Plat Haags: Jobama Cohen
De vorige aflevering van PlatHaags, geschreven door Driek Oplopers, lees je hier.
Staat de hele politiek maanden achtereen op de agenda van Geert Wilders, zitten we binnen een week als natie middenin de zegeningen van het emancipatoire vaderschap. Lichtelijk overtrokken naar mijn idee, dit soort banen zijn nu eenmaal 24/7. Wouter had een pappadag, daarom heeft hij toch nog drie kinderen. Camiel niet, en die heeft nog geen excuuspeuter om thuis te kunnen blijven. Deze mannen hebben liever een goed sexleven dan de komende vier jaar met teveel PVV'ers tweedekamertje spelen. Echt, drie krijsende kinderen die ook vaak erg lief zijn, dat is de oorzaak dat de politiek steeds slechter wordt. De kinderen thuis zijn net even leuker dan die in de kamer. Het zijn zware tijden.
Agnes. Wat gaat zij doen? Eindelijk thuis de boel eens lekker bij elkaar schreeuwen? Niet van genot, ik zie haar meer als iemand die graag een uurtje of twee per dag ruzie maakt. Eén van de verlokkingen van het politieke vak, ongegeneerd kniftig kunnen zijn op iemand. Ik weet niet bij wie ze woont, maar ik vraag me af of hij blij is dat ze nu gezellig de hele tijd loerend zijn kant opkijkt, wachtend op een geschikte opening om los te gaan.
Haar opvolger doet me denken aan die ene jongen op de basisschool. Met dat rare hoofd, die verwende pens. Altijd lachen, gemaakt joviaal. Uitslovertje. Nette kleertjes, dure spullen, dure ouders. De SP is helemaal terug. Bij af. Met een star programma en een verdampende herinnering aan een eenzame koning en zijn droomprinses.
De linkse foetervrouwen zijn -op één na- vervangen door mannen die op televisie allebei langer zijn en bozer kijken dan Alexander, en zijn 'geertissunrassist' is niet echt een tophit meer. Job kwam, keek naar D66, en zag dat het genoeg was. D66 geeft haar van de PvdA geleende zetels uiteraard keurig terug, want zo zijn ze. En Alexander heeft al zo'n vervelende week achter de rug, met de dood van Hans is D66 weer eventjes de Groep van Mierlo. Is Rutte nog de baas van de VVD?
Job Cohen in ieder geval van de PvdA. Ella Vogelaar hartstikke blij, met Job kan ze tenminste door een deur als het om het allochtonendossier gaat. Wie weet, zien we haar weer terug als minister in Paars III. Theo van Gogh was natuurlijk niet zo te spreken over de nu ineens 'harde' aanpak van Job, in zijn ogen was Cohen "een Jood die je om een boodschap kon sturen", gezien zijn dienstverlenende opstelling richting racistische importreli's. Als Geert zich laat adviseren wordt dat prijsschieten op jarenlang hoofdstedelijk geblunder. Let wel, als.
Wientjes kan zich nu ook minder zorgen maken, het is in het buitenland al bekend dat de Nederlanders een zekere meneer Cohen het meest zien zitten als premier. Dat doet het marketingtechnisch erg goed, hoe kun je als land nu xenofoob zijn als je een breed gerespecteerde vertegenwoordiger van een goed geintegreerde minderheidsgroepering het hoogste ambt gunt.
Waar het gelukkig weer helemaal fout gaat, ik begon al in de war te raken. Nederland mag kiezen uit drie burgemeesters, want dat is democratisch. De ene heet Jan Peter, en is een beetje een brokkenpiloot. Weet nooit iets af te ronden, doet ernstig en belangrijk maar inspireert totaal niet. De tweede heet Geert en compenseert Jan Peter's gezapigheid, heeft regelmatig een LWOO-momentje en vooral geen noemenswaardige bestuurservaring op zijn naam staan.
De derde is de burgemeester van Amsterdam. En daar is het zo'n teringzooi, we mogen geloof ik blij zijn dat die stad er uberhaubt nog stáát. Doe die maar, die weet tenminste een beetje wat we kunnen verwachten als het mis gaat. Wij Nederlanders zijn praktisch allemaal slachtoffer van een bijna-doodsbedreigingervaring, een man als Job Cohen weet de zaak zo bijelkaar te houden dat het doorgaat zonder escalerende confrontaties. Voor de korte termijn in ieder geval iets tastbaars.
Een gezonde, nieuwsgierige democratie zoekt haar leiders onder de burgers. En duwt de beste naar voren, vaak tegen zijn/haar zin in (volgens mij is Wouter zo'n geval). Job Cohen is vooral het konijn uit de oude toverhoed van de PvdA, de sterke man die populistisch Nederland nodig heeft.
Maar ik zie meer in de keuze van Harry Mulisch, die op het boekenbal nog even benadrukte dat Joost Zwagerman als zijn kroonprins mag worden beschouwd. Kijk, dat is nou een slimme, eerlijke en uiterst intelligente man. Die zie ik nou graag als premier. En in mijn democratie is het mogelijk om de uitverkoren burger voor vier jaar -tegen een riante schadevergoeding- in het landsbelang te gijzelen. Met zeer uitgebreide pappie-bezoekregelingen in het Torentje natuurlijk, inclusief kinderopvang.
