Plat Haags: Wij hebben seks

Iedere zondag bekijken Driek Oplopers en ArchEnemy in de rubriek Plat Haags het Nederlandse politieke landschap. Driek Oplopers vanuit zijn gerieflijke studeerkamer met een sterke bak koffie onder handbereik, ArchEnemy op zijn iets te warme werkzolder met nog wat sterkers bij de hand. De vorige aflevering lees je hier.

Driek. Twee weken geleden begreep ik samen met mijn huisarts dat mediwiet een helende werking op inwendige ontstekingen heeft. Het laatste dat ik begrepen heb sinds die tijd.

Ik zag hier op de FP een kop voorbijkomen die Job Cohen had moeten verzinnen: "PVV crimineler dan Goudse Marokkanen" of iets dergelijks. En even een lijstje wat er voorafgaande aan Lucassen allemaal uitgevroten was door de parels op de kroon van de democratie. Zijn ze op links zo lui geworden dat ze denken dat de media het oppositiewerk wel op zich neemt, en links in de kamer boos loerend mag zitten wachten tot ze eindelijk weer kan besturen?

En waarom is de PVV nou niet even lekker cynisch? Zo staat ze bekend, pak het op als geuzennaam. Gouden kans om het zalvende, valse gelul van dertig jaar multikolder breeduit te meten: "U moet wel begrijpen dat de gemiddelde PVV-stemmer geen eenvoudig leven heeft. Deze mensen woonden in een monocultureel land, dat binnen een paar jaar geconfronteerd werd met een multiculturele make-over waartegen niet te protesteren viel. Als criticaster werd je ongenadig weggezet als racist, met duidelijke sociale gevolgen. Er werd een hemel op aarde belooft, dus ging men maar schoorvoetend mee in de ideologie.

Toen bleek dat er geen integratie plaatsvond en veel nieuwe burgers ronduit vijandig tegen de eerdere maatschappij stonden. Men raakte verbitterd en verloor het vertrouwen in het bestuur. Deze mensen zijn ontheemd, ze kunnen niet terugkeren naar hun oude maatschappij, die is opgeheven. Daar mogen ze dankbaar om zijn. Voor de vorm wordt zo nu en dan iets aangetipt van dat verlies door gevestigde politici; over de bittere tragiek van de verdwenen slager-op-de-hoek.

Deze mensen moeten weer erkend worden als de culturele pijlers van dit land, en daar weer zonder gêne, zonder angst maar ook zonder te overdrijven trots op mogen/kunnen zijn. Misschien zijn ze geholpen met eigen ontmoetingsruimtes, ouderen die 's avonds op straat de jongeren ontfermend aanspreken. Projecten om de nieuwere Nederlanders kennis te laten nemen van de oorspronkelijke Nederlandse cultuur. Wie weet keert dan het vertrouwen in de rechtsstaat terug."

Rabbae zei van de week dat moslims misschien weer vertrouwen krijgen in de rechtsstaat als Geert Wilders wordt veroordeeld.

Het is momenteel niet meer vanzelfsprekend om te begrijpen hoe en waarom de democratie zo vormgegeven is als ze is. Dat je binnen een democratie een oorlog kunt uitvechten tussen 9 en 5, en 's avonds met de vijand op hetzelfde terras zit, met iets koels in een beslagen glas, genietend van een laatste nazomeravond. Proostend.

Eén van de pijlers van beschaving. Maar met de vrijheid van meningsuiting als een voorwaarde zullen er koude oorlogen uitbreken. In de Tweede Kamer. Op televisie, op internet. In wat kranten. In de pauze op het werk. Tijdens familie-etentjes.

Maar zonder vervelende verwondingen, vernielingen, sterfgevallen en andere incidenten, diefstal, ongewenste intimiteiten, wederrechtelijke toe-eigening van bezit, bestuurlijke chaos en verhoogde voedselprijzen, naast een algehele maatschappelijke malaise en een gevoel van opgejaagd zijn, van spanning. Nooit eens lekker relaxed je ding doen en 's avonds over straat slenteren, goed uitkijken wie je tegen kan komen. Niet provoceren, strak blijven kijken, of naar de grond.

Wie wil dat nou. Wat bereik je daarmee. Waarom is het niet overduidelijk dat democratie ontworpen is om te beschermen tegen zo'n maatschappij. Ik snap dit niet. Het is net alsof we er geen zin in hebben. Lekker gezellig willen houden.

Ik denk dat het de babyboomers zijn. Die zitten in alle toplagen van het bestuur de boel log te stropen en zijn aardig op leeftijd. En hebben geen tijd meer voor dit gezeur, als we er maar boos naar kijken gaat het vanzelf wel weg. Het is te laat, te moe en te ongeïnteresseerd in discussies. Boomer wil nagenietend van het wijntje en de koffie met iets lekkers erbij nog even televisie kijken, daar wat verschilligs bij mompelen en dan tevreden op de boxspring kruipen. Het luie, zelfvoldane varkentje.

Die kom je toch wel vaak tegen onder cultureel publiek, naar mijn onvriendelijk oordeel. Ik zat laatst weer eens op een stoel in een theater. Ik had een plaats naast het gangpad gekregen, mocht ik ziek worden tijdens de voorstelling hoefde ik niemand lastig te vallen, ideaal. We moesten even opstaan voor een groepje mensen dat in onze rij zat. De man die me passeerde -kalend, grote bril- zei net hard genoeg terwijl hij langs me liep: "Wíj hebben goede plaatsen". En leek er heel zelfingenomen mee. Wat ik toen dacht heb ik niet hardop durven zeggen, ik had die man daar hard mee gekwetst.