MMORPG? Tief op
Onze dappere drapper wandelt vrolijk door een groen sprookjesbos. Hij is vrolijk, want hij is goed, hij is góed. Ja, wanneer hij langs komt lopen kijken de mensen met ontzag toe hoe hij wandelt. Hij oogst respect met zijn big pimpin outfit, zijn indrukwekkende zwaarden, zijn superkrachtige boog. Ja, nu is hij vrolijk.
Meneer speelt een MMORPG. En nee, dat is geen verkneukelde kreun, maar een afkorting van, zoals zovelen van jullie ongetwijfeld al weten, Massively Multiplayer Online Role Playing Game. Het doel van zo’n spel? Een beetje rondwandelen in een mooi of minder mooi sprookjeswereldje. Verder kun je, mocht je dat willen, wat monstertjes afslachten, wat goud verzamelen, wat experience opdoen, met wat mensen praten, een vriendenclubje oprichten, een eigen huis kopen, een huisdier nemen, bier drinken, nieuwe kleertjes kopen, jezelf wat sierraden aanmeten, noem het maar op.
Ja, en dit schijnen behoorlijk wat mensen leuk te vinden. Zó leuk zelfs, dat ze deze sprookjeswereld verkiezen boven de echte wereld. Ze besteden hun uren liever achter hun computertje, waar ze al rondstruinend inhakken op enge monsters, dan dat ze het echte leven induiken en aan hun eigen weg gaan lopen timmeren. Op zich is het best logisch hoor, dit ontwijkingsgedrag; de mens is nou eenmaal niet wat je noemt krachtig, of standvastig. Veelal bestaat het leven uit: uitstellen, ontwijken, ontkennen en negeren.
MMORPG’s passen prima bij dit ontwijkingsgedrag, en het lijkt erop dat de mens dit schitterende alternatief op de ellende van het allerdaagse leven ook reeds ontdekt heeft. Vorige maand kondigde Blizzard vol trots aan dat 1,5 miljoen slaven over de hele wereld World of WarCraft spelen. 1,5 miljoen! En dat is nog maar bij één van de vele, hoe zit het met Everquest? City of Heroes? Final Fantasy? Al deze miljoenen mensen stoppen iedere dag vele uren in het vervullen van de zware taak van de held uithangen.
Waarom zijn deze games dan zo mateloos populair? Waarom zou iemand in hemelsnaam iedere dag vele uren willen besteden aan het spelen van een één of ander flutspelletje wat ook maar níets bijdraagt aan de mensheid? Tja, hoe simpel het nu ook klinkt, maar het is en blijft een droomwereldje. Mensen kunnen doen wat ze anders nooit hadden durven dromen; de dappere held uithangen, consequentieloos in het rond hakken, indruk maken op een groot publiek, verzin het maar, en het kan.
Het probleem is dat mensen zich niet eens schamen voor dit soort zwak gedrag. Nee, ze gaan trots in de kleine uurtjes allerlei fora op en posten al smalend dat ze deze week al 40 uur bezig zijn geweest met wat doelloos rondwandelen in hun droomwereldje. Ze laten ons stralend foto’s zien van hun kamers, die na al die uren verslaafd gamen niet meer onder doen voor de gemiddelde vuilnisbelt. Ze raken in extase bij het idee dat ze voortaan alleen nog maar /pizza hoeven te typen in de console om wat broodnodig voedsel te bestellen.
Mijn god, de hele maatschappij is doorgeslagen. Waarom worden deze mensen niet tegen zichzelf in bescherming genomen? Waarom zijn er nog niet massaal opvangtehuizen voor onze MMORPG-junks opgericht? Waarom worden MMORPG’s niet verboden en verbannen? Het is diezelfde ontkenning die de vraag naar MMORPG’s in de eerste plaats heeft doen ontstaan. Onze maatschappij verloedert en niemand schijnt het ook maar iets uit te maken.
En dan is er nog de pure zinloosheid van het spel zelf. Als we nu massaal verslaafd zouden moeten raken aan een spel, laat het dan een spel zijn waar je wat van opsteekt. Een spel waar je je motoriek oefent, waar je tactische beslissingen leert nemen of waar je strategieën uit leert werken. Er vallen meer dan genoeg games te bedenken die naast ongelofelijk amusant ook nog eens leerzaam zijn, in welke zin van het woord dan ook.
Maar nee, het moeten zo nodig die MMORPG’s zijn. Het is met MMORPG’s áltijd hetzelfde liedje; diegene die het spel het langste speelt is het beste. Dat, gecombineerd met het feit dat er altijd ergens wel een kloothommel is die het spel al veel langer speelt dan jijzelf zou er toch voor moeten zorgen dat iedereen z’n neus op zou halen voor dit aftandse genre. Toch blijven er nog altijd mensen vele uren in dit nutteloze nietsdoen pompen. Wanneer leren ze nu eindelijk eens dat een MMORPG niet het ware leven is, het ware leven is eerder een MMORPG, dus zet je computer eens uit, loop naar buiten en ga wat experience verzamelen!
