Kut, kutter, kutst
Al twee jaar lukt het dit kabinet om compleet tegengestelde visies tot een redelijk geheel te smeden. Of ik er blij mee bent laat ik nu eens in het midden, maar enige bewondering is op z’n plaats. Het heeft beide partijen al heel wat stemmen gekost en toch hebben ze stug doorgezet. Aan doorzettingsvermogen geen gebrek dus. Zou dit kabinet dan echt over één puntje gaan vallen?
Ik besef dat deze column ieder moment door de actualiteit kan worden ingehaald. Maar ja: ik zal op zeker moment toch mijn mening het internet op moeten pleuren en donderdagochtend 01:00 uur is nu eenmaal mijn wekelijkse tijdstip van publiceren.
Dat ik een groot deel van die hervormingen in de zorg verafschuw is geen geheim. De vrije artsenkeuze vind ik dan op zich maar een detail. Het is kut, kutter of kutst. Meer nuance kan ik daar niet in aanbrengen.
Op zich zouden de dames en heren politici hier ook geen enorm punt van hoeven te maken. Op korte termijn worden er al bakken geld bezuinigd op de zorg. Die inperking van de vrije artsenkeuze zou enkel op de lange termijn een 'leuke extraatje' opleveren. Oké, één miljard is ook een bak geld, maar toch een schijntje op de totale begroting.
De voordelen? Als de zorgverzekeraars artsen gaat contracteren, kunnen ze goedkopere tarieven bedingen en eisen aan die artsen stellen. Zoals de VVD het graag ziet. Een paar commerciële verzekeringsratten op die geneesheren afsturen en ze allemaal een poot uitrukken.
Mooi als dit voor de verzekerden een lagere premie op zou leveren. Ik moet alleen de eerste verzekeraar nog tegenkomen die premies omlaag gooit omdat ze nog maar zo verdomd weinig uit hoeven te betalen. Dat is juist hun verdienmodel! Zo veel mogelijk vangen en zo min mogelijk uitbetalen!
Maar goed. Het is een klotemaatregel. Maar nee, het is nu niet bepaald de basis van dat toch al tamelijk asociale bezuinigingsbeleid. Als Schippers dit ene puntje moet laten vallen, haalt ze dat miljard moeiteloos weer op andere vlakken binnen. Dat heeft ze zonder zichtbare tekenen van medemenselijkheid al vaak zat gedaan.
Op het moment van schrijven spreekt men nog steeds over een kabinetscrisis. Nog niet over opstappen. Maar dat kan als ik wakker wordt alweer anders zijn: een overwonnen crisis of geen kabinet meer. Of verder ouwehoeren over één dom puntje.
Eigenlijk zou het pas echt asociaal zijn als ze er nu ineens de stekker uittrekken. De hele zorgsector op z'n kop gegooid. Bejaardenhuizen gesloten. Langdurige zorg de nekslag gegeven. Zowat alle zorgtaken met véél minder geld naar de gemeenten. Gemeenten die amper tijd hadden om zich voor te bereiden en nog maar net weten hoeveel geld er precies komt. Geen mens die weet hoe dit alles uit gaat pakken. En zelf naaien ze eruit, zonder nog verdere verantwoordelijkheid te dragen.
En waarvoor? Voor een klotebeleid waarin ze dat ene klotepuntje er niet doorheen gedrukt krijgen. Kut, kutter, kutst. Wil je bij zulke beroerde maatregelen dan ook nog perse winnen met de meest gruwelijke maatregelen?
