Geen geil onderwerp

Ik weet het: het is absoluut geen geil onderwerp. Al 300 keer is het voor mens en dier dodelijke poeder ‘Middel X’ verkocht. Honderdtachtig euro kost het en daar krijg je dan een kluisje bij zodat je man, kind of vrouw het niet per ongeluk in de koffie roert. De naam voor dit dodelijke conserveringsmiddel - want dat is het - wordt angstvallig geheim gehouden. Er is anders namelijk nog simpeler aan te komen.

Wat mij in dit hele verhaal mateloos ergert, is dat er aan het lijden van de zelfmoordenaar voorbij wordt gegaan. Minister De Jonge doet er nog een schepje bovenop en wil onderzoeken of bijvoorbeeld de kliniek ‘Laatste Wil’ geen strafbare feiten pleegt. Jezus Christus! Mogen wij alsjeblieft zelf uitmaken wanneer wij doodgaan.

Feiten: In 2016 pleegden 1894 mensen zelfmoord in Nederland,.’ Een dikke 5 per dag dus, waarvan er 223 voor de trein zijn gesprongen. Enig idee wat voor trauma’s dat bij alle directe betrokkenen veroorzaakt? En 94.000 personen doen een poging tot zelfmoord, 14.000 daarvan worden erna behandeld in ziekenhuizen.

Calvinistische profeten, de directe afstammelingen van Florence Nightingale, tonen hun vooruitziende blik weer eens door te stellen dat iemand nooit ‘uitbehandeld’ hoeft te zijn. Er zijn altijd nog therapieën die zullen werken. “We moeten ze helpen, ze verkeren in grote geestelijke nood, we moeten deze mensen helpen.” Mensen in Syrië moet je helpen, die mensen kiezen niet voor de dood.
De feiten zijn vaak dat mensen die dit poeder in hun zelfgekozen laatste uur nemen, hebben besloten dat ze uitbehandeld zijn en dat verder leven zinloos is.

Depressiviteit is een ziekte, zoals ALS en kanker dat ook zijn. En in de meeste gevallen ga je er dood aan. Met dit verschil dat in de laatste twee gevallen je lichaam beslist en in het eerste geval jij.
Wie is ‘Jij’ eigenlijk? Wie is die ‘JIJ’ die minister De Jonge en allen die ‘in Den Here’ zijn zo hardgrondig ontkennen? Dat is de ‘Jij’ die jou eigenlijk bij je geboorte grotendeels ontnomen werd door je ouders. Immers, de grenzen die je vanaf je geboorte door je strot geduwd worden zijn niet te tellen. Je ouders begrenzen je en de meesten doen dat op een manier die bijna altijd schadelijk is voor wat of wie je later werkelijk wilt zijn. De maatschappij begrenst je. Je ‘moet’ naar school, je moet leren. Je moet werken. Je moet luisteren naar gezag. Het grenzeloos denken en handelen word je ontnomen.

Zij die beslissen dat er altijd een weg terug is, ze denken compassie te hebben en empathisch te zijn. De paradox is dat ze dit niet zijn. Het enige wat ze doen is ontkennen dat anderen intens kunnen lijden. Wanneer het leven een chronische pijn in je geest gaat worden, komt het moment dat je alleen nog maar wilt opgegeven, uit wilt stappen en het leven zoals jij het gekend hebt wilt stoppen.

Alle 300 personen die het poeder in hun bezit hebben nu, hebben gekozen anderen NIET over hun leven te laten beslissen. De meest autonome beslissing die je kunt nemen waar wij met z’n allen eigenlijk alleen respect voor kunnen hebben.