Het allereerste blogbericht (in zijn soort) ter wereld!

Het is half zes 's ochtends en ik ben wakker. Geen zorgen, dit is geen blog over slapeloosheid. Dat zou zo saai zijn dat iedereen bij het lezen in slaap zou vallen. Behalve ik dan. Want ik kan niet slapen. Ha, ha, ha...

Hoe vroeger het wordt, hoe lager het niveau van deze blog blijkbaar. Laten we dus maar met zijn allen hopen dat ik hier niet tot 09.00 uur blijf zitten. 

Eigenlijk heb ik niets te vertellen. Ik heb niets wat mij irriteert, niets waar ik mezelf over verbaas, niets waar ik tevreden of ontevreden over ben. Alles is op dit moment gewoon, normaal. Ik kan niets de grond in stampen of ophemelen. Er is niets om me druk over te maken of op te winden. De wereld is rustig om half zes 's ochtends, en ik ook.
Des te groter de uitdaging om een blog te schrijven dus! 

Elke blogger heeft iets te vertellen, of denkt dat hij/zij iets te vertellen heeft. Zo staan bijvoorbeeld veel blogs vol met geklaag. Dit deugt niet, dat nog minder. Dit is irritant, dat is helemaal stom. Klaag, klaag, klaag. Sommige blogs staan volgepropt met de laatste mode en beautytips. Of de blog gaat over een bepaalde hobby. Of iemand met een (ogenschijnlijk) heel spannend en hectisch leven, houdt een blog bij, zoals een zangeres of model. Ik heb echter nog nooit iemand de uitdaging zien aangaan om een blog te schrijven, terwijl die persoon eigenlijk geen zak te vertellen had. Je kunt dus wel stellen dat jij nu de primeur leest; dit is de allereerste, nietszeggende en eigenlijk totaal overbodige blog ter wereld! 

Kunst is natuurlijk om de lezer nu te blijven boeien. Deze blog gaat nergens over, dat kan behoorlijk saai zijn. Des te moeilijk wordt het om de lezer te laten blijven lezen. Maar tot dusver ben jij nog steeds aan het lezen, dus ik vind dat ik het best goed doe tot nu toe. 

Het is inmiddels 3 minuten over half zes. Ik heb wel genoeg tijd en moeite gestoken in deze blog, vind ik zo. Ik wil jou, de lezer, hartelijk feliciteren met het lezen van het allereerste nietszeggende en totaal overbodige blogbericht ter wereld. Na het lezen van deze blog ben jij geen steek wijzer geworden. Ik heb je niets nieuws verteld. Ik heb je niets geleerd. Ik heb je niet aan het denken gezet. Ik heb je niet mee laten genieten met wat ik leuk vind of verdrietig laten voelen omdat mijn leven kut is. En toch heb je het helemaal zitten lezen. Mijn complimenten. 

Ik schreef. Jij las. Niemand schoot er iets mee op. Geslaagd allereerst nietszeggend blogbericht ter wereld. 

Nobelprijs ontvang ik graag in persoon.