Film: De Scheepsjongens van Bontekoe
Het reisverslag
De jonge Hajo (Pim Wessels) verloor zijn vader (Steven de Jong) op zee. Zijn moeder ziet hem dan ook het liefst een vak leren waarbij hij zover mogelijk van de zee vandaag blijft. Hajo ziet dat anders, hij weet dat zijn plaats op zee is. Na het overlijden van zijn vader heeft zijn moeder (Sanneke Bos) moeite met genoeg geld verdienen voor zijn broertje en twee zusjes en met nog een baby op komst lijkt die situatie niet snel te veranderen. Hajo ziet geen andere oplossing dan toch het ruime sop te kiezen. Al snel weet hij schipper Bontekoe (Peter Tuinman) over te halen om hem op zijn volgende reis mee te nemen, ondanks dat hij te jong is. Zijn beste vriend Padde houdt niet van afscheid nemen. Bij het vertrek van het schip springt hij op het laatste moment aanboord. Gelukkig voor hem zal het schip nog één keer aanmeren voor het inslaan van de nodige voorraden. De onhandige Padde valt helaas in slaap en mist zijn kans om terug naar huis te gaan. Aan boord van het schip raken de twee jongens bevriend met de jonge Rolf (Martijn Hendrickx). Hij is al vaker mee geweest en maakt de jongens dan ook wegwijs op het schip. Koksmaat Harmen (Thomas Acda) helpt de jongens hun weg vinden in het harde bestaan van een zeeman. De jongens kunnen alle hulp gebruiken want scheurbuik, stormen en een schipbreuk liggen op de loer.
Stilte voor de storm
Pim Wessels weet al in de eerste minuten van de film te overtuigen, als hij vol verlangen naar het schip van Bontekoe staart voel je hoe graag hij mee wil varen. Een geweldige prestatie, zeker als je bedenkt dat hij pas 15 jaar oud is. Martijn Hendrickx en Billy Zomerdijk doen niet onder voor Wessels. Al is het karakter van Zomerdijk wel een beetje irritant in zijn oneindige onhandigheid en herhaling van de uitspraak: “Dan weet je wat je hebt”, maar dit ligt meer aan het script dan aan de jonge acteur. Peter Tuinman weet met zijn vertolking van Bontekoe het karakter de nodige allure mee te geven en ook Thomas Acda doet het goed als de sympathieke koksmaat. De film houdt er de nodige vaart in en de ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op. Soms iets te rap. Natuurlijk ligt dit er ook aan dat het boek niet een van de dunste boeken is, maar sommige stukken hadden beter weg gelaten kunnen worden om zo meer tijd te besteden aan de belangrijkere gebeurtenissen.
Trossen los
Met een budget dat slechts een fractie is van de grote Hollywood producties is het natuurlijk handig als je al ergens een schip hebt liggen wat je kan gebruiken. De replica van het VOC-schip Batavia was dan ook een uitkomst. De werf werd omgetoverd tot de haven van Hoorn en het schip werd aangekleed met rekwisieten. Dit alles zorgt voor het nodige realisme en geeft het zeventiende-eeuwse verhaal een authentieke uitstraling. Zelfs als het schip door een storm vaart, zijn de beelden erg spectaculair. De makers mogen dan ook terecht trots zijn op het afgeleverde werk, wat niet onder doet voor films als Pirates of the Caribbean. Net als in het boek reisde ook de filmploeg de wereld rond. Zo werd er niet alleen in Nederland, maar ook in Litouwen en Australië gefilmd. Wegens het uitblijven van vorst moest de ploeg uitwijken naar Litouwen voor het opnemen van enkele scènes op het ijs. Australië was de aangewezen plaats voor de opnames na de schipbreuk. Daarnaast werden er daar ook filmopnames gemaakt op het VOC-schip Druyfken wat voor anker ligt in Port Douglas.
Een behouden vaart
Het verfilmen van een van de bekendste jeugdboeken die zich afspeelt in de tijd van het VOC is een grote en zware taak. Steven de Jong laat zien dat hij die uitdaging prima aankan. Niet alleen weet hij het uiterste uit het budget te halen, hij zorgt er ook voor dat de visuele pracht niet de overhand neemt. De film weet mede door het uitstekende acteerwerk van de cast de gehele 135 minuten te boeien en biedt een kijk in het leven aan boord van een VOC-schip, al zij het ietwat geromantiseerd.
Label: Bridge Entertainment Group Releasedatum: 22 november 2007
Kijkwijzer:
Waardering: 
