Plat Haags: Het linkse ijkwezen
Iedere zondag bekijken DriekOplopers en ArchEnemy in de rubriek Plat Haags het Nederlandse politieke landschap. Driek Oplopers vanuit zijn gerieflijke studeerkamer met een sterke bak koffie onder handbereik, ArchEnemy op zijn iets te warme werkzolder met nog wat sterkers bij de hand. De vorige aflevering lees je hier.
Zo Driek, jij hebt je week wel zeg. Exit de heldin met de krullen en de kaakklem. Ik zie haar nog wel eens een beklemmend duet met Dinand van Kane zingen tijdens iets benefietigs. Of hopelijk vervangt ze Paul Rosenmüller op tv, die voor mijn smaak te goed zijn best doet om te laten zien hoe je je best hoort te doen om alles te leren begrijpen wat je hoort te begrijpen op intersociaal vlak naar elkaar toe. Paul, multimiljonair; zoontje van steenrijke familie. Femke stopt er na precies 12,5 jaar mee; wachtgeld tot aan haar pensioen. Linkse boegbeelden zorgen goed voor zichzelf.
Geen flauw idee wie Jolando Sap is overigens. Ik kijk ernaar en zie een soort nichtje van Agnes Kant. Natuurlijk is het een meisje, GroenLinks is een partij waar je nog terecht kan als je iets tegen 'mannen' hebt. En net zoals bij de PvdA wordt de opvolging even onderons geregeld. Doet me denken in hoeverre Geert fout zit om dat proces ook bij zichzelf te houden..
Links. Daar gingen we het toch nog even over hebben. Want je bent lekker fel bezig jezelf vrij te maken van dat warme nest, maar hebt nog wat loyaal heimwee liggen.
Volgens mij zijn de mensen een politieke stroming die op ze neerkijkt een beetje zat. De PVV staat naast ze; het socialisme staat altijd boven je. Om je met de allerbeste bedoelingen te beschermen tegen jezelf. Ze schrijft je voor wat egocentrisch gedrag en wat sociaal gedrag is. En heeft daar vaak gelijk in; zo moeilijk is dat natuurlijk niet. Maar omdat ze de maat der dingen is, laat ze zich niet de maat nemen, dus gaat het mis.
Je kunt geen kritiek op links hebben zonder jezelf te verstoten. De ideologie is de baas, je kan links niet ter verantwoording roepen, daar is ze niet voor ontworpen. En maar al te vaak zie je linkse mensen die denken dat ze moreel boven je staan en je dus mogen domineren. Vervolgens gaat het aan alle kanten mis waar links beleid in de maatschappelijke machine is gestopt en is men doof voor kritiek, die is immers per definitie rechts. Kritische gedachten worden zo 'rechtse' gedachten. Kan het enger?
Omdat er een duidelijk afgebakend bestuurskader is waarbinnen alleen de allerbeste leerlingen van de ideologieklas aan de knoppen mogen zitten, verstomt elke vorm van onderzoekende en reflecterende dialoog. Er wordt alleen nog gesproken in 'nog beter uitleggen' en 'meer naar de mensen toe om duidelijk te maken dat het nog beter kan'. Het ligt aan de mensen, niet aan het verhaal. Het verhaal verwacht dat de mensen zich naar het verhaal buigen en -vooral- naar de mensen die het verhaal hervertellen.
Maar een verhaal is maar een verhaal.
Ik zit alweer een tijdje in Gouda voor mijn lichamelijk onderhoud. Het Groene Hart Ziekenhuis staat hoog genoteerd in allerlei ranglijsten en dat is te merken. In een vorig ziekenhuis was dat behoorlijk anders, ronduit slecht. Zelfs zo beroerd, dat een specialist in Gouda me aanraadde alsnog naar een klachtencommissie te stappen.
