute aantallen? Relatieve afstand van de "ik" tot de ellende?

Nog iets anders. Ik volg natuurlijk ook de beurs en het economisch nieuws. Drama voor Perry Sport, honderden of zelfs duizenden mensen wiens baan op de tocht staat. Je gunt het niemand, toch? Aan de andere kant... een bedrijfsconcept wat niet structureel winstgevend is, moet toch uitsterven? Darwinisme in de economie?

Als bankier is het mijn vakgebied om mensen bij te staan bij het maken van financiële beslissingen. Daar komt veel bij kijken, veel meer dan alleen cijfers. Emotie speelt ook een grote rol. Want het kan economisch (of fiscaal) gunstiger zijn om een lening voor de eigen woning te hebben; als het voor de persoon meer rust geeft om dit niet te doen (dus uit eigen middelen een huis te betalen) dan is dat het betere advies.

Maar, waar het om gaat: we hebben heel veel in Nederland goed op orde. En we klagen toch? Doe eens wat minder tegendraads, lekker recalcitrant, dan zul je merken - het gaat allemaal best aardig.