Jaren geleden ging ik voor een operatie aan mijn voet naar 't Lange Land ziekenhuis in Zoetermeer. Ik lag kant & klaar in de OK, moest even wachten want de anesthesist was er nog niet. Ondertussen was ik met de zuster aan het kletsen over haar weekend. Zij ging de Nederlandse Harry Potter lezen -deel 6- die ik al in het Engels kende. Heel gezellig allemaal, komt die anesthesist eindelijk binnenstormen. Met een teringhumeur als de ochtendadem van Gretta Duisenberg, zoekend naar iets om (mee) te slaan.
Zijn collega en de zuster keken maar met plaatsvervangende schaamte naar beneden. Die man had iets af te reageren en koos mij daarvoor uit. Hij deed dat omdat hij er weg mee kon komen, zo veel was duidelijk. Hij ging even lekker rotopmerkingen maken, voorzetjes klaarleggen zodat ik een conflict met hem kon inkoppen.
Maar omdat die man met zijn vingers aan de knoppen van mijn leven ging zitten, besloot ik deze confrontatie anders maar even uit te stellen. Zullen we eerst eens gezellig in mijn voet gaan zagen en peuren om daarna pas boos te doen? Ik lag al vastgebonden op de snijplank en aangesloten op de machine die op standje 'Texas' kon.
De operatie was achteraf nog mislukt ook, en ik liet het er maar bij zitten, ook al werd ik nota bene met tinnitus wakker... Nu jaren later toch maar een klacht ingediend. En wat denk je? Het lag aan mij.
Ik kon me namelijk niets van dat hele voorval herinneren wist men, want ik had op dat moment medicatie in mijn infuus die mijn geheugen kon aantasten en ik was ook duidelijk angstig geweest. De anesthesist herkende zich niet in mijn klacht en betreurde dat een patiënt van zijn ziekenhuis met zo'n gevoel weg was gegaan. Wellicht had een betere communicatie mij gerust kunnen stellen?
Handig niet, zo'n klachtencommissie die het woord van de specialist als maat neemt? Die je medische dossier doodleuk tegen je inzet. Want de specialist kent de medicijnen die ik neem, dus heeft hij gelijk. Hij weet beter dan ik hoe die medicijnen op mij inwerken en mijn gedrag beïnvloeden. Hij kan daarom beoordelen hoe ik me voel, wat ik weet, wat ik herinner, wat ik vergeet, wat ik me inbeeld en wat de werkelijkheid hoort te zijn. Waar hij zich in kan herkennen.
Dat zie je nou ook bij links. Ze kunnen en willen zich niet voorstellen dat ze iets verkeerd doen; het zal gewoon aan jou liggen. Links herkent zich niet in iets dat verkeerd gaat; links bedoelt immers alles goed, dus als iets goed gaat, is het links, gaat het verkeerd dan is er iets rechts aan de hand, ergens in het systeem, wegens een of andere PVV-stemmer. Dan moet het nóg beter uitgelegd worden.
Maar goed, hier kan ik elke week wel over door blijven zagen natuurlijk. Beter gaan we vooruit kijken naar het feest van de zonnewende, waarin we ons even lekker gaan volproppen als krediet op de komende lente. Ook al ben ik chronisch ziek van binnen, een geroosterde hertenbout gaat er gewoon in. Met wijn, sla en echte Vlaamse friet. Man, dat wordt uitbuiken!
En voor die mensen die heel devoot met hun handjes gevouwen kindje Jezus lief gaan vinden: jullie zijn ook maar een vertaalfout in de geschiedenis. Kindje Jezus heeft ooit gezegd tegen zijn discipelen "Gaat heen en vermenigvuldigt u". Vertaal dat in het Engels en je krijgt: "Go f*ck yourself". Hij wilde gewoon eventjes met rust gelaten worden, dat gemessias de hele dag gaat ook vermoeien. En kijk wat er met de wereld gebeurt...
Denk met je eigen hoofd.
Fijne kerfst,
AE
